Waarom hebben sommige moeite met kritiek?

Komt mij bekend voor :-) Je voelt je aangevallen omdat het als een aanval op jou persoonlijkheid voelt. Je probeert dingen zo goed mogelijk te doen en als iemand dan kritiek geeft voelt het alsof je gefaald hebt.
Moeilijk om er iets aan te doen, blijf positief denken. Als iemand kritiek geeft, denk dan aan iets anders wat je wél heel goed gedaan hebt.
Je bent in ieder geval wel goed bezig omdat je zelf als zegt dat je een prima persoon bent, dat geloof ik direct! Blijf daar dan ook aan denken.

Volgens mij heb je te weinig zelfvertrouwen en voel je je gauw onzeker.Hoe dat komt, dat weet je zelf het beste.
Het zou echt geen kwaad kunnen om eens een paar gesprekken met iemand te houden om te weten hoe er aan te werken en dit probleem op te lossen.Kritiek wil niet zeggen dat het altijd negatief is ,vaak kun je er heel veel van leren.Bv wat is nou de echte reden dat ik zo kwaad of me eigen zo aangevallen voel.Vaak kom je dan op iets tegen wat je in het verleden niet verwerkt heb.
En steeds wordt je er dan van bewust gemaakt dat je hier aan wat moet doen.Alleen zijn het vaak dingen waar je liever niet aandenkt die je wegdrukt.Maar ja het komt toch weer altijd bovendrijven tot je ermee aan de gang gaat,
Onthou ook je bent wie je bent en je bent goed zoals je bent.Hou van je zelf ook al reageer je zoals je reageert,je hebt het nog niet anders geleerd dat is alles.

Kritiek kan je in verschillende vormen krijgen. Het kan zijn dat je inderdaad onzeker bent en gelijk in de aanval wilt gaan. Niet iedereen die kritiek geeft zal het negatief bedoelen, en zonder ergens om te vragen kritiek krijgen is zeker niet leuk.

Misschien dat je eerst er over na kan denken en niet gelijk alles er uit gooien wat die persoon allemaal wel of niet fout doet. Want daar sluit je vaak gelijk de deur of vriendschap mee. (weet je wel gelijk wie je echte vrienden zijn)Maar vragen hoe het komt dat ze jou kritiek geven.

Het is ook van belang hoe ze het kritiek brengen.

Maar bedenk maar zo kritiek geven is heel erg makkelijk daartegen over hebben mensen moeite met complimenten geven of krijgen.

En blijf geloven in jezelf, en je hoeft het niet met iedereen goed te kunnen vinden.

Natuurlijk zijn er mensen die kritiek uiten omdat ze denken beter te zijn dan de ander, en dit willen laten blijken. Ze hebben dan geen andere middelen dan een ander af te kraken. En dan is het logisch om jezelf verdedigend op te stellen.

Echter, en zijn ook veel mensen die -objectief kijkend- een aantal waarnemingen doen die je kunnen helpen beter te worden. Die mensen moet je de kans geven: Dan kan je groeien, en in de toekomst soortgelijke fouten vemijden.

Dit is echter erg moeilijk. Graag kijken we vanuit ns eigen standpunt naar zaken en zijn derhalve overtuigd dat we het zo goed doen als het gedaan kan worden. Het open staan voor kritiek is dus eigenlijk toegeven dat je zelf niet alles weet en kan. Pas als je dat kan, kan je oprecht geinteresseerd naar kritiek luisteren zonder in de aanval te schieten. En de meeste mensen zijn niet zo zelfverzekerd dat ze dat voor zichzelf kunnen toegeven.

Het probleem is dat we té emotioneel reageren als we kritiek krijgen. Vaak voelen we ons persoonlijk aangevallen.

Het heeft er ook mee te maken hoe mensen kritiek geven als het opbouwend is ,kan je er iets van leren.Het gaat niet iedereen goed af dit op een aangename manier te doen.Als je je aangevallen voelt en het is op jou als persoon,is het terecht dat jij je zo voelt.Ik vraag dan of men het ook anders kan formuleren,dan ga je met elkaar in gesprek.Als je zelf begint met opbouwende kritiek en je oefent dit ,kan je ook meer kritiek verdragen.

Het is weinig mensen gegeven om goed om te kunnen gaan met kritiek. Ik betrap mezelf er ook op.
Kritiek is meestal gericht op gedrag maar doordat mensen vaak ergernissen stapelen voelt alsof het een oordeel is over de persoon zelf. Dit maakt het moelijk voor de ontvanger om de kritiek in perspectief te plaatsen en gaan dan "terugslaan".
Er zijn een aantal feedbackmodellen die het zowel gever en ontvanger mogelijk maken om adequater om te gaan met kritiek. Dat is echter het antwoord op een andere vraag.

Veel mensen hebben moeite met kritiek omdat ze het negatief zien.
Je kunt het echter ook positief bekijken: een ander neemt de moeite om jou op verbeterpunten te wijzen. Als jij iets niet goed doet en een ander zegt daar niets van, dan interesseert hij zich dus niet voor je. Dan ben je dus eigenlijk al afgeschreven in zijn/haar ogen.
Dat is pas echt een reden om je zorgen te maken.
Zolang mensen jou op dingen wijzen zijn ze geïnteresseerd in je en willen ze je helpen. De manier waarop is helaas niet altijd even genuanceerd.

Je hebt moeite met het krijgen van kritiek.
In welke vorm dan ook, je wordt er emotioneel van en gaat in de aanval of schiet in de verdediging.

Als dit zo is, moet je kijken waar dat vandaan komt bij jou.
Krijg je kritiek, dan voel je dit als een aanval op jou als persoon, en dat raakt jou heel erg diep. Je wordt er op dat moment erg ongelukkig van.

Vraag je dus af: Waarom voel ik me zo aangevallen?
Als je daarmee aan de slag gaat, kom je hopelijk uit bij de bron. Dat kan liggen in iets wat bv in je jeugd is gebeurd, misschien een vader of moeder bij wie je nooit iets goed kon doen, misschien een relatie waar je beschadigd uit bent gekomen, etc etc.

Als je de bron eenmaal gevonden hebt, ben je al op de helft: Je kunt dit trauma een plek geven, en als je eenmaal precies weet hoe het komt dat je niet om kunt gaan met kritiek, zul je snel merken dat je beter kunt gaan relativeren bij kritiek: Je weet nu immers waarom het je raakt, dus wordt het veel minder zwaar.

Na een tijdje kun je er veel beter mee omgaan.

Daar moet je niet mee zitten! Ik geloof dat minstens 99% van de mensen er moeite mee heeft. Je denkt zo goed als altijd,dat je het juiste hebt gedaanen als dan iemand met kritiek komt,voel je je in je kruis getast! En dat is gewoon menselijk.