welk verhaal wordt verteld over Dejeuner sur l'herbe?

Gebaseerd op het ontwerp van het landelijk concert van Giorgione, maar Manet wilde een moderner, actueler versie maken. De erotische beeldpoëzie in het schilderij van Giorgione werd bij Manet echter schandelijk en onfatsoenlijk gevonden. Het schilderij werd geweigerd door het officiële Salon van 1963, en werd dus tentoongesteld in het Salon des Refusés met als titel Le Bain. Men kon blijkbaar niet aanvaarden dat Manet een naakte vrouw (Victorine Meurend) schilderde tussen geklede mannen en dit in het eigen tijdskader. Men kon niet aanvaarden dat Manet eigenlijk de hele conventionele esthetica van zijn tijd doorprikte. Wat ook nieuw was, waren de heldere en levendige kleuren, naast elkaar geplaatst, zonder tussenliggende halve tonen.Er staat geen alledaagse gebeurtenis op het schilderij. Manet kiest de elementen van zijn schilderij alleen uit esthetische overwegingen, of hij eist dat toch van kunstenaars. Bv de warme, rozige vleestinten tegen de koele kleren van de kledij van de mannen. Op het schilderij staan twee goed geklede jonge mannen - model stonden Manets broer Gustave en Ferdinand Leenhoff - zitten bij een picknick in het gras van een open plaats in het bos. Eén van hun vriendinnen, Manets toenmalige model Victorine Meurent, zit naakt bij de twee mannen. Naast haar zien we haar uitgetrokken kleren en de picknickmand (die doet denken aan een stilleven). Lichte delen vallen duidelijk op, zonder echter een concrete lichtinval of een spel van zonnevlekken en schaduw aan te duiden. Het doek vormt, zoals al vaak is opgemerkt, in zijn ruimte, gebaren, uitdrukkingen en kleuren geen eenheid. Vanuit hedendaags perspectief ligt daarin juist zijn vooruitstrevende moderniteit. De innerlijke tegenstrijdigheid van het geheel, de niet verdoezelde breuken en het citaat- en montagekarakter doen een geldige uitspraak over de situatie van de cultuur destijds.