Waarom praten sommige mensen de hele dag door.

Sommigen horen zichzelf graag praten en hebben niet in de gaten dat dit wel eens storend zou kunnen zijn. Ik gebruik in dat soort situaties meestal de kreet: Kun je zwijgen! Dat helpt soms......

Ik had ooit ook eens zo'n collega, ze wist ook dat ik het super irritant vond. Ik kwam erdoor steeds in de war, en kon dan niet opschieten. Op het laatst ben ik haar maar gaan negeren, ging gewoon mijn werk doen en zei elke keer niks tegen haar terug. Na een poosje vond zij dat niet meer leuk, en ze is toen een stuk zwijgzamer geworden. Het dus wel geholpen gelukkig.

sommige mensen zijn zo druk van zichzelf dat het voor hun normaal is en ze het niet in de gaten hebben.

Niet alle mensen zijn hetzelfde, en wijken dus nogal af van anderen. Zo heb je mensen die heel weinig zeggen, en zich onttrekken aan bijna alle sociale bezigheden op het werk, dit zijn de meer verlegen teruggetrokken mensen. Omdat zij echter over het algemeen minder opvallen stoort men zich er minder aan.

En je hebt ook mensen die veel meer praten, die een (heel) druk karakter hebben. Deze mensen denken helemaal niet na of iemand daar al dan niet op zit te wachten. Hun bedoeling is goed. Ze proberen zoveel mogelijk met anderen te delen om op die manier sociaal te doen, en te proberen goed met hun collega's overweg te kunnen.

In plaats van aan te geven dat deze persoon nogal afwijkt van anderen kun je het ook anders benaderen. Ga eens met haar in de kantine zitten tijdens de pauze, en leg haar uit wat haar geklets voor jou betekent. Hou het gesprek gewoon bij jezelf zonder beledigend te worden. Zeg dat je het heel erg waardeert dat ze zo open is, maar dat je er soms heel erg moe van wordt, en je daardoor niet meer goed kunt concentreren op je werk. Probeer met haar af te spreken dat er soort van stopwoordje komt wat je kunt zeggen als je wilt dat ze wat minder druk of "aanwezig" doet. Als zij dan dat stopwoordje hoort is dat een "O ja moment" voor haar, waarna ze haar best kan doen om jou te laten zien dat ze zich echt wel kan en wil aanpassen. En het gebruik van een stopwoordje komt wat positiever over dan een geïrriteerd gezucht of iets dergelijks.

Met een dergelijk gesprek help je jezelf, en je collega. Het is aardiger dan eventueel over haar te roddelen met andere collega's. En probeer bij jezelf te denken dat niet iedereen hetzelfde is, en dat iedereen weleens iets heeft dat afwijkt van anderen. Benader een ander zoals je zelf benaderd zou willen worden.

Er bestaat niet hét (enige) antwoord. Tijdens mijn coaching gesprekken ben ik dat bij veel mensen tegen gekomen. Vaak bleek bij enkele sessies later dat het vaak heel onzeker mensen betreft die lastig of nauwelijks over hun emoties en hun gevoel konden spreken. Dus was 'doorkakelen' de oppervlakkige remedie om niet dieper te hoeven gaan.