kan de ziekte van alzheimer "helpen" bij geestelijke verslaving?

Daar is nauwelijks iets over te zeggen, en hoogstens kunnen we erover filosoferen. Er is m.i. geen direct verband.

Het leven van iemand met Alzheimer verandert totaal. Korte termijngeheugen, verandering van stemming - persoonlijkheid, spraak, desorientatie, moeite met "goede" beslissingen nemen etc. Je mag aannemen dat als iemand verslaafd is, ook zijn gedrag daarin verandert. Maar in welke richting valt niet te bepalen.

Als iemand die Alzheimer krijgt, voor zijn ziekte heel veel alcohol dronk (dat wordt gezien als geestelijke verslaving), dan is het mogelijk, dat hij dan meer gaat drinken door zijn stemmingswisselingen, verandering van persoonlijkheid of de onvrede met zijn situatie.

Maar omdat ook allerlei activiteiten anders worden (als er met iets wordt begonnen dat wordt het vaak niet afgemaakt), en het geheugen wordt aangetast, is het net zo goed mogelijk, dat hij daardoor juist minder gaat drinken. In dat geval zou je kunnen zeggen, dat iemand dan gewoon "vergeet" om te drinken.

Ja, dat kan. Let wel het KAN, maar het kan ook dat de verslaving in stand blijft, daar is op voorhand helemaal niets over te zeggen. Wel staat min of meer vast dat Alzheimer van grote invloed kan zijn op de persoonlijkheid van iemand, sterker nog verandering van persoonlijkheid is vaak een van de eerste symptomen van Alzheimer (tezamen met vergeetachtigheid, desoriëntatie en verlies van spraak).
Verslaving is behoorlijk persoonsgebonden. Allereerst komt verslaving vaker voor bij mensen die een afhankelijke persoonlijkheid hebben. Daarnaast heeft het soort verslaving ook veel te maken met persoonlijke voorkeuren, omdat verschillende mensen verschillende dingen 'lekker' vinden.
Het is dus vrij aannemelijk dat als iemands persoonlijkheid veranderd diens gevoeligheid voor verslaving in het algemeen of diens voorkeur voor bepaalde 'dingen' ook kan veranderen.

Ja dat kan zeker. Alzheimer kan zelfs zo erg worden dat de persoon niet eens meer weet hoe hij moet eten, praten en lopen. Mijn opa is er onlangs aan overleden. In het begin was hij heel erg vergeetachtig, op een bepaald moment wist hij niet meer wie wij (familie) waren. Later wist hij niet meer wie hij zelf was. Hij rookte toen nog wel lekker zn sigaartjes en dronk elke dag een paar wijntjes. Maar de laatste jaren kon hij echt helemaal niets meer en ik weet vrij zeker dat roken en drinken ook niet meer door zijn hoofd speelde...

Ik begrijp de vraag wel maar die staat er een beetje raar als ik moet zeggen. Het komt bij mij over als dat iemand met een geestelijke verslaving dit het beste kan genezen met een ziekte van Alzheimer. De vraag zou beter tot zijn recht komen als je vroeg: "Kan het zo zijn dat je gewoontes veranderen met de ziekte van Alzheimer zoals alcohol of rookverslavingen?
Ja....met Alzheimer of Dementie kan je een totaal iemand anders worden, je omgeving zou je aan je karakter niet meer kunnen herkennen. Dit kan komen omdat mensen geestelijk terug gaan in de tijd (bij dementie iig). Iemand die al 25 jaar niet meer gerookt heeft zou in zijn dementie ineens kunnen roken weer....heel gek maar wel te begrijpen.

Toegevoegd na 2 minuten:
Dit verklaart ook waarom ze mensen ineens niet meer herkennen, in de tijd waarin ze op dat moment leven kenden ze die persoon waarschijnlijk nog niet zoals kleinkinderen bijvoorbeeld. Ze kunnen het over mensen hebben die jij niet kent...waarschijnlijk iemand bij hun op de lagere school. Deze mensen fantaseren niet of leven niet in een fantasiewereld zoals veel mensen denken maar beleven hun geschiedenis weer opnieuw en is voor de omgeving dus vaak onbegrijpelijk!