Aanleg hebben voor dik zijn? wat houd dit in?

Of dingen tot ontwikkeling komen heeft altijd te maken met aanleg en omgevingsfactoren. (dat wat je in je hebt en dat wat ervan buiten op je af komt) Zo kan iemand aanleg hebben voor bijvoorbeeld een dwangstoornis. Lange tijd kan dat sluimerend (onopgemerkt) aanwezig zijn. Wanneer de omgevingsfactoren dan prikkelend genoeg zijn lokken die het tot ontwikkeling komen van de stoornis uit. Hoe meer aanleg je hebt hoe minder uitwendige factoren er nodig zijn. Zo ook bij dik zijn. Sommige mensen steken lichamelijk zo in elkaar dat ze makkelijk dik worden (combinatie van factoren, zoals bijvoorbeeld een trage stofwisseling), zij hebben aanleg. Anderen hebben die aanleg niet en worden dus veel minder snel dik. Wat niet wil zeggen dat mensen zonder aanleg niet dik kunnen worden. Als je dag in dag uit gewoon veel te veel eet kom je vast een aardig eind. ZOals je best technisch noten kunt leren lezen en spelen zzonder muzikale aanleg, maar met gaat het nu eenmaal makkelijker ;-)

sommige mensen hebben erfelijke neiging tot overgewicht.
deze mensen hebben het normale aantal vetcellen, maar die nemen meer vet op.
verder vormen baby's die volgestopt worden meer vetcellen, en zullen ze de rest van hun leven sneller last van overgewicht hebben.

Meestal houdt dit in dat je hebt geleerd meer te eten dan je nodig hebt. Het is niet zozeer een fysiek verschijnsel, maar meer een sociaal verschijnsel. Vergelijk het met roken. Als je ouders roken, bestaat er een grote kans dat jij dat ook gaat doen. Je kunt de eigenschap geërfd hebben dat je een zwak hebt voor verslavende gewoonten of je hebt geleerd dat roken normaal is. Bij dikke mensen is uit onderzoek gebleken dat zij slechte eetgewoonten hebben aangeleerd, zoals troosteten.

De wetenschappelijke verhaal ken ik niet, maar ik kan je zeggen dat het echt bestaat. Ik ben zelf zo. Ik heb heel mijn leven gesport en ik eet maar 2 keer per dag, en toch ben ik nooit echt dun geweest. Terwijl andere mensen eten wat ze willen en niet dik worden. Wat het ook is, het is niet leuk.

Dat houd in dat je meer dan anderen geneigd bent om voedsel in je lichaam op te slaan voor later gebruik.

Mijn beste vriendinis een heel slanke, beter gezegd magere vrouw en ze eet zolang als ik haar ken, al 2 keer zoveel als ik, en let nooit op welke calorie dan ook.
Ik word bij wijze van spreken dik van niks.
Haar hele familie is zo, mij hele familie is zoals ik, dus volgens mij is het vaak ookeen verdeling van de genen en wat daar in zit.

Een van de belangrijke zaken die bepalen of iemand dik wordt is de basale stofwisseling. Zeg maar hoeveel je van het eten verteert. Iemand met een hoge badale stofqwisseling kan heel veel eten maar zal niet dik worden.
De ene mens is ook veel activer en bij actie verbranden we.
Ons eet en leefpetroon complmenteren het tot een geheel.
(bewegen,hoeveelheid en aard voedsel, sommige voedingsmiddelen zijn hoogwaardiger.
Een zoogdier is standaard vetzuchtig (vet is hoogwaardige energie) en gek op suiker (nog zo`n dikmakertje.
Aanleg hebben om dik te worden is dus ook verbonden met de mate van vetzuchtigheid (en controle).
Schildklieren kunne ook een rol spelen maar dat is dan wel een fysieke afwijking.