Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe ga ik om met de gedachte dat ik ooit nooit meer iets zal meemaken?

Die heeft mij een heel eenzaam en benauwend gevoel. Dat je er nooit meer zal zijn. Nooit meer kunnen leven. Ik ben pas 26,maar ik denk er nu al een aantal dagen aan terwijl ik in slaap probeer te komen. Dan komt de gedachte 'ooit ga je dood en zul je nooit meer in deze toestand leven'. Ik ben niet bang om dood te gaan, want : ik ben gaan skydiven, paragliden, zip linen op 20m hoogte (met hoogtevrees), motorrijden en zoek dus eigenlijk het gevaar, spanning en avontuur op. Ik heb ook een enorme drang naar avontuur. Hoe ga ik met de gedachte om die ik nu al 3 dagen achter mekaar heb : op een dag ga je dood en zul je ophouden met bestaan.

Wat komt het vandaan? Ik wil het graag begrijpen. Als ik mijn tekst lees is het best ironisch haha, maar wel een serieuze vraag.
Het geeft me wel een ietsjes beter gevoel dat ik een YouTube kanaal heb en iig iets achterlaat

Verwijderde gebruiker
3 jaar geleden
in: Psyche
1.3K
Griffin
3 jaar geleden
Troost je bij de gedachten dat zoiets voor iedereen geldt, zelfs de rijksten onder ons kunnen niet een minuut extra erbij kopen, en die hebben veel te verliezen. En het besef dat je nooit iets meer meemaakt zou pas zijn nadat je dood bent. En mocht je een beetje zweverige inborst hebben. je bent ooit hier op deze planeet gekomen, misschien verlaat je deze maar maak je weer geschiedenis op een andere planeet in a galaxy far far away...
SentWierda
3 jaar geleden
Je vraagt: "Waar komt het vandaan?". Kan het zijn dat het te maken heeft met jouw drang naar avontuur, naar "gevaarlijke" sporten? Sporten waarbij de kans bestaat dat het misgaat, dat het fataal afloopt.
Kan (een deel van) de oplossing zijn: stoppen met "gevaarlijke" sporten - om op deze manier een groot deel van de levensbedreigende risico's uit te bannen?

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (4)

De gedachte die je hebt is niet raar of onrealistisch. Zo is het en niet anders.

Ooit op een dag ga je dood - dat kan niet anders - en dan besta je niet meer.

Mogelijk vreemd is dat je er zo'n levensgroot probleem van lijkt te maken. Het is een feit.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
3 jaar geleden
Als het je zelf niet lukt om hier mee om te gaan, en deze gedachtes blijven je leven negatief beinvloedn, ga dan naar de huisarts.
Hij/zij kan je doorverwijzen naar een GGZ praktijkondersteuner of een psycholoog, die je kan helpen om het leven weer positiever te zien.

Dese gedachtes zijn normaal, iedereen heeft ze. Maar het is wel belangrijk om er hulp bij te zoeken als ze je leven overnemen.
(Lees meer...)
Ritsuka
3 jaar geleden
Dit is een gedachte waar veel mensen mee worstelen. En misschien wel de hoofdreden waarom een mens de weg inslaat van het geloof. Het geloof biedt steun in dit soort vragen waarop geen wetenschappelijk antwoord is te geven. Wat gebeurt er na de dood? Het is niet slecht om daar over na te denken.
Als je met het vooruitzicht niet kunt omgaan, spreek er dan eens over met je dokter. Die kan je dan doorverwijzen naar een psycholoog. Of spreek en filosofeer er over met vrienden. Dat kan je inzichten verdiepen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
3 jaar geleden
Je stelt eigenlijk de vraag naar de zin van het leven / van jouw leven. Dat is een belangrijke vraag, waar je zelf een antwoord op moet zien te vinden. En ik kan me voorstellen dat het in deze coronatijd nóg lastiger is, zeker voor jongere mensen, om de zin van het leven te blijven zien. Het zijn barre tijden! M.i. zit de zin van het leven niet in "zoveel mogelijk meemaken". Dus de vraag is: wat draag jij bij? Wat betekent jouw leven voor jezelf, voor de mensen om je heen? Wat laat je na als je doodgaat? Ik vind zelf de film "The meaning of life" van Monty Python (een oudje) een goed antwoord geven: deze gaat via álle mogelijke zijwegen naar een antwoord: de zin van het leven is een beetje aardig en lief zijn voor elkaar, zorgen dat het de mensen om je heen goed gaat (maar dit is misschien een beetje "diep" voor hier op GV.) Ik wens je vele succes bij je zoektocht - het leven is een spannende reis!
(Lees meer...)
HannekeJanssen
3 jaar geleden
Ivana
3 jaar geleden
Het antwoord van Hanneke deed mij denken aan mijn middelbare schooltijd. Toen was er serieuze dreiging van een kernoorlog. Wat had het nog voor nut je diploma te halen, waar konden we nog op hopen. Velen zagen de bedreiging als het eindoordeel. Ik weet hoe zo iets op je kan drukken. Een onbekende toekomst waar je wel heen moet, maar die je bang maakt.
Nu ik 80 ben, weet ik ook, dat het hele leven dreigend kan zijn als je bezig bent met een ongewisse toekomst en vergeet dat het heden zo ontzettend belangrijk is. In het heden kan je daden stellen, lief voor je naaste zijn, plannen maken en je richting bepalen, ook al gaat het soms de andere kant op. Maar angst voor het onbekende brengt je nergens, en levert angst op voor dingen die er tot slot heel anders uitzien. Ik kan je aanraden: pak het heden vast, dat is zó waardevol.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding
+