Slaap je liever samen of toch liever alleen?

nou, noodgedwongen mis ik mn mannetje nu al 7 maanden in mn bed. ik zou er een moord voor doen om hem lekker te horen snurken, te moeten vechten om een stuk dekbed, een elleboog in mn oog. ik heb nog nooit van mn leven zo onrustig geslapen als sinds hij er niet is. ik kan niet wachten tot ik weer kan genieten van dat gedoe snachts samen in ons mandje.

Ik slaap liever samen ondanks de door jou aangehaalde nadelen. Het grootse voordeel van samen in bed liggen is dat je elkaar kunt aanhalen/knuffelen zonder dat er direct sprake moet zijn van voorbedachte rade. (Je hoeft je avondje seks niet van te voren te plannen....)

Ik vind apart van elkaar slapen eerder een teken van een slechte relatie. Ik wil overigens wel mijn eigen deken en geen 2persoons.

Hihihi, zie je wel, ik wist het wel ;-)
Ik heb namelijk een uitstekend huwelijk, maar we slapen eigenlijk al jaaren en jaren apart. Dat heeft een paar redenen, waarvan mijn gesnurk en het feit dat ik het ALTIJD warm (heet) heb en mijn partner een VERSCHRIKKELIJKE koukleum is de belangrijkste zijn.

Als hij naast me ligt, krijg ik het veel en veel te warm, zelfs bijna zonder dekens, we willen totaal verschillende temperaturen op e slaapkamer zelfs, en zodra ik het te warm krijg ga ik ondraaglijk snurken. EN de hele zomer (juni t/m augustus zeker)slaap ik bij voorkeur vol onder de ventilator. We passen gewoon niet op één slaapkamer. Af en toe een nachtje in een hotel is best een keer te doen, maar je moet er geen gewoonte van maken.

Voor de rest van je huwelijk heeft dat overigens helemaal geen enkele consequentie hoor ; in tegendeel. Ik kan het iedereen aanraden.

Bij ons zit dat prima.

Als bij elkaar slapen -of juist niet- zo'n belangrijke factor is voor het welslagen van je huwelijk is er wat mij betreft iets vreemds aan de hand.

Als kind ben je gewend om alleen in bed te liggen, vaak alleen op een kamer. En als je een partner hebt dan "moet" je ineens in 1 bed slapen? Waarom zou je? Omdat het de sociale norm is of zo? Omdat je op onbegrip stuit als je elk een eigen slaapkamer hebt?

Wat mij betreft is het slapen net als met alles in een relatie; daar moet je samen uitkomen en de buitenwereld heeft daar niets mee te maken.

Als ik een keer een nachtje in een eigen bedje slaap, slaap ik altijd wel heerlijk. Neemt niet weg dat ik het ook heel fijn vind om tegen hem aan te kunnen kruipen - knor!

Wat ik wil toevoegen is dat *dit artikel* niet goed is voor de nachtrust. Nadat ik het gelezen had, lag ik de halve nacht te bedenken of ik me irriteerde aan mijn bedpartner... Of hij zich aan mij!

In het verleden had ik enige tijd een latrelatie.
Voordeel daarvan was dat ik meestentijds alleen in mijn eigen bed sliep!
Zalig was dat!
Met mijn huidige partner slaap ik in een bed en dat was in het begin best wel wennen. Het heerlijke voordeel is het heerlijk tegen elkaar aan kruipen in het begin van de nacht. Ik ben een echte koukleum en het is heerlijk lekker tegen zijn warme lijf aan te liggen. Ook in verdrietige momenten waarin ik snachts vaak wakker lig geeft het me een goed gevoel dat mijn maatje vlak naast me is. Het voelt als steun, ook al slaapt hij, en ik weet dat hij dat ook zo ervaart!
Het heeft zijn voor en zijn tegen: mijn vriendin slaapt al jaren in de logeerkamer vanwege het intense gesnurk van haar man.
Ik denk dat beide opties prima zijn, als je je er samen maar helemaal goed bij voelt!

Helaas heb ik niet de keus omdat bij ons alle slaapkamers in gebruik zijn.
Zelf zie ik wel wat in een combinatie van beiden! Gezellig samen als ik goed kan slapen, hij me niet wakker houdt met snurken, praten in z`n slaap porren of hoesten (waarbij hij gewoon doorslaapt).
In een periode van slecht slapen lijkt het mij heel fijn om een "vluchtbed" te hebben in een andere kamer. Ook omdat ik dan gewoon even het licht aan kan doen om wat te lezen o.i.d. en hem niet stoor met mijn onrust.

