Is SOLK als verzamelnaam een nieuwe variant op 'het zit (ook) tussen je oren'? (zie ook toelichting)
Is het "een nieuwe hype in de gezondheidszorg" ?
Ze worden 'SOLK' (somatisch onbegrepen lichamelijke klachten) en 'MOK' (medisch onverklaarde klachten) genoemd.
De meest bekende aandoeningen of klachten die hieronder vallen zijn : ME/CVS, fibromyalgie, PDS, RSI, chronische pijn/migraine/rugklachten etc.
Er zijn al poliklinieken voor waar mensen met de "onverklaarde of onbegrepen" klachten langs therapeutische weg leren accepteren dat hun leven met een 'falend lichaam', chronische pijn of moe etc, ' ook mogelijk is ; te leren is om dit te accepteren/integreren in hun (sociale) leven.
Het is vrij bekend dat er ruime samenhang is tussen lichaam en psyche en dat door inzichten een (chronische) ziekte, moeheid en/of pijn "draaglijker worden en zelfs heel soms verdwijnen" immers?
Is het "riskant" dat zodra bv een huisarts geen medische/somatische verklaring kan vinden na bv eerst eigen onderzoek, foto, bloedbeeld etc, erna verwijzing naar een 1e lijns- psycholoog aanbevolen wordt?
(ik doel hierbij niet op mensen die al bekend zijn met zoiets als hypochondrie of andere psch. (of psychomatische) aandoeningen).
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Het is geen hype ; het is een poging dat type beestjes een naam te geven, in de hoop dat er betere behandeling op kan worden afgestemd. Hoe die verwarring in het taalgebruik terecht is gekomen weet ik niet, maar dat iets 'tussen de oren' zit ofwel (deels) psychisch is - of het nu gaat om de oorzaak van de klachten of de klachten zelf - wil niet zeggen dat je niks hebt, dat je niks mankeert. De pijn en klachten zijn ECHT. Het betekent WEL dat er met klassieke lichamelijke behandelingsmethodes bij dergelijke klachten weinig succes kan worden geboekt wat betreft genezing, en dat de behandeling meer gericht moet zijn op het oplossen van onderliggende problemen, stress, overbelasting, en dergelijke, en vaak vooral lifestyle. En ja, er zijn ook lichamelijke klachten die gewoon met de jaren komen, waarmee je moet leren leven, maar at past niet bij ons idee van 'recht op gezondheid'. Natuurlijk zijn patiënten daar zelden of nooit blij mee ; we hebben allemaal liever een pilletje , kuurtje, of desnoods een operatie, dan dat we onze leefstijl moeten omgooien, (andere) keuzes moeten maken, niet meer alles kunnen doen wat we zouden willen en veranderingen in ons gedragspatroon moeten zien te maken. Dat maakt mensen ontevreden over de reguliere geneeskunde ("de dokter doet niks") waardoor je juist met dit type klachten heel veel mensen in de alternatieve geneeskunde terecht ziet komen. Als de gewone geneesheer niks voor je 'wil' doen, dan maar op zoek naar de 'toverdokter', maar vooral niet accepteren dat de sleutel vaak bij jezelf ligt, of genezing domweg niet binnen de mogelijkheden ligt. Juist omdat de psyche een veel grotere rol speelt bij zowel ziek worden als genezing , en de een wel geneest van een dergelijke aandoening waar de ander er levenslang mee tobt, blijft er altijd een soort van hoop op een wonder. Terwijl het in de praktijk vaak juist keihard werken (aan jezelf) is. Feit is dat het aantal van dat type klachten toe lijkt te nemen, en daarmee ook voor een deel een luxe-probleem is. Waar mensen vroeger pijntjes en slijtages accepteerden en mee MOESTEN leren omgaan, willen ze nu een verklaring EN een oplossing (verdwijnen) van hun probleem. De types aandoeningen volgen elkaar ook absoluut periodes op en gaan vaak samen, zeer sterk beinvloed door de media en 'zelfdiagnose'. Verwijzing naar een psycholoog als er lichamelijk niks gedaan kan worden, is dus een zeer logische stap. We moeten echter wel leren dat niet alles 'gerepareerd' kan worden.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
