Waar komen die pompoenen vandaan?

De traditie voor het maken van jack-o’-lanterns stamt uit Ierland.

Er zijn veel verhalen over de oorsprong van de lampion. Een van de bekendste is het verhaal over de smid Jack. Op een avond kwam Jack de duivel tegen die hem naar de hel wilde meenemen. Jack wist met een list de duivel in een boom te lokken, en kraste vervolgens een kruisteken in de stam van de boom zodat de duivel de boom niet meer kon verlaten. Pas nadat de duivel Jack had beloofd dat hij nooit naar de hel zou hoeven haalde Jack het kruisteken weg en liet de duivel weer vrij. Toen Jack jaren later stierf mocht hij door zijn slechte levenswandel niet naar de hemel, maar de duivel liet hem ook niet binnen in de hel wegens de gedane belofte. Sinds die tijd doolt de ziel van Jack volgens het verhaal rond over de aarde. De duivel gooide Jack nog wel een gloeiend kooltje achterna toen hij hem wegstuurde bij de hellepoort. Jack stak het kooltje in een knol die hij aan het eten was en kreeg op die manier een lantaarn om zijn weg mee te verlichten.

De jack-o'-lantern is vernoemd naar de smid uit dit verhaal. Vanwege dit verhaal werden oorspronkelijk knollen gebruikt om de lantarens te maken, maar naar Amerika geëmigreerde Ieren ontdekten al snel dat de pompoen een stuk geschikter was voor dit doel.

Als er iets kan doorgaan als het alomtegenwoordige symbool van Halloween, dan is dat zonder enige twijfel de uitgeholde pompoen. Het is interessant om te weten dat een listig verhaal van een zekere Jack grotendeels aan de oorsprong ligt van dit symbool. Het verhaal schetst de ontmoeting tussen een dronkaard en het kwade, in de hoogsteigen persoon van de duivel. Zuiver Ierse folklore of een sprookje met verstrekkende gevolgen? Op deze vraag zal nooit met zekerheid een antwoord kunnen worden geven.
Al even aannemelijk is de link die gelegd kan worden met de geesten van de overledenen. Aangezien kaarsen, geplaatst in uitgeholde rapen, flikkerende vlammen voortbrachten -zeker op koude oktobernachten- leidde dit fenomeen tot de associatie van geesten met lantaarns. En dit resulteerde misschien op zijn beurt in de traditie van het uitkerven van schrikwekkende gezichten erop.

De hongersnood van 1840 deed miljoenen Ieren en Schotten naar Amerika emigreren, en zij namen hun oude tradities mee. De toenmalige Amerikanen namen de meeste Keltische praktijken gewoon over, zoals bijvoorbeeld de bonfires, trick or treat, en bobbing for apples, en ze legden er hun eigen accenten in. De pompoen als vervangmiddel voor de raap bij de Jack-o'-Lanterns is daar een goed voorbeeld van.