Welk niet-wetenschappelijk bewijs is acceptabel om paranormale zaken te kunnen verklaren?

tastbaar / zichtbare effecten.

BV een opzet waarbij iemand in de ene kamer verteld wat iemand in een andere kamer leest.

Verklaren is meestal vanzelf wetenschappelijk. Haartje voor de lens.
Om zaken als paranormaal te bestémpelen is zo'n beetje íeder bewijs afdoende.
Mijn buurman zegt dat-ie iemand kent die zélf gezien heeft... en het spook is los.

Niet-wetenschappelijk bewijs, dat zeg je... Dat is een tegenspraak in een zin... Bewijs is altijd wetenschappelijk, eigenwijs hoeft geen bewijs...

Dus geen enkel niet-wetenschappelijk bewijs maakt paranormale zaken bewezen... Geen enkel...

Je haalt in je vraag twee dingen door elkaar: bewijs en verklaring. Dat zijn echt heel verschillende dingen.

Een bewijs toont aan *dat* iets gebeurt.
Een verklaring vertelt *hoe het kan* dat iets gebeurt.

Voorbeeld: het regent.
Bewijs: ik word nat; een lege emmer loopt vol; er ontstaan plassen water op straat.
Verklaring: water verdampt uit zee, wordt als waterdamp naar land getransporteerd, lucht koelt af, waterdamp condenseert tot druppels, druppels vallen naar beneden.

Ik ga zo expliciet in op dit verschil omdat het nogal eens wordt misbruikt. Vooral in de paranormale wereld, waar jij in je vraag aan refereert.

Dan wordt er gezegd: de wetenschap wil dit niet accepteren, omdat ze het niet kan verklaren. Maar da's onjuist! De wetenschap accepteert zoveel dat ze niet kan verklaren. Zo gauw het is bewezen, wordt het geaccepteerd. Een verklaring zou natuurlijk fijn zijn, maar da's van later zorg.

Nu moet ik dus raden wat je bedoelt met je vraag. Wil je weten welk bewijs acceptabel is om paranormale zaken te accepteren, of wil je weten welke wetenschappelijke verklaring er is voor paranormale verschijnselen?

De tweede mogelijkheid gaat al uit van het bestaan van die verschijnselen. Voor de wetenschap is dat geen goed uitgangspunt: eerst maar eens bewijzen dát die verschijnselen bestaan, daarna kunnen we naar een eventuele verklaring gaan zoeken.

Als ik het zo goed interpreteer, is je vraag dus: welk niet-wetenschappelijk bewijs is acceptabel om het bestaan van een paranormaal verschijnsel te accepteren?

In dat geval moet mijn antwoord luiden: geen. Een niet-wetenschappelijk bewijs is namelijk geen bewijs. Als iets een bewijs mag heten, dan moet het een wetenschappelijk bewijs zijn. Als iets niet wetenschappelijk is, dan kan het geen bewijs zijn.

Een bewijs zou zijn: laat zien dat een verschijnsel echt optreedt, en dat het niet kan worden verklaard door iets normaals. Met andere woorden, laat zien a) dat er echt iets gebeurt, en b) dat slechts een paranormale manier overblijft om dat gebeuren te veroorzaken.

(Kijken en Combineren, maar da's al eerder gezegd.)

In concreto komt het er in ieder geval op neer dat je moet laten zien dát er iets gebeurt. In het beste geval moet dit ook kunnen worden aangetoond door een andere onderzoeksgroep, op een ander moment, op een andere plek, met een andere methode.

Indien er bij een handoplegging binnen 5 min de bloedsomloop weer op gang is gebracht en de koude voet weer warm wordt, het je een meetbaar bewijs.
Indien er bij een handoplegging, ploseling een ziek been, begint te schokken en daarna de pijn weg is, kan je dat schokken zien als zichtbare reactie. ( begon al vlak voor de behandeling begon, dus voor het aanraken)
Mensen die het plotseling in een koude ruimte heel erg warm krijgen, zonder dat er emotie was, een gesprek gaande was, er geen stress was of wat dan ook, maar gewoon rustig zaten.

Je moest eens weten wat er op paranormaal gebied mogelijk is, dan gaan je oren flapperen.
En de meeste dingen vallen niet te bewijzen, maar dat hoefd ook niet, als jij weet wat je kan, en je doet er goede dingen mee, dan is het goed.

