Hoe weet je of iemand de waarheid zegt?

Dat weet je nooit 100% zeker. Je kan je vermoedens hebben, maar omdat je niet in iemands hoofd kan kijken zal je nooit precies weten wat er in omgaat.

Dat kun je zien/voelen als je die persoon kent... Stel iemand een gewetensvraag en kijk die ander in de ogen en voel en kijk wat er gebeurt, reageert hij anders dan dat je voelt en weet bij antwoorden die wel betrouwbaar waren, dan weet je dat dit niet de waarheid is... Maar het kan alleen als je die persoon goed kent en het verschil kunt opmerken... Bij vreemde mensen kun je dat niet zo makkelijk zien/weten...

Dat weet je nooit. Oplichters zijn meesters in het verbergen van hun ware bedoelingen. Bovendien zijn ze heel charmant. Gewone eerlijke mensen kunnen niet eens liegen.

• Als iemand liegt gaat diegene vaak van de zenuwen zijn mond aanraken, aan zijn kettinkje friemelen of aan zijn oor. Dus let erop of iemand zenuwachtig aan iets loopt te friemelen.
• Als iemand liegt komt diegene vaak helemaal niet zelfverzekerd over. Al is het normaal zo’n stoer persoon, op zo’n moment komen ze verlegen over omdat ze bang zijn dat ze verstrikt raken in hun eigen leugens.
• Als iemand liegt vertelt diegene zijn verhaal vaak vol details. Veel details, zodat het beter overkomt, terwijl hij normaal gewoon in drie zinnen klaar zou zijn met de uitleg.
• Als iemand liegt kan diegene geprikkeld reageren op jouw vragen. ‘Je gelooft me zeker weer niet hè!’ is daar een voorbeeld van. Zo durf jij meestal minder vragen te stellen en dat werkt de leugenaar in zijn voordeel.
• Als je denkt dat iemand liegt moet je goed opletten of diegene oogcontact houd. Vaak kijken leugenaars omlaag, omhoog of opzij, maar ze durven je meestal niet aan te kijken. Omhoog kijken ze als het ware in hun fantasiegedeelte van hun hoofd, omlaag zijn ze heel onzeker en opzij willen ze vragen ontwijken.

Dat is niet vast te stellen, je hebt mensen die goed kunnen liegen en niet vervallen in gedrag dat op liegen wijst en daarnaast heeft niet iedereen dezelfde waarheid.
Wat de een als waar beschouwt kan ver af liggen van wat een ander als waar beschouwt.

Dat weet je nooit. Bij twijfel, kom je met doorvragen nog het verst.

Dat weet je nooit helemaal zeker, maar er zijn trucjes die je kunnen helpen.

1 Als iemand aan zijn neus wrijft tijdens hetgeen hij/zij vertelt, is het vrijwel zeker dat er in ieder geval voor een deel gefantaseerd wordt. Er stroomt dan meer bloed naar de neus en geeft jeuk (daardoor groeit Pinokkio's neus ook).

2 'Diep' in de ogen kijken, wat zit er achter die kijkers? Kijk niet veroordelend, maar open ('wat de waarheid is, wil ik weten'). Sommige mensen kijken dan zowiezo weg, maar mensen die je normaal recht in de ogen kan kijken en ze kijken nu ineens weg...

3 Confrontatie: als je het echt niet geloofd wat wordt gezegd, hem/haar ermee confronteren. Doorvragen en laten zien dat je liever de waarheid hoort dan het gedraai/gefantaseer.

4 Tenslotte een trucje die goed bij kinderen werkt: Mijn moeder wilde aan mijn pink voelen en zei daaraan te kunnen merken of ik loog. Ze kon dat goed, ze baseerde zich op haar intuitie (gebaseerd op hoe ik reageerde uiteraard), maar het werkte wel. Soms durfde ik mijn pink niet aan haar te geven en wist ze zowiezo dat ik loog.

Toch hoef ik zelf lang niet altijd de waarheid te weten. Mensen omhullen zich soms met onwaarheden, om zichzelf en de ander te beschermen...misschien is het nog geen tijd voor de waarheid.
Daarnaast zijn er mensen die zo mooi kunnen vertellen dat je weet dat er franjes aan zijn toegevoegd, maar daardoor wordt het verhaal wel veel levendiger.

Dat kun je niet weten, ik ben wel eens voorlgelogen door iemand, die zo stellig iets meende. Nu weet ik,de tijd zal het leren. Eens zakt een leugenaar door de mand. En niet zo zuinig ook!