Hoe moet ik verlies ooit verwerken?

Wat erg voor je! Ik vind het helemaal niet overdreven hoor, het is altijd moeilijk om met een verlies van een dierbare om te gaan, ookal is het een poes. Nu het nog maar net gebeurd is zit je nog helemaal vol van de beelden die je hebt gezien, de schrik en het verdriet. Na een tijdje zal dit minder worden. Je zal de verwerking even de tijd moeten geven. Als ik jou was zou ik het nu van je af proberen te zetten, bijvoorbeeld door in bed ademhalings- en ontspanningsoefeningen te doen of te mediteren. Uiteindelijk val je dan wel in slaap, en hopelijk kan je dan morgen weer min of meer fris en fruitig aan de slag. Sterkte!

Erg van je lieve kat dat deze is doodgereden. Het is ook heel normaal dat je hier helemaal ondersteboven van bent. Laat je tranen de vrije loop en vertel op je werk wat er is gebeurd. Ze zullen er alle begrip voor hebben. Stop je verdriet niet weg. Geef je kat een mooie laatste rustplaats.
Ik wens je veel sterkte.

Shit happens, zo is het leven. Ik weet hoeveel pijn het doet als je poes is doodgereden. Heb het zelf ook al een paar keer meegemaakt. Maar het verdriet slijt op den duur. En dan neem je weer een nieuwe poes, echt waar. Brand maar een kaarsje voor haar en als je er de mogelijkheid voor hebt begraaf haar dan mooi met een speeltje of iets waar ze erg op gesteld was. Als je morgen (vandaag dus) erg verdrietig bent op je werk kun je gewoon tegen de klanten zeggen dat je poes dood is. Ik denk dat de mensen wel begrip voor je treurigheid zullen hebben. Heel veel sterkte hoor.

Oh,wat vreselijk voor je!
Helemaal niet overdreven hoor,ik heb zelf een kat en je gaat echt houden van zo'n beestje hè?
Mijn kat slaapt altijd bij me,is superaanhankelijk en lief en wil altijd bij me zijn en liggen.
Als ik weg ben gaat hij uren in de vensterbank voor het raam zitten wachten tot ik terug kom.
En als ik thuis kom komt hij luid miauwend naar me toe en blijft me dan wel een half uur kopjes geven.
Sommige mensen denken dat katten zich niet aan mensen hechten maar dat is echt niet waar!
Logisch dat je verdrietig bent over het verlies van je kat,het zou onlogischer zijn als het je niets deed.
Een tante van mij is zelfs een week thuis gebleven nadat haar kat(van 16 jaar!) was overleden.
Ze was te verdrietig en huilde veel en moest het eerst een beetje verwerken.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die dit niet begrijpen.
Waarom blijf je niet gwn een dagje thuis( meld je desnoods ziek),kan je een beetje bijkomen.
Het is toch iets emotioneels,zou ik wel doen..
Sterkte hoor.

wat erg voor je.....

je reactie is echt heel menselijk, helemaal als je veel van je dier houdt!!
en daarbij lieve vraagsteller: het is maar een paar uur geleden dat je haar gevonden hebt.
je staat aan het begin van het besef dat ze er niet meer is, ook al zie je dat ze er niet meer is.

en weet je: ook al zullen er altijd mensen zijn die dit kinderachtig en overdreven vinden: laat ze praten en ga er niet op in door het persoonlijk op te vatten.
zo'n reactie het zegt zoveel meer over hun dan over jou!

huil dus, want het hoort erbij. ook het verlies van een huisdier is een verlies dat je moet verwerken.
het is pas net gebeurd, dus gooi het eruit en laat de tranen en frustratie op zijn vrije loop. dit soort momenten zal je nog vaker tegenkomen, maar het is nodig om het verlies te werken zodat je er wél beter mee om kan gaan over een tijd.

geef aan op je werk wat er is voorgevallen zodat ze weten wat er speelt. als je ogen rood zijn, je stiller bent, of nu en dan even weg moet lopen omdat het teveel is dan weten ze waarom. daarbij kunnen ze je ook steun geven, een arm over je schouder, als is het maar door puur begrip. (dat kan al zoveel schelen!)
voor de klanten heb je gewoon hoofdpijn, last van je ogen, een griepje onder de leden, last van je nieuwe lenzen of weet ik veel wat. (niet alles gaat ze aan toch?)

het klinkt heel erg cliche en al heb je er nu niets aan, maar het verdriet slijt, en op een gegeven moment merk je dat het makkelijker is om met een glimlacht terug kan denken aan de gekke fratsen van lappie, en de dingen die haar zo bijzonder maakte.
ook over heel veel jaren blijft het jou lappie, maar dan met een speciaal plekje in je hart.

(verder in reacties)