Verbruiken mensen met een lichamelijke beperking meer kcal wanneer ze een lichamelijke inspanning leveren?

Sommige mensen wel, maar niet allemaal. Er zijn genoeg mensen die in een rolstoel zitten (én een energiebeperking hebben) en daardoor juist gemakkelijk te zwaar worden. Maar er zijn ook aandoeningen waarbij het vrij duidelijk is dat mensen veel energie gebruiken. De eerste spastische persoon met overgewicht moet ik nog tegenkomen: mensen met spasmen (zeker met ernstige spasmen) zijn vaak juist heel licht, zelfs als ze veel eten. Door het continue aanspannen van de spieren verbruiken zij meer energie.

Met een (chronische) infectie, of steeds terugkerende infecties, verbruik je ook meer energie. Je kunt dan ineens ongewenst veel afvallen, ook als je wél gewoon kunt eten. Hetzelfde geldt voor (ernstige) pijn, hoewel dat slecht meetbaar is.

Dus met sommige handicaps of chronische ziektes is het inderdaad zo dat je meer energie verbruikt, maar dat is niet per definitie zo. Energie in de zin van kcal (verbranding) is zeker niet hetzelfde als energie in de zin van (subjectieve) vermoeidheid. Dus met sommige handicaps of aandoeningen kun je wel een energiebeperking hebben, terwijl je toch niet meer calorieën verbrandt.

Een diëtist die meer te maken heeft met de aandoening kan vaak wel een beetje een schatting maken van wat een persoon meer of niet meer verbruikt. Soms volgt er dan een berekening met optellen van extra energieverbruik door pijn en beperkingen en weer aftrekken door relatieve inactiviteit (bijvoorbeeld rolstoelafhankelijkheid of niet kunnen sporten) en is de uiteindelijke uitkomst niet echt anders dan gemiddeld. Maar soms wel, dus als er sprake is van ongewenst gewichtsverlies of niet aan kunnen komen, kan een bezoek aan de diëtist(e) zeker zinvol zijn wanneer een lichamelijke aandoening daarin lijkt mee te spelen.