Alle niet-wetenschappelijke bewijzen zijn acceptabel om paranormale zaken te kunnen verklaren. Maar deze zijn dan uiteraard acceptabel voor mensen die kunnen leven met niet-wetenschappelijke bewijzen.

De vraag is, voor wie het acceptabel moet zijn.

Voor de wetenschap is niet-wetenschappelijk bewijs geen bewijs. En dus als bewijs niet acceptabel.

Zoals Cryofiel al duidelijk maakte, kunnen bewijzen sowieso niets verklaren. Verklaren is (meestal) metafysisch.

(Dat je nat wordt is overigens geen bewijs van het feit dat het regent, maar dit terzijde)

Wat je kunt bewijzen, kun je bewijzen, de rest (de verklaring) is verhaal.

Elke gemeenschap maakt zijn eigen regels over wat geaccepteerd wordt als bewijs.

Zo kunnen sommige christenen het gegeven dat iets in de bijbel staat als bewijs accepteren.

Anderen vinden dat ze iets hebben meegemaakt voldoende bewijs.

De kerk van de wetenschap accepteert alleen haar eigen waarheid/bewijzen.

Paranormale verschijnselen en wetenschap staan altijd op gespannen voet met elkaar, het een berust op persoonlijke ervaringen, het andere op meetbare resultaten, zo lijkt het.
Dingen als telepathie zijn eigenlijk statistisch allang bewezen.
Nu echter is dat veel moeilijker, dat komt omdat verborgen communicatie nu veel eenvoudiger is dan pakweg 50 jaar geleden.
Het is ook "niet handig" voor de wetenschap om paranormale effecten te accepteren,
alhoewel ze in kwantumechanische zin een zichtbaar
effect hebben, alleen al de stelling van superpositie en
het gegeven dat de waarnemer de waarneming onmiskenbaar beinvloedt en zelfs lijkt te initieren,
Wetenschappelijk goeddeels geaccepteerd maar
het lijkt zo paranormaal als het maar wezen kan.
Dus in het onmeetbare gebied heeft de wetenschap minder moeite met termen die in paranormaal opzicht
soms zelfs algemeen goed zijn.
Dingen als collectief bewustzijn, het deels wetenschappelijk geaccepteerde werk van P.van Lommel
(Eindeloos bewustzijn) over BDE, waarin hij treffend
aangeeft dat hersenen die geen bewustzijn kunnen ondersteunen door zuurstofgebrek (daar is een bepaalde mate van doorbloeding voor nodig) toch een besef en een bewustzijn te ondersteunen, ofschoon dat NIET door zenuwprikkels wordt bewerkstelligd geven ook de tweeslachtigheid in de wetenschap aan.
We gaan steeds meer beseffen hoe weinig we weten.
Wetenschap zou dus meer open moeten staan voor onbegrepen gebeurtenissen en niet krampachtig alles weigeren wat niet in het denkkader past.
Immers zou de mens dan nooit verder kunnen komen dan de wetenschap toestaat.
De wetenschap als instituut zal minder efficient zijn dan als facilitator.
In het eerste geval is er sprake van een geloof, met wetenschap als almachtige god.
In het tweede geval is er mogelijkheid tot evolueren.
Heilige huisjes zouden in de wetenschap niet moeten mogen bestaan.
Toch knal je daar snoeihard tegenaan als er dingen ontdekt worden die niet passen in de bestaande opvattingen.
De wetenschap is zelf niet eens eenduidig over zaken als opwarming van de aarde en spreek zichzelf tegen.
Dat kan alleen als er sprake is van dogmatiek.
Dat is ZO ONWETENSCHAPPELIJK.
Formeel geef ik aan dat het bovenstaande een persoonlijke mening betreft.

Algemeen gesproken: Niets zal uiteindelijk voldoende blijken.

Zoals je weet zal de één exact begrijpen en aannemen wat je deelt, terwijl een ander niets daarvan wil weten, geloven, zonder het eerst zelf gezien, gevoeld of ervaren te hebben.

Er zullen altijd ongelovige Thomassen bestaan die eerst moeten zien, willen zij geloven.

We zijn dus op zoek naar een verklaring die zo overtuigend is dat veel mensen hem accepteren.

Overtuigingskracht vloeit bij de wetenschapelijke methode voort uit experiment en logica. We kunnen er haast zeker van zijn dat een intelligent niet-menselijke buitaards wezen er ook door overtuigd zou raken.

