Waarom zijn mijn meeste "vrienden" van 10 jaar geleden verdwenen?

Misschien moet je eens bij jezelf nagaan of je al die mensen niet verkeerd benoemd hebt. Volgens mij was er al die tijd slechts één persoon bij die de titel vriend verdiende.
Het is overigens een normale evolutie dat je kennisenkring uitdunt als je een ander leven gaat leiden.
Jouw prioriteiten in je leven veranderen immers ook drastisch als je naast vriend, ook man en vader wordt.
Op een goed moment komt er weer een nieuwe vriendschap voort met iemand die met jou op de zelfde golflengte zit. En die éne overgeblevene, ben daar zuinig op.

Zo logisch als wat... Je energie gaat nu naar je partner en kinderen i.p.v. je oude vrienden. Als je éénmaal een partner en kinderen hebt, heb je ook minder vrienden _nodig_.

Dit is een volslagen normaal verschijnsel, dat feitelijk maar heel weinig met het verbreken van vriendschappen te maken heeft.

In elke fase van je leven, verzamel je mensen om je heen om mee op te trekken, dingen mee samen te doen of te ondernemen en mee te praten. Van de kinderen uit de straat, via klasgenoten en medeleerlingen, kennissen uit het uitgaanscircuit, verenigingsgenoten, collega's, buren, vakantievrienden...overal ontmoet je mensen waarmee je vervolgens kortere of langere tijd optrekt.

Bijna altijd passen die vrienden (of vaak ook gewoon : kenissen) bij een bepaalde fase in je leven waarin je veel met elkaar gemeen hebt, elkaar veel te vertellen hebt en je veel ervaringen deelt. Maar je leven is geen status quo ; elke zoveel jaar ga jij (of de ander) een nieuwe fase in, en afhankelijk van hoeveel die verschilt van de vorige, krijg je er weer nieuwe mensen bij en vallen er - gelukkig - 'oude' mensen af. Daar hoef je niks voor te doen ; dat gaat vanzelf, en eerlijk gezegd is het maar goed ook. Stel je voor dat je met iedereen waar je ooit goed contact mee had gehad altijd contact zou (moeten)blijven houden ?? Je zou geen priveleven meer overhouden vrees ik. Het is ook niet zo dat de vriendschappen verbroken worden ; ze verwateren gewoon. Van twee kanten meestal. Hardnekkig proberen aan een dergelijke vriendschap vast te klampen, zal eerder resulteren in een breuk dan het gewoon op zijn beloop laten. Ook afstand is op den duur meestal dodelijk voor hechte vriendschap.

Zeker wanneer je eenmaal een relatie hebt, wordt de behoefte aan vrienden om de tijd mee te vullen of dingen mee te delen minder. Ook ben je in die periode vaak meer tijd in je werk aan het stoppen of van hobby gewisseld, waardoor ook andere contacten ontstaan en verwateren.

Echte, blijvende vrienden voor het leven zijn buitengewoon zeldzaam. Mensen die je al jong leert kennen en waar je in alle fasen van je leven mee blijft optrekken. Ze zijn er wel, maar van zoveel factoren afhankelijkdat het nauwelijks de moeite loont koste wat het kost op zoek te gaan naar en beste vriend(in). Als het gebeurt is het mooi, maar ook die vriendschap kan vroeg of laat ergens stranden, en heeft dan bijna de impact van het verbreken van een relatie, zo niet erger.

Oude vriendschappen verwateren, nieuwe komen er voor terug. Altijd aan alle oude vrienden vast willen houden zou ten koste gaan van de nieuwe.

Mensen gaan regelmatig in het leven een nieuwe fase in, jijzelf maar vrienden ook. Op jongere leeftijd is het voor de meeste kinderen belangrijk om veel vriendjes en vriendinnetjes te hebben. Voor pubers is het juist vaak interessant om veel vrienden te hebben (denk bijv. aan Hyves).

Als je ouder wordt kies je je vrienden zorgvuldiger maar door veranderingen (werk, samenwonen/trouwen, kinderen, verhuizing) kunnen veel contacten verdwijnen.
Daarnaast verander je als mens, de één meer dan de ander, waardoor een vriendschap soms niet meer past. Veelal verwatert dit op een natuurlijke manier en daar is niets mis mee.

Zelf ben ik wat voorzichtig met de term "vrienden", die je zelf ook al tussen haakjes zet in je vraag. Ik zie ze zelf als waardevolle contacten die om de zoveel tijd veranderen. En in elke fase zijn er weer nieuwe waardevolle contacten, waarbij je soms het geluk hebt dat iemand meerdere fasen in je leven dichtbij je blijft en meegroeit.

"alot of people walk in and out of our lives, but just a few leave footprints in our hearts."

In een recent artikel stond dat je om de 7 (of 9) jaar van vrienden wisselt. Dit heeft vooral te maken met levensfase en gaat meestal onbewust. Vriendschappen verwateren en verdwijnen daarna. Daarom zijn het wel vrienden geweest. Relaties, verhuizingen, kinderen zorgen voor andere belangen en interesses. Als een vriend geen kinderen heeft, maar jij wel, zal hij niet snappen dat je niet kan gaan stappen. Dat leidt tot spanningen en uiteindelijke het verdwijnen van vriendschap. Soms speelt jaloers gedrag een rol.
Jij verandert, net zoals je vrienden. Soms werkt die combinatie niet meer. Ik denk zelf dat vrouwelijke vriendschappen meer onder druk staan onder veranderingen dan mannelijke.