Inmiddels slapen wij al ruim 35 jaar samen en soms vind ik dat ik een droomhuwelijk heb en soms vind ik het droomhuwelijk wat minder goed.
Misschien heeft dat wel met onze nachtrust te maken, maar ja: de ruimte.......

Wij slapen heerlijk onder 1 grote deken, lekker lepeltje-lepeltje.

Liever samen,maar wel in een breed bed(lits jumaux),maar net zoals bij Marleen zou het beter zijn om apart te slapen omdat ik,volgens mijn vrouw 's nachts een nogal luidruchtig baasje ben! Snurken,praten,kreunen,maar omdat we maar 1 volwaardige slaapkamer hebben blijft het noodgedwongen bij samen slapen,wat ik dus prefereer.

Ik slaap al jaren met oordopjes, ook vanwege het snurken van mijn partner.
Ik ben er zo aan gewent om met oordopjes te slapen dat, als hij er eens niet is, ik ze ook in heb. Alles is dan zo lekker stil...heerlijk.
Niet alleen ik slaap rustiger nu, hij ook, omdat hij er zo op ging liggen omdat hij het vervelend vindt dat hij snukt .
Wij zijn nu met z'n tweetjes, hebben 4 slaapkamers!! en moet er niet aan denken om in een andere kamer te slapen:(
Zelfs als ik slaap word ik wakker als hij niet naast me ligt..en we zijn al 33 jaar getrouwd :)

Wij hebben geen extra slaapkamer, en geen extra bed over helaas, want anders zou ik zeker regelmatig alleen gaan slapen. De nachten dat ik het beste slaap zijn de nachten dat mijn man nachtdienst heeft. Hij werkt in wisseldiensten en komt of midden in de nacht zijn bed in, of moet er juist heel vroeg uit. In de tijd die ertussen zit presteert hij het om enorm hard te snurken, waardoor ik iedere nacht meerdere keren wakker wordt en hem flink zit te porren om zich om te draaien en te stoppen met snurken.
Ik denk niet perse dat het welslagen van een huwelijk te maken heeft met het feit of je al dan niet een bed deelt. Belangrijker is dat je je gevoelens met elkaar kunt delen!

Mijn bedje is zo lekker, maar mijn man kan zo snurken.
Dus slaap ik inmiddels met oordopjes en als het me echt te gortig wordt (wat ik ook por duw enz hij blijft toch snurken) dan verhuis ik met dekbed en kussen naar de bank en die ligt ook zo lekker!!

Ik slaap liever samen, ondanks dat mijn partner het dekbed altijd van bed schopt. ach ja, echte liefde zullen we maar zeggen.

Wij slapen samen omdat we het heerlijk vinden om ook 's nachts (soms) nog even aan elkaar te zitten.
Het is wel zo dat we een groot bed hebben, met twee aparte matrassen en een dekbed van 2.40 m breed. We vallen nooit tegen elkaar aan in slaap, maar liggen van elkaar afgedraaid, zodat we zo min mogelijk last van elkaar hebben.
We gaan ook altijd tegelijk naar bed, maar staan helaas door de week niet tegelijk op.
En ja, het snurken... Als we eens een nachtje een probleem hebben, door oververmoeidheid (wat er bij mij voor zorgt dat ik slecht in slaap kom en me erger aan ieder geluid) of verkoudheid, dan kruipt een van de twee even een paar uur in het logeerbed.
Is in de afgelopen 2 jaar drie keer voorgekomen denk ik.

Ik denk dat dit een leuk onderzoek is. Het is natuurlijk zo dat als je door allerlei zaken niet goed slaapt naast je partner het handiger is als je apart gaat slapen. Maar ik denk dat wil niet zeggen dat het voor iedereen beter is om apart te slapen.
Ik denk alleen dat mensen het niet als een probleem moeten zien als het noodzakelijk is om apart te slapen (zoals bij Marleen, zeker dat temperatuursverschil hoor ik bij veel mensen en dan is apart slapen echt een heel goeie oplossing). Denk je de dat het een aanslag is op je seksleven? Ga toch iedere avond samen naar bed, knuffel even en als er meer van komt, leuk. Daarna kan ieder zijn eigen weg gaan. Het is gewoon een andere manier van je dag afsluiten samen.