Haar naam was Sarah: is dit echt gebeurd?

In 1942 deed Het Vélodrome d'Hiver dienst als een enorme wachtruimte voor Franse Joden die vanuit daar gedeporteerd werden naar de werkkampen. In de velodroom zaten meer dan 10.000 Joden, onder barre omstandigheden, zonder voedsel, water, of wc´s, met slechts enkele artsen om hen te verzorgen. De organisatie van het deporteren van de Joden in het stadion werd actief georganiseerd door de Franse hulpkrachten van de nazi´s.

In het boek van Tatiana de Rosnay speelt het Vélodrome d'Hiver ook een rol. Sarah en haar ouders zaten er net zoals duizenden andere Joodse mensen dagenlang zonder voedsel of water, waarna ze gedeporteerd werden.

Het verhaal is zo echt geschreven dat je soms moeite hebt om je zelf voor te houden dat het verzonnen is. Hoewel helemaal verzonnen is het niet. De duizenden joden die in de 2e wereldoorlog opgepakt zijn door de franse (nb!) politie en bijeengebracht zijn in het wielerstadion is een gruwelijk historisch feit. Vandaar zijn ze gedeporteerd. Dit is een zwarte bladzijde in de franse geschiedenis waarvan nog maar weinig mensen weten.

Ik heb het boek in één adem uitgelezen. Echt een aanrader!