Hoe kan het dat mijn hond op bekende plaatsen nogal geneigd is om strak aan de lijn te lopen en bij vreemd terrijn ze keurig naast me loopt?
Sinds kort ben ik de bekende uitlaatrondjes aan het uitbreiden en ga dan een hele andere route lopen die ze nog niet kent.
Wat me opviel was dat ze op die onbekende plaatsen keurig naast me blijft lopen en de riem mooi met een boogje hangt, terwijl de voor haar bekende plaatsen het veel lastiger voor mij is om haar naast me te laten lopen omdat ze dan veel meer aan de lijn trekt, iets wat ik uiteraard corrigeer
1.3K
1.3K keer bekeken
Rieneke1
11 jaar geleden
onzekerheid op onbekend terrein?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Precies Rieneke, dat lijkt mij ook.
Ivana
11 jaar geleden
De functie van leider is op onbekend terrein voor een hond duidelijker. Waar gaat de baas heen is dan de hoofdvraag. Hoe loopt hij, links, rechts?? Het is geen onzekerheid van de hond, maar overgave aan leiderschap. Als je iedere dag hetzelfde rondje loopt op bekend terrein wordt leiderschap overgenomen door gewoonte. Dan weet de hond al waar de volgende bocht toe leidt en kan hij net zo goed vooruitlopen.
Rieneke1
11 jaar geleden
super weer ivana, dank zij jouw uitleg steeds ga ik die gekke blafbeesten misschien nog een keer begrijpen ;)
Ivana
11 jaar geleden
@ Rieneke. Je leert vast nog eens inzien hoe een hond je leven verrijken kan. Door een hond leer je namelijk heel veel over jezelf, omdat de hond je karakter spiegelt. ;))
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Mooi gezegd Ivana ;-)
Ik heb ook veel over mezelf geleerd door mijn honden. Maar dat betekent dan wel, dat de hond niet zo goed luistert naar deze leider (vraagsteller) op bekend terrein.
Ik heb ook veel over mezelf geleerd door mijn honden. Maar dat betekent dan wel, dat de hond niet zo goed luistert naar deze leider (vraagsteller) op bekend terrein.
Ivana
11 jaar geleden
Waarschijnlijk is de houding van de baas op bekend terrein ook niet de houding van een leider, maar een verveelde gemakzuchtige houding van"ff het rondje met de hond". Zo'n houding nodigt ook niet uit om naar de baas op te zien en hem te volgen. Een duidelijk voorbeeld dus van spiegeling. Dit staaft alleen mijn vorige reactie. Het is de hond niet kwalijk te nemen!!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Doe ik ook niet ;-)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Waarschijnlijk is de houding van de baas op bekend terrein ook niet de houding van een leider, maar een verveelde gemakzuchtige houding van"ff het rondje met de hond
ivana@ nooit maar dan ook nooit straal ik de gemakzuchtige houding uit, ik heb altijd aandacht voor mijn honden en als het even kan laat ik ze los lopen en gaan we spelen, ik vind het altijd heel fijn om met de hondjes er op uit tegaan en neem bijna nooit de zelfde route , dan weer links afslaan of rechtdoor . ze weten nooit precies hoe de route is zodat ik zelf de lijding heb...alleen heb ik nu de route uitgebreid op een voor hen nog onbekend terrein en laat de jongste hond(bijna 2 jaar) dit gedrag zien. de andere is bijna 9 en hobbelt gewoon mee loslopend
Ivana
11 jaar geleden
Zonneschijn, ik bedoel het ook niet verkeerd. Als ik loop te kuieren op bekende plaatsen is er in mijn houding ook een zekere ontspanning die geen volgzaamheid van de hond vereist. Een hond hoeft ook niet altijd onder appèl te staan.
Als je bij spelen met de hond de teugels laat vieren, is er ook geen direct leiderschap in het spel. Wél als je dan alle eisen inbouwt: nooit de hond laten winnen en apporten op de juiste wijze terugbrengen en aangeven.
De hond van bijna 9 jaar is zo geconditioneerd, dat het vanzelfsprekend is dat hij je los volgt. Hij heeft ook de drive niet meer om er zelfstandig vandoor te gaan. Dat neemt normaal na 7 jaar af.
Een hond van twee jaar is nog volop in de opvoedingsperiode. Is het een levenslustig karakter dan wil hij gewoon doorlopen op bekend terrein.
Mijn trainer zei altijd: pas met drie jaar weet je wat je in de hand hebt en is de jeugd beteugeld.
Als je bij spelen met de hond de teugels laat vieren, is er ook geen direct leiderschap in het spel. Wél als je dan alle eisen inbouwt: nooit de hond laten winnen en apporten op de juiste wijze terugbrengen en aangeven.
De hond van bijna 9 jaar is zo geconditioneerd, dat het vanzelfsprekend is dat hij je los volgt. Hij heeft ook de drive niet meer om er zelfstandig vandoor te gaan. Dat neemt normaal na 7 jaar af.
Een hond van twee jaar is nog volop in de opvoedingsperiode. Is het een levenslustig karakter dan wil hij gewoon doorlopen op bekend terrein.
Mijn trainer zei altijd: pas met drie jaar weet je wat je in de hand hebt en is de jeugd beteugeld.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
