Werd in Nederland in de jaren voor de oorlog Oud en Nieuw al met (knal)vuurwerk gevierd?

Ik citeer een paar alinea's van

http://www.mariannedemooy.com/Vuurwerkhouder/Geschiedenis_Vuurwerk.htm

(niet de hele pagina, geen ruimte voor).

Lawaai
Er is niet veel bekend over strijkers, rotjes, kanonslagen en dergelijke in de vorige eeuwen. In de 18e eeuw werd de jaarwisseling wel gevierd, maar de gebruiken waren heel anders dan nu. In elk geval werd er veel lawaai gemaakt. Dat was nodig om de kwade geesten weg te jagen die tussen Kerstmis en nieuwjaar volop in de lucht zweefden, volgens de Germaanse traditie tenminste. Hoe harder het lawaai, hoe beter. Daarom werd er veel met vuurwapens in de lucht geschoten.

Buskruit
In de loop van de 19e eeuw verdween het gebruik van buskruit op oudejaarsavond grotendeels om in de 20e eeuw volop terug te komen, vooral na 1945. Voor die tijd was men natuurlijk ook wel in de weer met vuurwerk, al was het alleen maar omdat mensen altijd met vuur willen spelen. Eén van de beste voorbeelden van zo’n gevaarlijk oudejaarsavondgebruik was (en is nog steeds!) het zogenaamde melkbusgrapje. Boeren namen een melkbus en boorden er aan de onderkant een gaatje in. Ze vulden de bus met water en carbid en hielden een vlammetje bij het gat. Met een knal werd de deksel van de melkbus gelanceerd, met of zonder voet van een enkele waaghals. In Leiden is een keer een heel gebouw verdwenen doordat er in de haven een boot met vuurwerk is ontploft. Tot op de dag van vandaag is op de plek waar het gebouw ooit stond een park!

Oud en Nieuw
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hoorde men knallen genoeg en piekerden de meeste mensen er niet over het nieuwe jaar met vuurwerk te begroeten. Ook in de eerste jaren na de oorlog werd er op 31 december maar weinig gebruik gemaakt van knaleffecten. Pas rond 1965 kwamen rotjes, zevenklappers, vuurpijlen en gillende keukenmeiden in trek. Het afsteken van kanonslagen leek heel stoer, maar werd toch vooral beschouwd als uitsloverij. Na een half uurtje was alles bekeken en ging men weer het huis in om de laatste oliebollen en appelflappen op te peuzelen. De Chinezen in Nederland deden het nog sneller. De uitvinders van het vuurwerk bouwden vroeg op oudjaarsavond grote stellages waar ze siervuurwerk op aanbrachten. Na de klok van 12 uur staken ze dit aan en binnen 10 minuten was alles voorbij.