Hoe kan ik mijn inzichten over het leven en over relaties consequent en succesvol op mezelf toepassen?

Als ik de vraag goed bergijp wil jij nieuwe inzichten krijgen.

mijn antwoord daarop is zoek niewe mensen om mee om te gaan.
dit betekend niet dat je je oude contacten los hoeft te laten.

ik wens je veel succes.

Dat verschijnsel is ook wel bekend als : de kinderen van de schoenmaker gaan barrevoets. Theoretische kennis en wat je echt in de praktijk doet daarmee, en hoe het voelt, zijn toch nog twee verschillende dingen.
Net zoals een dokter nog wel eens een dokter nodig heeft, en een psycholoog zelfs nog wel eens een psycholoog.

Er zit weinig anders op dan er gewoon actief mee aan de slag te gaan. En als het om 'tactieken' gaat, nee, die maak je je ook niet zo snel eigen. Misschien wel omdat het niet bij je past. Dan is enkele weken al een hele prestatie.

Wellicht is het tijd om niet langer te proberen het leven te vormen dat je wilt, maar jezelf zo te vormen dat je het leven wilt dat je hebt. En dat bedoel ik niet als 'bij de pakken neerzitten' of 'je er maar bij neerleggen; , maar kijken of die dingen die blijkbaar niet langdurig werken wel echt zo nodig zijn, echt een verbetering zijn, of dat je op de lange duur toch gelukkiger zult zijn - of wat stabieler ietsiepietise minder gelukkig maar gelukkig genoeg - als je je eigen 'eisen' wat minder scherp stelt of de lat voor jezelf wat minder hoog legt. Wat voor anderen wellicht heeft geholpen, of waar ze in hun leven handen en voeten aan hebben kunnen geven, hoeft niet per definitie iets te zijn dat bij jou past.

Even heel extreem voorbeeld dat het hopelijk een beetje duidelijk maakt : ik ken echtparen die na lange jaren van strijd elkaar op een gegeven moment helemaal hebben gevonden in hun geloof, door er beiden veel actiever mee bezig te gaan en het echt een plaats in hun gezamelijke leven te geven. Voor die mensen werkt dat fantastisch, maar in MIJN leven zou het absoluut niet passen. Zouden ze weer een akkefietje hebben, dan zou ik ze absoluut aanraden daarover samen te bidden, of misschien weet ik wel een toepasselijke bijbeltekst, en dat zou zeker voor hen heel goed werken. In mijn eigen leven echter, heeft dat helemaal geen plaats en zelf kan ik er dus niks mee.

Zo hoeft dus al je kennis niet per definitie 1 op 1 op jezelf toepasbaar te zijn.

Al je diepere inzichten krijg je niet voor niets. Aan jou om ze toe te passen in je leven, zodoende kun je trouw zijn aan je eigen diepere waarheid.
Zo te voelen heb je ook nog niet alles in balans, en die balans is wel nodig om je inzichten toe te passen en te blijven toepassen.
Blijf werken aan jezelf, accepteer jezelf, en blijf proberen om met een liefdevolle niet veroordelende blik je waarheid te blijven toepassen.

Inzichten zijn maar tijdelijk. Hebben altijd en alleen maar te maken met de periode waar jij je bevindt. Dat ze ook toepasbaar zijn op anderen is mooi meegenomen.

Op het moment van een inzicht, ga je er al mee aan de slag. Dat gebeurt gewoon en zul je niet kunnen tegenhouden. Op het moment dat jij de inzicht meester bent, komen er vanzelf mensen naar je toe met vragen en interesse. Maar het inzicht is niet langer op jouw van toepassing.
Jij bent dan weer toe aan nieuwe inzichten. Oude vervallen niet, maar jij bent ze ontstegen.

Dat jij momenteel geen nieuwe inzichten krijgt, zegt is over deze periode van jouw leven. Stress is daar wel een factor voor. Of je hebt nog niet genoeg 'geleden' en ben je nog niet klaar voor de nieuwe inzichten.

Maar je vraag klopt niet. Jouw inzichten pas je altijd consequent en succesvol toe. Het is een groeiproces, soms duurt het langer en soms korter. Misschien ben je gewoon ongeduldig. Ook dat hoort bij het leerproces.

---

Ook proef ik dat je graag een leermeester bent. Maar nu voel je de druk dat je moet blijven presteren. Dit is misschien wel de stress waardoor inzichten uitblijven.
Wordt geen goeroe, wees alleen een begeleider van iemands eigen leven.

je bent teveel met "ik" bezig. Je avatar is een foto van Osho. Weet je wat die altijd zei? 'Beware of the I
Je bent teveel met jezelf, en te weinig met je buitenwereld bezig, en ik vrees dat daarin de kern van je probleem gelegen is.

