Hoelang vieren we al oud en nieuw?

Dat wordt in Nederland sinds 1576 op 1 januari gevierd.
Een landelijk Oud en Nieuw betekende nog niet dat de jaarwisseling overal op hetzelfde ogenblik plaatsvond. In de Middeleeuwen bepaalden kerkklokken het uur van de dag, waarvoor als basis diende: 'high noon' op de zonnewijzer bij de kerk. Van Oost naar West-Nederland gaf dat een verschil van ruim tien minuten, maar bij een slordige koster kon dat flink oplopen.
Als je met ‘we’ de mensheid bedoelt: één van de oudste kalenders dateert uit de prehistorie, de Assyrische kalender en die begon het nieuwe jaar bij het begin van de lente, als de natuur weer tot leven kwam. De Babyloniërs brachten rond 2600 v.Chr. een koningsoffer. Ze meenden dat op nieuwjaarsdag de koning het mikpunt van de goden zou zijn, dus vervingen ze de koning tijdelijk door een slaaf of een ter dood veroordeelde, reden hem als koning rond en offerden hem ten slotte. Zo werd het kwaad een jaar afgewend.
Een ander systeem uit de prehistorie is de zonnewende, vanaf 21 december, als de dagen langer beginnen te worden. De oude Germaanse oud-en-nieuwviering werd in de winter gevierd, duurde 12 dagen en nachten en heette 'Joelfeest'. Het Joelfeest begon op de langste nacht van het jaar op 21 december en duurde tot 1 januari, het huidige Nieuwjaar.
Bij de Romeinen begon het nieuwe jaar op 1 maart, totdat Julius Caesar in 45 v.Chr. de juliaanse kalender invoerde, vanaf die tijd was Nieuwjaar op 1 januari. De Romeinen offerden sindsdien op die dag aan de god Janus (waarnaar januari is genoemd) om hem mild te stemmen voor het aankomende jaar.