Maar om mensen te overtuigen heb je ook andere methoden. Bijvoorbeeld door iets heel vaak te herhalen. Paranormale zaken zijn vaak op televisie; wellicht is "omdat ik het op tv heb gezien" een acceptabele verklaring voor een groot deel van de bevolking. Maar ook "omdat Uri het zegt" of "omdat het al een lange geschiedenis heeft", etc.

In ben bang voor geen enkele.

Zoals ik het nu kan beoordelen via een discussie met Cryofiel op het antwoord van Ed.

Wil de wetenschap niet loslaten van de eigenschap van Placebo.
Terwijl met veel energetische zaken juist intentie en gedachten de stroom van energie beïnvloeden. Je kan niet energie onderzoeken door de andere zaken uit te sluiten.
Want het placebo is niet dat iemand zomaar beter is geworden, nee juist door gedachten (placebo-effect), gaat de energie stromen ten gunste van genezing. Hierbij is placebo een symptoom, een uiting van energie.
En bij no-cebo stroomt de energie ten ongunst van genezing.

En helaas wordt elke middel in de wetenschap beoordeeld in tegenstelling tot placebo. Dus zolang hier aan vast wordt gehouden, zal het verschijnsel van energie nooit te bewijzen zijn.

En ook helaas, is het inderdaad dat wetenschap hieraan blijft vasthouden. Een hele verkeerde en ouderwetse gedachtegang in mijn optiek.

Voor een uiteindelijke verklaring is uitsluitend wetenschappelijk bewijs voldoende.

Om echter tot die stap te kunnen komen danwel daar naar toe te werken, is allereerst het aantonen / reproduceren / bewijzen van het fenomeen ZELF noodzakelijk. Zodra men daarin is geslaagd (een echte voorspelling van een toekomstige gebeurtenis, een echt geval van telepathie of telekinese, een aantoonbare geestverschijning, noem ze allemaal maar op) kan het zoeken naar een verklaring beginnen. Helaas blijven paranormale zaken in de regel en tot op heden beperkt tot beweringen, die tot op heden OF reeds uitstekend maar niet paranormaal verklaard kunnen worden, OF waarvan aan het hele fenomeen nog moet worden getwijfeld. Maar wanneer er consensus is over het fenomeen, ligt de weg naar een verklaring wijd open, en zal die ook vroeg of laat gevonden worden.

Toegevoegd na 10 minuten:
Werkten al die paranormale claims die ik in de antwoorden en reacties hiervoor lees ; dat zou de mensheid een hoop medicijnen (gif) schelen. Ik slik 3 verschillende medicijnen waar ik met veel plezier vanaf zou willen als een of andere toverdokter dat met een paar simpele handgebaartjes af kon doen. Helaas pindakaas is de kans daarop astronomisch klein.

Alles wat niet wetenschappelijk is, is paranormaal. Ofwel welke paranormale bewijzen heb je nodig om paranormale zaken te kunnen verklaren?

Een bewijs is altijd wetenschappelijk. Een bewijs dat niet wetenschappelijk is is geen bewijs. Er is heel veel onderzoek gedaan naar de vraag of paranormaal begaafden beter iets konden voorspellen dan gewone mensen. Telkens waren de gewone mensen even goed als de paranormaal begaafden. Prof. Wagenaar heeft zich bezig gehouden met de vraag of de politie iets gehad heeft aan de voorspellingen van paranormaal begaafden. Resultaat: zonde van de tijd geweest.

Er gebeuren gewoon dingen die je niet wetenschappelijk kunt bewijzen, maar het feit alleen al dat ze gebeuren vind ik meer dan genoeg!!!

Waarom zou je alles willen verklaren? Paranormale zaken spelen zich vaak af in het verborgene van de ziel, waar ze met grote teerheid kunnen en mogen groeien, om ze zo ten dienste van de mensheid te stellen.
Door de wetenschap er op los te laten, wordt het een koud klinisch gebeuren.
Het staat er in mijn beleving helemaal los van.

Een bewijs kan niet niet-wetenschappelijk zijn. Zodra iets niet te bewijzen is (en dat kan ook slechts op papier - ook als 't niet (direct) in de 'praktijk' kan), is 't niet wetenschappelijk.
Je zou de vraag als volgt opnieuw kunnen opstellen: "Welk geloof is acceptabel om paranormale zaken te kunnen verklaren?"

Zodra iets paranormaals te bewijzen is, is 't niet langer paranormaal.