Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Is het normaal dat ik soms zonder reden bang word?

Hallo, soms loop ik rond en word
ik op eens bang. Ik weet meestal
niet waardoor dat komt. Ik heb het vooral 's avonds. Ik probeer de situatie waarin het voorkomt zoveel mogelijk te vermijden.

Toegevoegd na 42 seconden:
Is het normaal dat ik zomaar bang word?

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
1.1K
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik heb dit nooit op straat maar meestal thuis. IK kan wel herinneren dat het een keer overdag was. Toen was ik op iemands verjaardag en ik was op een plek waar niemand was.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ik neem mezelf als voorbeeld omdat ik niet weet of dit ook precies jouw probleem is. Maar misschien kan het je helpen.

Ik ben ook snel bang. In iedergeval als het donker is en zeker als ik alleen ben. Ik ben er wel achter dat dat ook komt omdat ik bang ben bang te worden. Angst voor de angst. Dat krijg je ook bij bewust dingen vermijden (ok geen enge film alleen kijken in het donker is dan misschien wel een logisch iets om te vermijden ;) ) Dit gaat ook deels onbewust. Het oh jee, ik ben dadelijk alleen dat ga ik vast eng vinden, of het is donker en misschien is er wel.... Enzovoorts. Je hersenen vullen dan vaak al wat dingen in (en vaak nu juist met de dingen waar je bang voor bent want je bent tenslotte toch aan angst aan het denken) Je lichaam schiet in de stresstoestand van vluchten of vechten (je voelt je gespannen, kortademig enzo).

Net zo iets als dat je niemand aan roze olifantjes dacht tot ik zeg... "Denk een uur niet aan roze olifantjes." Je wordt je dan bewust gemaakt van roze olifantjes, het concept komt in je hoofd, en dan moet je ook nog eens telkens checken of je ook werkelijk niet aan roze olifantjes denkt... wat je dan per definitie meteen doet. Zo werkt dat met angst ook. Afleiding bij dit soort angst is dan ook een van de beste oplossingen. Een nachtlampje in de slaapkamer bij kinderen werkt ook deels zo. Het licht laat ze veiliger voelen, dus ze hoeven er niet aan te denken en ze voelen zich dus ook minder angstig. Haal de kinderen echter elke nacht uit hun slaapkamer en het wordt een (onbewuste) bevestiging dat die kamer 's nachts inderdaad eng is. Hoe langer dat duurt hoe moeilijker ongedaan te maken.

Als je echte paniekaanvallen hebt dan kan dat ook andere oorzaken hebben en kun je het beste met een proffesional op dit gebied praten. Je huisarts kan je daar vast wel bij helpen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik merk wel dat als het licht onder aanstaat ik er minder last van heb. Ik ga dat eens proberen. Gek genoeg ben ik ook bang dat als ik net in mijn kamer ban dat allmaal vreemde mensen daar naartoe teleporteren.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik heb geprobeerd aan iets anders te denken als ik in zo'n situatie kom. Sindsdien heb ik het veel minder gehad.
Bedankt

Andere antwoorden (2)

Nou, je hebt mensen die last hebben van angst of paniekaanvallen. En als je het vooral 's avonds hebt, ben je misschien bang in het donker. Vaak is zoiets simpeler dan je aanvankelijk denkt.

Als je de situatie bewust probeert te vermijden, weet je kennelijk ook ongeveer wanneer het probleem zich voordoet. Ga bij jezelf na wat elke keer weer het zelfde is; welke conclusie kun je dan trekken?
Bekijk ook voor jezelf of dit iets tijdelijks is of dat je er altijd al last van hebt gehad. Als het inderdaad sinds kort speelt, moet je bedenken wat er de laatste tijd is verandert en wat allemaal is gebeurd.
Ik weet natuurlijk niet wat er precies gaande is wanneer je bang wordt, dus grotendeels moet je dit zelf oplossen. Je kunt het vertellen tegen de dokter, familie, vrienden of gewoon erop los googelen.
Het gevaar van het laatstgenoemde, is dat je voor elk symptoom wel een of andere ziekte of aandoening vindt. De kans dat je dan onterecht conclusies gaat trekken of diagnoses gaat stellen, is dan groot. Laat dergelijke dingen aan professionals over.

veel succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Bang zijn is normaal en hoort bij het leven. Maar vaak bang zijn en dat het je leven in de greep houdt is niet normaal.
De angst die komt heeft altijd een oorsprong, maar kennelijk is het ver weggedrukt en kan je er niet meer rationeel over denken.

In die gevallen heb je altijd hulp nodig van iemand die je meer bewust maakt van je verleden die terugkomt waardoor je bang wordt. Dat kan bij een psycholoog, therapeut, personal coach of een mentor.

Als je vrouw bent, kan 's avonds in het donker heel angstwekkend zijn. (voor vrouwen is de angst vaak meer dan bij mannen).
Het kan namelijk zijn dat jij als kind altijd bent gewaarschuwd door een bezorgde vader of moeder. Wellicht mocht je niet eens over straat als het donker was geworden. De angst van je moeder of je vader was zo groot dat jij die angst hebt overgenomen.
Er kan natuurlijk zoveel met je gebeuren in het donker buiten. Je kunt verkracht worden, of ontvoerd en misbruikt. Wellicht ook wel vermoord. Om maar meteen met de ergste gedachten te beginnen.
Het is ook een vorm van doemdenken.

Als je een angstaanval krijgt, dan is het eigenlijk het kleine kindje van vroeger die enorm bang is. Een oude herinnering komt weer terug, die wordt geprikkeld door een huidige situatie.
Op dat moment kruip het kleine kindje in elkaar en gaat in een hoekje zitten beven met de ogen dicht. Dat is dan vaak ook de reden waarom je zelf niet goed kunt inzien waarvoor je nu bang bent. Omdat je de ogen dicht hebt van binnen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding