Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Zijn hoogbegaafden meestal minder op het sociaal gebied?

Meestal hoor je van anderen dat Hoogbegaafden minder zijn op het sociaal gebied dan normaal begaafden.
Is dat dan werkelijk zo?

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
3.2K
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
Ja en nee. Met andere hoogbegaafden heb ik totaal geen moeite. Maar die zijn er zo weinig. Met de gemiddelde mens weet ik geen weg. Het lijkt wel aan de buitenkant, omdat ik weet hoe ik mij moet gedragen en wat anderen willen horen, ik heb heel goed geleerd toneel te spelen en hoe ouder ik wordt hoe beter het gaat, maar er blijft zo altijd een afstand.
Vroeger kon ik dit nog niet, tot mijn 45e wist ik totaal niet wat ik moest zeggen. Dan repeteerde ik thuis in onderwerpen die anderen wel leuk zouden vinden en oefende ook echt teksten, net alsof ik het toneel op ging. Tegenwoordig ben ik er handiger in. Maar ik kan het nog steeds niet hebben over mijn eigen interesses en daarmee blijf ik voornamelijk een luisteraar. Wat ik inbreng wordt meestal niet met enthousiasme ontvangen. Bovendien werken mijn hersenen op topsnelheid en bedenk ik mij vele dingen tegelijk van hoe en wat ik nu moet zeggen of doen en dat bevordert niet echt het samenzijn. Of er wordt iets gezegd wat ik wel interessant vind, dan denk ik er over na en wil er wat over zeggen, maar dan zijn ze al weer bij heel iets anders. Dan kijken mensen mij heel glazig aan en gaan weer verder. Zij begrijpen mij vaak niet, maar ik hen ook niet, gewoon omdat onze hersenen anders werken. Dus veel dingen die ik denk, zeg ik maar niet, omdat ik weet dat dit verkeerd geïnterpreteerd gaat worden en zo word alles een zwaar gesprek. Waar ik constant stelling moet zoeken. Dus ben ik liever op mijzelf, alhoewel ik eigenlijk gezelschap erg leuk vind.
Als je er meer over wilt weten is er een vereniging: International Hoog Begaafden Vereniging. Oftewel het IHBV

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Nee, dat geloof ik niet. Hoogbegaafden kunnen enorme horken zijn, of heel empathisch zijn. Net zoals mensen met een gemiddelde of lage intelligentie.

Natuurlijk, er zijn hoogbegaafden die heel erg goed zijn in hun eigen vakgebied, en daardoor de dingen daar omheen wat minder belangrijk gaan vinden. En er zijn hoogbegaafden die smalltalk maar onzin vinden, omdat alles voor hen een duidelijk doel moet hebben. Maar er zijn ook mensen met een lage intelligentie die juist door een gebrek aan inzicht in sociale situaties dingen nogal onhandig kunnen aanpakken, en er zijn hoogbegaafden die soms onwerkelijk goed kunnen aanvoelen wat anderen bedoelen of willen, ook zonder dat dit gezegd wordt.

Nu is het wel zo dat veel hoogbegaafden pas goed aansluiting kunnen vinden op sociaal gebied als ze in een milieu komen waar ze wat meer gelijkgestemden tegenkomen. Dit klinkt misschien een beetje lomp, maar als je bedenkt dat er tussen de gemiddelde intelligente (IQ=100) en de hoogst scorende verstandelijk beperkten (IQ=70) 30 IQ-punten zitten, kun je je misschien voorstellen dat mensen met een IQ van rond de 145 het soms moelijk vinden om te communiceren met mensen met een gemiddelde intelligentie, en andersom natuurlijk. Dat verschil is gewoon best groot, en natuurlijk moet degene die 'afwijkt' (van het gemiddelde, in dit geval) daar vooral mee om leren gaan, maar dat is een leerproces en het kan soms vermoeiend zijn om je de hele dag te moeten aanpassen. Net zoals - ook weer niet beledigend bedoeld - een moeder van kleine kinderen het prettig vindt om af en toe een volwassene te spreken voor een 'normaal gesprek', kan een hoogbegaafde soms echt verlangen naar een gesprek met iemand van een wat meer gelijkende intelligentie. Dat ervaar ik zelf tenminste, en ik ken meer mensen die dat hebben. Dat maakt me niet asociaal, maar het was wel zo dat ik als kind nooit aansluiting vond bij de klas. Sommige hoogbegaafden bloeien op zodra ze naar het gymnasium gaan, of soms pas als ze in de academische wereld komen. Op den duur leer je steeds beter om te gaan met ook niveauverschillen, maar als kind is dat moeilijk, en is het ook minder geaccepteerd om vooral om te gaan met volwassenen of met (veel) oudere kinderen. Dus misschien dat dit beeld een beetje komt doordat vaak hoogbegaafde kinderen geen aansluiting vinden in leeftijdsgroepen. Maar 'anders' met dingen omgaan maakt je nog niet sociaal zwak.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Andere antwoorden (5)

Dit blijkt meestal wel het geval te zijn. Wat veelal wordt weggelaten als dit wordt gezegd is dat veel mensen die als "hoogbegaafd" worden beschouwd ook lijden aan het syndroom van asperger, oftewel een vorm van autisme hebben. En dat benadeelt de sociale vaardigheden ook aannemelijk.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nouououou....
Het is NIET zo dat de veel mensen die hoogbegaafd zijn asperger hebben. Het is WEL zo, dat veel mensen met asperger een hoge intelligentie hebben...
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Inderdaad Haivon. Er moet onderscheid gemaakt worden tussen hoogintelligente/hoogbegaafde mensen en mensen met het syndroom van Asperger. Dit onderscheid is net zo wezelijk als het onderscheid tussen mensen met een lage intelligentie en mensen met het syndroom van Dawn. We beweren toch ook niet dat mensen met een lagere intelligentie vaak een misvormd hoofd hebben?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Syndroom van Down*?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Bedankt voor de goed onderbouwde kritieken :-)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Graag gedaan :-)
Ik heb je overigens niet gemind, want daar doe ik niet aan.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
En toch.. nee, het antwoord is te kort door de bocht, want er zijn natuurlijk veel meer hoogbegaafden dan hoogbegaafde autisten. Maar toch moest ik er even aan denken toen ik deze vraag las, en vroeg ik me af of het misschien in de beeldvorming wel een rol speelt. Iemand die normaal functioneert, zien mensen misschien eerder als "buitengewoon slim" of "erg intelligent", terwijl aan de term 'hoogbegaafdheid' wel een béétje een stoornis-geurtje is komen te hangen de laatste tijd. Misschien dat hoogbegaafdheid als zodanig vaak pas benoemd wordt als er problemen ontstaan? Ik was altijd al hoogbegaafd, maar men ging het pas zo noemen toen ik op school vastliep. Toen kwam dat ineens niet doordat ik "erg slim" was, maar toen gebruikte men ineens dat etiket "hoogbegaafd". Misschien dat het etiket soms pas wordt gebruikt als er ook een stoornis bijhoort, zoals autisme, en zijn veel andere hoogbegaafde kinderen (en volwassenen) in de ogen van veel mensen "gewoon erg slim"?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Vaak worden mensen/kinderen die geen problemen hebben niet getest, en dus hebben ze geen etiketje. Toch zijn ze hoogbegaafd.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Lies12: precies! Ik heb een hoogbegaafde supersociale broer, die heeft nooit een stempeltje nodig gehad. Bij mijn zoon ligt dat helaas wat anders.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Lies12, ik hoop dat ik jou, of daarmee iemand anders, niet gekwetst heb, dat was zeker niet mijn bedoeling!
Volgens mij is het onzin. Volgens mij zijn sociale vaardigheden en gebrek daaraan redelijk onafhankelijk van intelligentie. De reden dat veel mensen denken dat zeer intelligente mensen minder sociaal zijn is omdat de meeste mensen (ook de zeer intelligente) niet bijzonder sociaal of asociaal zijn.

Het is makkelijker om om te gaan met mensen in je eigen belevingswereld. Die dus dezelfde dingen leuk vinden als jij en de zelfde dingen goed begrijpen. Voor zeer intelligente mensen is deze groep gewoon kleiner.

