Hoe kan ik het beste mijn dochter voorbereiden op het trekken van haar kies?

Waarom is ze bang? De doktor is een hele goede doktor en geeft haar een keel klein prikje, waarna ze niets meer voelt. Alleen even wat gekke geluiden. Tot tien tellen en het is voorbij!

Beloven iets leuks te gaan doen nadat haar kies getrokken is. U weet waarschijnlijk zelf het beste wat..

Alleen het prikje voel je, maar het valt tegenwoordig echt erg mee. Je kunt vragen of de tandarts een soort gel over het tandvlees kan smeren, zodat ze nog minder voelt van het prikje.

Het klinkt misschien hard, maar ik zou niet teveel aandacht aan het huilen besteden.
Ze hoeft het trekken van een kies niet leuk te vinden, maar het is nu eenmaal wel voor haar eigen bestwil.
En zoveel tranen voor het trekken van een kies zijn niet nodig.
Dit mag je gerust ook op die manier zeggen. Ze is negen jaar en kinderen van negen jaar begrijpen al erg veel.
Even met zachte maar toch ferme hand duidelijk maken dat zoveel huilen niet nodig is. Dikke kans dat dit het huilen doorbreekt.
Wanneer je er mee aan blijft modderen en in het huilen mee blijft gaan, bevestig je daarmee eigenlijk haar ongegronde angst.
Dus gewoon, op een vriendelijke manier, een beetje streng zijn. Daar wordt ze uiteindelijk alleen maar sterk van.
Kom op, traantjes weg, heb maar een beetje vertrouwen in je moeder dat het allemaal wel goed komt. Je bent een sterke meid en voordat je het weet is de kies er uit en ben je er van af! Dan mag jij een lekker toetje uitkiezen voor na het eten!

Misschien helpt het als je even met haar aan tafel gaat zitten en haar laat vertellen wat er nu preciés door haar heen gaat, en om welk gedeelte ze zo moet huilen. Laat haar zoveel mogelijk in details treden (als ze praat kan ze ook niet huilen). Vertel dan heel rustig wat er precies gebeurd, ook weer zo gedetailleerd mogelijk.
De onwetendheid kan haar ook bang maken. Succes

Ik las hierboven al heel wat bruikbare antwoorden,toch nog een aanvulling: om te beginnen is een ouder-kindrelatie best intens. Dat maakt het aanvoelenvan elkaar makkelijker, kinderen pikken dan ook gevoelens van ouders op..Of zelfs over.
Zorg dus in de eerste plaats dat jijzelf niet te bang bent, denk eerder aan de noodzaak en het nut dat je kind erbij heeft.
Is dit in orde dan kan je inderdaad je kind stap per stap uitleggen wat er zal gebeuren..Je maakt dit nog krachtiger door dit samen met je kind zo levendig mogelijk voor te stellen-vereenvoudigde uitleg van visualiseren- belangrijk hierbij is het positieve eindresultaat,ookal is dat dagen,weken,..later.
Vlak voor het slapen gaan is hier een goed moment voor het visualiseren.

In Nederland zijn er al tandartspraktijken/ziekenhuizen die hier gebruik van maken> Ik zet er een in mn bronnen