Iemand enig idee waarom mijn zoontje van 2 en een half geen interesse meer heeft in eten???

Rond twee jaar gaan kinderen meestal "anders" eten. Hun smaakpapillen ontwikkelen zich en het kan soms zijn dat wat ze vroeger lustten nu niet meer eten. Dit gaat vanzelf over als je er niet te veel aandacht aan besteed.

Maar als je zoontje plotseling niet meer wil eten, kan het zijn dat hij zich niet lekker voelt. Kinderen staan heel dicht bij hun gevoel en hun lichaam. Misschien wordt hij ziek, krijgt hij koorts oid, dan zegt zijn lichaam dat hij even niet moet eten. Eten verteren kost energie en het lichaam heeft die energie nu nodig om beter te worden. Zolang hij drinkt is er voorlopig niks aan de hand.

Ook zou je in zijn mond kunnen kijken of hij geen blaasjes op zijn tong heeft, dit kan soms pijnlijk zijn bij het eten.

In ieder geval zou ik er niet al te veel aandacht aan besteden, ze gaan vanzelf wel weer eten. Volwassenen hebben ook wel eens een lusteloze dag, dan wil je ook niet eten.

Gewoon je moedergevoel gebruiken en als je het niet vertrouwt, dokter bellen.

Sterkte!

Er komt op die leeftijd een ommekeer in het eetpatroon. Dat is heel normaal.
Niets bijzonders doen. Alleen tijdens de maaltijden eten aanbieden en tussendoor niet. Zeker geen melk producten tussentijds geven omdat je bang bent dat hij verhongert. Dat gebeurd echt niet. Hij is op zoek naar het eet ritme dus laat hem zijn gang gaan
Ga je wel doen tussendoor liflafjes geven dan maak je er een moeilijke eter van.
Je kind gaat eten als het honger heeft en dat is de gezondste manier.

misschien is hij iets aant 'broeien'
verminderde eetlust is regelmatig een symptoom..

Ik ken je verhaal, maar meestal herpakken de kids zich al snel hoor! geef het wat tijd, uiteindelijk krijgt hij honger en zal hij al snel terug zijn buikje rond eten..

misschien voorlopig smoothies aanbieden? daar zit fruit in en zo krijgt hij wat vitamines binnen :)

Het is geruststellend dat hij veel drinkt.
Acuut gevaar voor verhongering zal er niet wezen.
Ik heb NIET het idee dat een plotselinge smaakverandering de veroorzaker is.
Zelf denk ik eerder aan een darminfectie, buikpijn of wormen, alhoewel het daarvoor eigenlijk niet de tijd is.
Je zult ook wellicht gevraagd hebben wat hij dan wel lekker vindt.
Als hij niets lust, is er mogelijk het eerder genoemde aan de hand is, misselijkheidsgevoel kan zich ook uiten zonder te spugen, je hebt dan echter absoluut geen zijn in eten.
Hij spuugt dus blijkbaar ook niet na gedronken te hebben.
Onderzoek eens of hij ergens pijn in zijn buikje heeft.
Is er geen reden te bedenken, probeer hem dan toch met LICHTE dwang (flinke beloning in het vooruitzicht) tot eten aan te zetten.
Dan immers zal de maag weer zoutzuur aanmaken en het hongergevoel wat daardoor veroorzaakt wordt doet dan de rest.
Nogmaals, poog medische oorzaken (binnengekregen vergif, appendicitis enz.) zoveel mogelijk uit te sluiten.
(koorts, pijn als je op bepaaldde plaatsen op het buikje drukt, diaree, plassen enz).
Kom je er niet uit en blijft het probleem bestaan, neem dan morgen even contact op met de huisarts.
Een verder gezond kindje kan wel even zonder voedsel
maar hij mag niet verzwakken.
Mogelijk heb je alles wat ik beschreven heb , al gedaan.
Zie het NIET te lang aan, morgen dan maar even naar de dokter.
Heb je idee dat er toch iest vergiftigs ingenomen is, pak dan DIRECT door.
Ik wens je veel sterkte en je manneke beterschap.

Een peuter moet je nooit dwingen te eten. Laat hem wel bij je aan tafel zitten met het eten en geef zo min mogelijk tussendoortjes. Een peuter die niet eten wil is heel normaal. Maak je er maar niet al te druk om.

Dat is wel herkenbaar mijn zoon deed dat ook,is nu inmiddels 26 jaar (dus het komt goed) ik dekte de tafel niet meer voor hem. Wij gingen gewoon eten zonder er aandacht aan te besteden. Hij dronk goed overdags en at wel zijn boterhammen. Maar het avond gebeuren gooide hij zijn kont tegen de kribben. Ik weet nog dat hij ineens zei: "ook"en wees naar zijn plaats ik pakte zijn bord en schepte wat op hij at toen weer. Wij zaten met grote ogen te kijken. Gewoon door eten niks zeggen, hihiii

Dat is zeker heel herkenbaar, denk dat alle peuters dat proces moeten doorstaan. Bij de één duurt het lang en bij de ander valt het wel mee. (kan heel frustrerend zijn, zeker als het wat lang duurt) Maar ik zou ook zeggen geen aandacht aan schenken, is of kan ook zeer moeilijk zijn. En niks tussendoor geven. En de normale etenstijden aanhouden. Succes