hoe haal ik mijn schuldgevoel weg over het feit dat me zoontje van 3 jaar is gerend tegen een brommer?

Ik ga er even van uit, dat hij nog wel in leven is? Of niets ernstigs heeft?

Als er niets ernstigs is gebeurd, is dit wel een goed leermomentje geweest. Klinkt hard, maar zo is het nu eenmaal. Ik bedoel, hoe weet jij dat het pijnlijk is om je hoofd te stoten tegen de hoek van een tafel? Dat weet je niet doordat je ouders het je hebben verteld - nee, je weet het doordat je het hebt, eh, "geprobeerd". Ook dat was zo'n leermomentje dat jij en ik hebben meegemaakt, en dat jouw zoontje ook zal meemaken. Althans, en dit klinkt hard maar ik meen het wel, dat hoop ik voor hem. Het belangrijkste voor hem is dat jij er op een normale manier mee omgaat. Laat merken dat het iets onaangenaams is dat nu eenmaal is gebeurd, en dat je daarom altijd goed moet opletten. Als feit, niet als verwijt, want een driejarige kan zoiets nu eenmaal niet. Als jij er teveel nadruk op legt en grote angst toont, loop je het gevaar dat jouw zoontje een fobie ontwikkelt. Daar heeft niemand wat aan.

Het zou ook om de brommer kunnen gaan..