Je kunt pas echt waar, jezelf zijn, als je weet wat je niet bent. Is dat zo?

Niet echt. Jezelf zijn betekend dat je niet na denkt over wat je moet en kunt. Daarvoor hoef je dus geen bewustzijn te hebben over wat je niet bent.

Echter, mensen maken zich tegenwoordig zo druk over wat anderen van hun vinden dat ze diep nadenken over wat wel of niet kan. Dan wordt het wel belangrijk om te weten wie je niet bent

Nee. Ik zou je vraag zelfs om willen draaien:
Je bent pas echt waar en jezelf, wanneer je je bewust bent geworden van het feit dat jij een klein stukje in het geheel bent.
Je bent niets 'niet'. Je bent onderdeel van alles!
Daarom woont er ook een stukje God in jou, en in iedereen.
Dat verbindt ons, en je kunt leren om dat te voelen en daarvan te genieten.
Dan ben je echt jezelf, samen met alle anderen.

De meeste mensen "zijn" een heleboel dingen, die de omgeving van ze verwacht of die ze denken dat de omgeving van ze verwacht.
Dat begint eigenlijk al als je heel jong bent op de plek waar je opgroeit!
Het is geen slecht systeem, want het helpt je ook om te overleven, maar het zegt eigenlijk niets over wie je echt bent.
Zoiets kan ook een hele zware ballast worden, al die oneigenlijke "ikken".
Want zo raak je steeds verder weg van wie je eigenlijk bent, en wordt het steeds moeilijker en soms ook bedreigender om jezelf te zijn!
Want je kent jezelf niet meer, wellicht heb je nooit echt geweten, wie je nu eigenlijk bent.
Als je ontdekt wie of wat van al deze aangeleerde houdingen je niet bent(dat kan heel heftig zijn om te ontdekken) houd je degene over die je echt bent(kan ook heel heftig zijn)!

Weten wie je bent of wie je niet bent is een levenslang proces... Tijdens dat proces kun je het beste jezelf zijn, en dat lukt waarschijnlijk steeds beter naar mate je ouder wordt.

je bent echt helemaal jezelf als je intens beseft dat het niet nodig is om te weten wat je allemaal niet bent

Dat je een onderdeeltje van het alles bent.

Het alles is zoveel,
dat kun je nooit weten,
dus ook niet wat je allemaal niet bent.

het ego voorbij (Eckhard Tolle)

Je kunt pas je Zelf zijn, als je jezelf niet meer bent.

Completely freed from yes and no;
great emptiness charged within;
no questions, no answers;
like a fish, like a fool.

- Robert Aitken, Roshi, Verse of the Han

De mens is alles en tegelijkertijd niets.
De mens weet alles en tegelijkertijd niets.
De mens kent zichzelf en tegelijkertijd niet.

De mens ontwikkelt en komt steeds dichterbij bij zijn, weten en kennen. Een ontdekkingsreis die je hele leven voortduurt.

En wat je niet bent, weet en kent, is een stukje wat ook bij je hoort. Alleen ben, weet en ken je het niet :)

"Wat je ziet is wat je bent en wat je bent is wat andere mensen zien."

De dichter De Genestet schreef ooit: "Wees uzelf, zei ik tot iemand. Maar, hij kon niet: hij was niemand!" Daar moest ik aan denken toen ik je vraag las. Misschien niet het antwoord waar je op wacht, maar wel een aardige gedachte, dacht ik zo.

Is er wel een mens op deze aarde die 100% zichzelf kan zijn.Ten alle tijde?Wordt er niet van je verwacht dat je sterk moet zijn?Niet moet zeuren.Vorig jaar moesten wij onze hond laten inslapen.Wij hadden hem vanaf dat hij een pupje was en hij is 13 en een half jaar oud geworden.Hij week nooit van mijn zijde,bleef zelfs voor de toilet zitten wachten tot ik weer tevoorschijn kwam.Als ik dan mijzelf was geweest had ik dagenlang niet op mijn werk kunnen komen.De tranen sprongen steeds weer in mijn ogen.Bij sommige mensen kun je dat kwijt.Bij anderen totaal niet. Onze zoon woont heel ver weg.In de VS.Soms mis ik hem heel erg.Als ik mijn gevoel kon volgen zou ik zeggen" Kom a.u.b.terug.Maar je weet dat dat niet gaat.Wat ik niet ben is een moeder die het geluk van haar kind in de weg wil staan.Dus Addy,ik weet wel wat ik ben maar kan dat altijd niet uiten.Omdat ik rekening wil houden met de gevoelens van andere mensen.