Ik begrijp niet helemaal wat je eigenlijk wil...het lijkt mij als jij dingen aan anderen kan doorgeven, je eigenlijk al inzicht hebt in de dingen...en waarmee inspireer je anderen, met datgene wat jij toch denkt en voelt en ervaren hebt dat het geholpen heeft...kijk het is altijd makkelijker iets aan een ander te vertellen, te zeggen van he doe zus doe zo, en het is altijd moeilijker voor jezelf...de kunst is dat je elke dag aan jezelf moet werken hiervoor...je leven lang misschien wel , want zoiets wordt toch geen automatisme...inzichten krijg je door te ervaren..en vanuit die ervaringen leer je en uiteindelijk kan je die ervaringen doorgeven aan mensen en hopen dat ze op die manier ook inzicht in hun eigen leven kunnen krijgen...dus ik zou zeggen ervaar, ontdek , verleg je grenzen een beetje hier en daar en ga er niet vanuit dat mensen daadwerkelijk zijn geholpen , maar dat je blij mag zijn dat je ze daarin een steuntje kan geven, want uiteindelijk is de wil nog steeds het belangrijkste om verder in je leven te komen...wat voor therapieen of gesprekken je ook volgt...als je niet leert inzien, zal het resultaat niet echt werken denk ik

Je bent slachtoffer van je eigen ego.
Door je successen is je ego enorm gegroeit en denk je het voor je zelf wel even op te lossen, immers je weet toch zelf wel wat het beste is!
Kijk maar naar al die anderen die je ook geholpen hebt door jouw inzichten en advies, je weet dus hoe het moet!
Jij laat je niets vertellen, ji weet het zelf wel.
Laat al je successen los en ga terug naar af, naar het begin, naar nul.
Wordt nederig en wacht af.
Pas als je daar rust in gaat vinden , kan je, je zelf helpen.
Geef het niet te snel op, daar gaat nog al wat tijd in zitten.
Betrek er spirituele dingen bij en vraag hun om hulp.
Blijf je nederig opstellen, later kan je wel weer groeien.
Zet een stapje opzij en tien stappen terug, laat die ander maar even voor gaan, laat ze maar.
Zoek je innerlijke rust weer op.

Jezus zei: 'Zalig de armen van geest' (zie bron). Vaak abusievelijk (of eenzijdig) uitgelegd als verstandelijk gehandicapten. Maar nu ben jij er een. Een 'beste schipper' die aan wal staat. Hij kan niet bij zijn schip komen want de realiteit is weerbarstiger dan al zijn kennis en inzicht.
Ik zou je adviseren om Jezus' woorden te lezen. Volgens mijn inzichten :) is een mens of het bestaan hier niet maakbaar. Je hebt uiteindelijk je Schepper nodig om te veranderen. Echt diepgaand te veranderen. Nu je erachter bent gekomen dat je het zelf niet kunt, feliciteert Jezus je. Ik kan me dan ook wel voor een deel vinden in het antwoord van Eddijst: verneder je voor God en Hij zal je verhogen.

Door meer van jezelf te houden.


Jij, jij zelf, evenzeer als wie dan ook in het gehele
universum, verdient jouw liefde en affectie.

!

Uit je verhaal proef ik dat je het belangrijk vindt goed gevonden te worden, dat men je eeuwig dankbaar is voor je gedeelde 'inzichten en ervaringen'.
Tenminste: daar ga ik van uit. Niet dat je jezelf zo belangrijk vindt dat je ongevraagd je medemens van advies voorziet. Afijn, Ed heeft het ook al over je ego gehad.

Jij geeft aan dat jouw inzichten gebaseerd zijn op eigen ervaring en intuïtie. Dan zou er in deze situatie toch een belletje bij je moeten rinkelen? Weer mag je een inzicht opdoen om je *persoonlijke* ervaring te vergroten!
Zie in dat je het leuk vindt, er een kik van krijgt om anderen "bij te staan". Dit kan een manier zijn om niet met jezelf aan de gang te hoeven gaan. Bij de ander is het veel makkelijker en de energie die dit oplevert is kaasje voor je.

Inzicht: Vraag niet aan ons het antwoord: het antwoord is in jou!

Wanneer ik je vraag voor de 5e keer in een paar dagen of zo, goed door lees, denk ik je te begrijpen.

Mogelijk heb je het gevoel van 'stilstand' voor jezelf.

Wanneer je schrijft, weet dat je anderen gelukkiger zullen zijn als ik vol zou houden........

Soms is het zo, dat het zo nu en dan lijkt alsof je even
'stil staat', zo noem ik het. De ander van alles mee kan geven maar jezelf.....????
Net alsof ik even niet verder kom of even niet open sta voor mezelf.
Maar na lange periode ben ik gaan begrijpen dat dit oké is, dat het goed is om ook weer even terug gezet te worden. Terug naar jezelf, je eigen 'gewone'wereldje.
Een moment om je weer even terug te trekken in je zelf.
Want ook dit heb jij nodig voor jezelf!
En even lekker 'aards' bezig te zijn.

Alsof het groeiproces even stil staat.
Dit is niet zo, maar het lijkt alleen zo want tijd en ruimte voor jezelf nemen is ook groeien!
Laat dat gewoon 'zijn'. Het is goed.

De inzichten die je een ander mee mag geven, kunnen inderdaad moeilijk zijn om bij je zelf toe te passen.
Veel mediteren, je bewust zijn van wat je doet, ervaart.
Steeds opnieuw, trek er bv elke avond een tijdje voor uit, zoveel jij nodig hebt. Zeg tegen jezelf dat jij je steeds bewuster bent van jezelf! Hoe bewuster jij je wordt van jezelf, hoe beter jij je 'inzichten' zult kunnen/mogen toepassen op jezelf!

Vertrouw!