Wat is het gezichtveld van een gerbil?

Omdat ze grote ogen hebben zou je kunnen denken van gerbils goed kunnen zien. Maar de beestjes zelf vertrouwen meer op hun reukvermogen dan op hun gezichtsvermogen. Ze hebben wel goed zicht in de verte, maar niet van dichtbij. Ze zijn dus verziend, waardoor het uitvoeren van basistaken zoals het vinden van voedsel lastig is. Voor dit laatste gebruiken ze daarom hun neus, ze ruiken waar voedsel is. Door het missen van een zogenoemde fovea, een kuiltje op het oppervlak van het netvlies, kunnen ze dingen die dichtbij zijn niet in detail zien.
Door hun brede gezichtsveld kunnen ze roofdieren of andere bedreigingen aan zien komen en kunnen zich op tijd verstoppen. Het gezichtsveld is breed omdat hun ogen zich aan weerszijden van hun hoofd bevinden. Dus de ene wijst in de ene richting, terwijl een ander oog in de andere wijst. Dit betekent dat de gerbil dingen naar links en rechts kan zien zonder zijn hoofd te bewegen. Wat hun ogen nog effectiever maakt, is dat ze uit hun hoofd uitsteken. Ze kunnen nog meer naar de zijkant en naar achteren zien omdat hun ogen enkele centimeters uitsteken.
Maar gerbils hebben een slechte dieptewaarneming, wat het ze moeilijk maakt om in te schatten hoe ver weg iets is. Een gerbil gaat op zijn achterpoten staan ​​en knikt herhaaldelijk zijn kop op en neer om een ​​afstand in te schatten. Objecten die veel bewegen als dit gebeurt zijn dichtbij en objecten die nauwelijks bewegen zijn ver weg.

De reden waarom het zicht van een gerbil zo is, is vanwege zijn natuurlijke habitat. Gerbils leven van nature op wijde open plekken zoals de Sahara, de Gobi-woestijn en de Mongoolse steppe. Daar is het handig om in de verte te kunnen kijken en die roofvogel aan te zien komen vliegen.