Kunnen ouders nog zonder dat de kinderen het horen fatsoenlijk met elkaar praten over de geldzorgen die er in een gezin kunnen zijn.

ja dat kan toch wel
laat je kinderen naar een filmpje kijken
stuur ze met iemand mee voor een wandeling naar het park oid
spreek Engels met elkaar
bespreek het als ze naar bed zijn

Natuurlijk, kinderen gáán op een gegeven moment naar bed als ze nog te jong zijn om iets mee te krijgen over de financiën binnen een gezin.

Vanaf een bepaalde leeftijd echter, gaat ook de financieel opvoeding een belangrijke rol spelen (zéker als er dus al financiële problemen zijn binnen het gezin, waar het kind moet leren hoe je met geld omgaat). Dan is het in mijn optiek helemaal niet wijs om ze daar buiten te willen houden ; ook zij moeten weten wat alles kost, wat zij kosten, waar er binnen het gezin wel geld voor is en waarvoor niet.

Een kind dat rond zijn achttiende a twintigste financieel zelfstandig moet (kunnen) zijn, moet natuurlijk wel weten dat geld niet aan de bomen groeit. Een kind van zes denkt nog dat je brood haalt bij de bakker, en geld uit de muur. Maar op een bepaald moment - en in mijn ogen niet vroeg genoeg trouwens - moeten ze wel goed en grondig op de hoogte zijn van de kosten die het leven nu eenmaal met zich meebrengt.

Ik verbáás me er soms over hoe kinderen van vijftien, zestien jaar nog totaal geen enkel benul hebben dat twintig euro voor een onderbroek geen normaal bedrag is, en dat je van een bijstandsuitkering niet zeven weken naar Thailand kan. Of zelfs maar dat je elke euro maar één keer kunt uitgeven ! Waarom er zoveel jongeren met schulden zijn, wekt bij mij dan ook feitelijk geen verbazing. Wel verontwaardiging.

Natuurlijk kan dat. Kinderen zijn over het algemeen niet 24 uur per dag thuis en wakker.

Nu zit er ongetwijfeld meer achter je vraag, daar kunnen we echter geen antwoord op geven als je alleen vraagt of ouders zonder dat de kinderen het horen over geldzorgen kunnen praten.

Natuurlijk kunnen ouders dat, alleen moet je dan soms wat geduld oefenen. Als je je (geld)problemen gaat bespreken waar de kinderen bij zitten, horen ze alles. Zelfs als ze zich er niet mee bemoeien, nemen ze het op en komt je probleem soms ergens terecht waar jij dat niet wilt. Sommige huiselijke problemen hoeven niet in het kringgesprek op school of bij de buren besproken te worden. Als jij dus wilt dat dit onderwerp tussen vier muren blijft, zul je moeten wachten tot de kinderen bijv. naar bed, naar school, bij vrienden of aan het buiten spelen zijn.
Zelfs al wil je wel het één en ander van de problemen aan de kinderen vertellen, kun je toch het probleem eerst het beste samen bespreken. Je kunt dan afspreken wat je precies aan de kinderen vertelt en van welke maatregelen je ze op de hoogte stelt. Het is tenslotte een probleem waar ook de kinderen gevolgen van zullen merken.

Wat dacht je gewoon van 's avonds, als de kinderen in bed liggen?
Maar daarnaast: waarom zouden kinderen niet iets mee mogen krijgen over geldzorgen. Hiervan kunnen ze ook leren dat het geld niet voor het opscheppen ligt, en weten ze gelijk waarom ze bepaalde dingen niet mogen hebben/doen.

Het lijkt mij dat jij zelf degene bent die bepaalt dat je eens rustig gaat praten zonder dat daar kinderen bijzitten.

Dus dan gaan de kinderen eens wat eerder naar hun kamer of een middag naar een vriendje.
Jij bent toch zeker de baas in je eigen huis, of zijn je kinderen dat?

mijn zoontje weet heel goed dat we niet veel geld hebben. dat merkt hij aan alles, en ik vind ook dat ik hem dat moet uitleggen. waarom wij niet op vakantie gaan, waarom ik geen Nikes voor hem kan kopen etc. Maar als mijn man en ik het over financiele dingen hebben zorgen we er voor dat hij het niet hoort. als hij in bed ligt, of buitenspeelt bijvoorbeeld, dat zijn de momenten dat we erover praten.

Ik neem aan dat de kids niet gelijk met jullie naar bed gaan, even de dag doorkletsen voor het slapen gaan is altijd wel prettig en ook een goed moment om het daar over te hebben. Je kinderen anders even naar buiten sturen om te spelen en zeggen dat jullie even met elkaar willen praten lijkt mij ook heel normaal. Kinderen hoeven toch niet overal bij te zitten met hun lange neus.
Je kinderen laten weten dat je het niet zo breed hebt lijkt mij ook een goed idee. Dan snappen ze misschien ook je bezorgdheid en je problemen beter. Als ze later groot zijn, gaan ze ook niet alles zomaar voor lief nemen en zullen beter leren waarderen. Dat is teminste mijn ervaring. Mijn kids zijn opgegroeid in een tijd dat we minder dan het minimale hadden. Je wordt er wel vindingrijk van. Ik maakte van alles zelf en ondernam veel meer om toch iets voor elkaar te krijgen. Alhoewel mijn kinderen die nu volwassen zijn, nog wel eens moeten lachen om rare voorvallen van vroeger. De een vertelde lachend, ik durfde nooit mijn brood te ruilen op school (wat vaak gebeurde in hun klas) Omdat hun brood altijd met basterdsuiker of iets anders simpels was belegd en ook niet altijd even vers was. En overal hun schoenen aanhielden omdat hun kapotte sokken bij elkaar genaaid waren :-)

Als de geldzorgen het gezinsleven gaan beheersen en iedereen er mee te maken krijgt, is het tijd voor een goed
financieel plan, waar iedereen bij betrokken is en waar iedereen zijn steentje aan bijdraagt. Dan moet je iedereen
ook op de hoogte stellen. Dit hoeft niet tot in detail, want de boodschap komt snel genoeg over.
Is het op te lossen zonder dat de kinderen er bij betrokken hoeven te worden, dan is dat een betere optie.
Maak dan een plan als ze slapen of buiten zijn.

kinderen gaan toch op tijd naar bed neem ik aan?

in de meeste relaties spelen wel meer dingen dan alleen geldzorgen. Die bespreek je toch ook niet waar ze bij zijn.

Overigens ben ik het er wel mee eens dat kinderen best mogen weten dat er een tijd van bezuinigen is. Ze snappen dan ook dat niet alles mogelijk is op dat moment.