Ik erger mij vaak aan mensen uit lagere sociale milieus die claimen 'niet zo slim, maar wel heel sociaal' te zijn. Deze mensen bedoelen daarmee dat ze in de buurtkroeg het heel gezellig hebben met de mensen uit hun eigen omgeving. Zij vergeten altijd mee te wegen dat het feit dat ze moeite hebben in de omgang met zeer intelligente mensen niet alleen maar de sociale vaardigheden van die zeer intelligente mensen aan te rekenen is, maar net zo goed die van hun.

Verder wordt er vaak onterecht gedacht dat het makkelijker is je naar beneden aan te passen dan naar boven. Mijn ervaring is dat het beide zo goed als onmogelijk is...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dat is mijn ervaring ook wel zo,n beetje hoor.
Zelf organiseer ik als hobby , gezellige dagjes en vakantie,s voor single,s en merk dat de mensen die een lagere opleiding/baan hebben, vaak wat eerder aanvoelen of iemand het naar zijn of haar zin heeft dan degenen die een hoog IQ hebben.
Ook hebben ze vaak wat meer over voor de anderen en zijn geinteresseerder in de ander.

Nu hoop ik niet hier wat mensen gekwetst te hebben hoor ,
want ik bedoel echt niet dat ik hun minder sociaal vindt !!
maar dat ze soms iets minder snel de sfeer aanvoelen.
Is mijn mening he !
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nee, dat is niet zo.
Wel is het zo, dat als mensen die hoogbegaafd zijn sociaal niet sterk zijn, dit vaak op de hoogbegaafdheid wordt gegooid.
En het is ook wel zo, dat er communicatieproblemen kunnen zijn, maar dat is niet MEESTAL zo.
Verder is communicatie tweerichtingsverkeer. Mensen met een erg hoge intelligentie worden niet altijd begrepen, en begrijpen mensen met een lagere intelligentie ook niet altijd. Maar het kan best zijn, dat ze met andere mensen die ongeveer net zo intelligent zijn wel heel goed kunnen communiceren. Betekent dat dan dat ze niet sociaal zijn, of dat ze (over en weer dus, niet alleen de hoogbegaafde persoon) op een andere golflengte zitten?
Vaak wordt van hoogbegaafde kinderen gezegd dat ze sociaal heel jong zijn, snel van hun stuk gebracht, snel verontwaardigd. Als je beter kijkt, kan het zijn dat ze juist verder zijn in hun ontwikkeling. Zo gebeurt het vaak dat heel intelligente kinderen heel verdrietig kunnen zijn als andere kinderen afspraken niet nakomen. Dit wordt dan jong gedrag genoemd, en "ze moet nog wel wat groeien", maar in feite is degene die de afspraak niet nakomt degene die nog moet leren zich aan afspraken te houden. Het intelligente kind kan dat dan al.

En er zijn heus hoogbegaafde mensen die sociaal niet sterk zijn, of ronduit zwak Ik ken ze van heel dichtbij. Maar er zijn ook normaal begaafde mensen die sociaal onbenullig zijn, en heel veel hoogbegaafde mensen die wel heel sociaal zijn, en die ken ik ook van heel dichtbij....

Toegevoegd na 18 uur:
Naar aanleiding van een andere reactie bedacht ik nog iets dat er mee te maken kan hebben:
Vaak worden kinderen (en soms volwassenen, maar meestal kinderen) getest omdat er problemen zijn. Ze lopen vast op school, worden onhandelbaar omdat ze te weinig uitdaging krijgen, of zijn ronduit ongelukkig (valt vaak samen). Kinderen waar niets mee aan de hand is, worden niet getest, omdat ze geen problemen hebben. Maar ze kunnen nog wel hoogbegaafd zijn, en soms weet diegene dat wel, maar soms ook niet.
Waarschijnlijk zijn er veel meer niet-geteste hoogbegaafden dan wel-geteste. En zijn er dus ook veel meer hoogbegaafden die geen problemen hadden die het testen noodzakelijk maakten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik denk niet dat er verschil is qua sociale begaafdheid tussen mensen met een laag en een hoog IQ. Wel is het zo dat van iemand die ronduit dom is we het ook makkelijke accepteren dat-ie ook lomp in de omgang is. Van een hoogbegaafde valt het dus eerder op dat-ie niet handig in de omgang is.
(Lees meer...)
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding