Is dit anorexia ?

Ik zou in ieder geval hulp gaan zoekn bij die psychiater of naar je huisarts.Wat jij aan doen bent is niet gezond dus je moet geholpen worden.Zeg het ook tegen je ouders zodat ze je kunnen steunen en mee naar hulp gaan zoeken.

Toegevoegd na 19 seconden:
En ja dit riekt naar anorexia

Dit kan het zijn. Het ois zowieso een eetstoornis waar je je psycholoog en eigenlijk ook je ouders over moet vertellen. Het is iets waar anderen je bij kunnen helpen & steunen.

Als je je eten uitkotst is dat gedrag dat bij boulimia hoort. Bijzonder ongezond, want je krijgt geen eten binnen en beschadigt je keel en je tanden.
Als je dit lang volhoudt, zul je zeer ernstig ziek worden en beslist niet gelukkig.
Dus ja, vertel het aan je psychiater, hoe sneller je hierbij hulp krijgt, hoe beter.
Sterkte!

Anorexia is het zorgen dat je niet dikker word, waardoor als je eet je vinger in je keel steekt. dus ja dit is (een vorm) van anorexia
en ja je kan het beter tegen de psychiater zeggen, je loopt daar niet voor niks lijkt mij en daar kan je het gerust tegen zeggen

Ik zou het wel tegen hè ouders zeggen enzo

Als moeder van een 14-jarige zou ik zo blij zijn als mijn dochter me zou vertrouwen en met dit probleem naar me toe zou komen. Ik kan begrijpen dat je het eng vindt en het niet met je ouders durft te bespreken, maar het is echt het beste. Vertrouw je ouders en praat met hun over je probleem, want gezond is het echt niet. Je ouders houden van je en willen dat jij gelukkig bent!

Alle respect! Het ontbreekt je niet aan zelfinzicht en je durft er nog voor uit te komen ook. Zelfs de oplossing waarmee je tot tot de uiteindelijke hulpvraag moet komen geef je al. Natuurlijk moet je dit met je psychiater bespreken! Anorexia is een potentieel dodelijke ziekte, maar dat wist je vast ook al wel.

Het wordt tijd dat iemand het eens aan je ouders verteld.En van mij part is het de psychiater of doe je dat liever zelf?Want dit kan zo niet.Je eet niet en je bedriegt en bedonderd je ouders.Nu heeft één goede vriendin je verlaten,zometeen verlaat JIJ je andere vriendinnen en familie en deze wereld doordat je niet eet.Vandaag of morgen stort je in elkaar en kunnen je ouders je in een kliniek opzoeken.Dan lig je aan een voedingssonde en dan schrikken je ouders wel even. Een kind hoort zijn ouders te overleven en niet andersom.
Denk daar maar eens even over na !!!!

Caitlin, wat wel duidelijk is, is dat het niet goed met je gaat.
Waar je nu mee bezig bent is jezelf schade toebrengen. Een eetstoornis is niet alleen proberen mager te worden/te blijven. Er zit altijd een psychische toestand achter. Onzekerheid, een nare ervaring, eenzaamheid. Soms te moeilijk voor een jong meisje van jouw leeftijd. En daarom ook dat je op deze verkeerde manier bezig bent.

Als ik jouw vriendinnetje zou zijn, zou ik het gisteren al aan iemand hebben verteld: een dokter, een docente, een vertrouwenspersoon. Ik zou niet wachten tot vandaag.
Eigenlijk ben je nu een beetje ziek, want je lichaam is niet in balans.

Ga je gauw iemand in vertrouwen nemen? Dan sta je er niet meer alleen voor. Je hoeft je er niet voor te schamen. Het getuigt van moed als je er met iemand over gaat praten. Doen hoor!!

Pfieuw ik ben ook 1.69 en ook 60 kilo.

Ook eet ik niks in de ochtend omdat ik het vies vind om brood te smeren.
Op school eet ik 1 ontbijtkoek want dat vind ik vies om te smeren.

Maar kijk is naar jou, het lukt je om te eten maar SPUUGT het weer uit..? Dit is duidelijk anorexia. Ik ben geen arts, toch geef ik je tips;

*Begin in de ochtend iets kleins op te eten (ontbijtkoek) en niet uit te spugen. Als dit een week lukt, beloon je jezelf met iets dat je leuk vind.

Toegevoegd na 5 minuten:
*Neem 1 krentebol of iets dat je lekker vind mee naar school, en probeer langzaam te eten. Je vriedin zal opkijken.
*VERTEL dit aan je psygiater, hier is ze voor.
*Vertel aan een vriendin die je kan vertellen.

En meis, hoe moeilijk dit ook is...probeer het ook aan je ouders te vertellen of aan één ouder.


Sterkte

Het heeft wel een aantal symptomen van Anorexia, dus het lijkt er verdacht veel op.

Anorexia is een psychische ziekte, en dus moet je nagaan waarom je niet wil eten, en welke gedachten je over het eten hebt. Of doe je het om de aandacht?
Het beste zou je naar de huisarts kunnen gaan, die kan je doorverwijzen, en verder kunnen ze kijken of jij echt Anorexia hebt.

Ik heb/had zelf ook anorexia, en uit eigen ervaring weet ik dat het lastig is om het aan anderen te vertellen.
Ik had liever ook niet dat iemand het wist, dan was ik bang dat ik weer zou moeten eten, en dat wou ik helemaal niet. Dat is geen gezonde gedachten, maar een 'zieke' gedachten.
Is dit ook de reden waarom jij het niet aan je ouders wil vertellen?

Bij mij was het niet-eten een vluchtweg voor de realiteit, dat maakte dat ik even niet stilstond bij de problemen in mijn leven. Op die problemen had ik geen controle, maar over het eten wel, en dat voelde goed.
Nu weet ik dat dat nergens op slaat.

Toegevoegd na 4 minuten:
Je moet het aan mensen vertellen, alleen kom je er niet uit. De weg naar het niet-eten is makkelijk gemaakt, maar dat is niet de goede weg. Ik meen het heel serieus, anorexia is een hel. Hoe eerder je het probleem bekent, hoe beter het te genezen is.
Als je je hele leven moet nadenken over eten,braken en gewicht dan kan je niet voor 100% genieten!

Lieve Caitlin,

Jij hebt geen moeite met eten binnenkrijgen maar met het binnenhouden. Niet omdat je na het eten zo vol bent dat je maag gaat protesteren maar omdat je bang bent dat je in gewicht aankomt. Daarom wil je het eten er zo snel mogelijk uit hebben en ren je naar de badkamer. Dat gaat niet per ongeluk evenals dat je vinger ook niet vanzelf je keel binnengaat maar doe je bewust zelf om het eruit te gooien zodat je maag weer leeg is en jij je geen zorgen meer hoeft te maken dat je aankomt....sterker nog, misschien weeg je de volgende morgen wel een onsje minder. Vind jij het nu werkelijk vervelend om iedere dag naar de badkamer te rennen en je vinger in je keel te stoppen? Lijkt me niet anders deed je het niet. En wat voor antwoord wil je nu hebben eigenlijk? Dat dit inderdaad anorexia is en je er niets aan kan doen en dat het stom is van je vriendin om boos te worden en dat je je moeder er inderdaad niets van moet vertellen?

Het laatste moet je wel doen, en je psychiater op school moet je het ook vertellen maar je moet jezelf aanleren dit niet meer te doen. Vitaminen in eten heb je nodig en eten heb je nodig om te overleven. Je moet het alleen niet overmatig doen. Maar stop met je vinger in je keel te stoppen nu het nog kan. Straks als je hiermee doorgaat breekt er een tijdperk aan dat je eten er zonder deze moeite uitkomt omdat het gewend is alles eruit te gooien en de tijd en moeite die je lichaam nodig heeft om weer aan te eten is vele malen langer en groter dan om nu af te leren je vinger niet meer in je keel te stoppen.

Je hebt een mooi figuurtje, had ik ook willen hebben toen ik 14 was maar ga desnoods een leuke sport zoeken als je onzeker bent over je lichaam, dat is veel gezonder mits je het ook met mate doet.

Succes en sterkte ermee.

ga hulp zoeken want dit is niet goed of het anorexia is of boulimia weet ik niet ik heb zelf ook eet problemen gehad dat ik bij mij begonnen toen ik 17 was ik ben nu 43 en heb nog steeds problemen met eten laat het zo ver niet komen

Hoewel je gewicht op dit ogenblik nog prima is, vrees ik niettemin dat je een eetstoornis aan het opbouwen bent.

Ga naar je huisarts en vertel hem/haar van je afwijkende eetpatroon.

Wacht zeker niet te lang..want wat jij aan het doen bent, kàn op den duur zelfs dodelijk zijn.

Je wilt het je ouders niet vertellen..omdat je bang bent dan niet langer je gang te kunnen gaan, hè?

Stap over die angst heen en neem je ouders in vertrouwen.

Als je dat echt niet durft..zoek dan hulp van een familielid die je vertrouwt..Doe in elk geval IETS..

Juist meisjes van jouw leeftijd zijn extra gevoelig voor wat betreft hun lichaam..en daardoor ook meteen extra kwetsbaar voor de mening omtrent hun lichaam van leeftijdsgenoten.

Ik heb een aantal meisjes met anorexia begeleid en zie jouw eet probleem..met grote passen naderen.

Als ik je met iets kan helpen..laat het mij dan maar weten, okay?

Groet,

Ton