Kan liefde een keuze zijn?

Liefde is misschien gebaseerd op keuzes, maar écht liefde voor iemand voelen dat kan je niet kiezen, je kan het misschien een beetje bijsturen, of je denkt dat je ervoor kiest om van iemand te houden, en dan uiteindelijk ga je dan ook van diegene houden, maar je kan niet besluiten, oké nu hou ik van je, en oké nu hou ik niet meer van je. Liefde is dus misschien een klein beetje gebonden aan keuzes, maar de liefde zelf kan geen keuze zijn.

Ik weet niet zeker of ik de vraag geheel snap, maar ik geloof dat er zeker mensen zijn die bewust kiezen voor een relatie en dan hopen dat er later liefde bij komt kijken.

In jouw genoemde voorbeeld: Een vriend van me heeft een kennis die op personen van zijn eigen geslacht valt. Zij is echter zwaar christelijk en wil er niet aan toegeven. Zij gaat bewust dus zonder liefde (relatie) door het leven.

Om in te gaan op je laatste voorbeeld: ja, ik denk zeker dat geaardheid gedeeltelijk een kwestie van keuze is. In de tijd dat homoseksualiteit als iets verdorvens werd gezien, was het heel nuttig om te onderstrepen dat geaardheid vooral een kwestie was van natuur: dat gaf ruimte voor de redenering: "je kunt er toch niets aan doen, dus nemen we het je niet kwalijk."

Dat gaf aanleiding voor het huidig populaire idee dat je óf 100% hetero, óf 100% hetero bent, met later nog de bijkomende mogelijkheid dat je bi (50% hetero en 50% homo) zou kunnen zijn.

Ik denk (en dat is ook mijn ervaring) dat het hier in werkelijkheid niet gaat om drie harde opties, waarbij je nu eenmaal 100% hetero, homo of bi bent. Volgens mij is het een vloeiend spectrum, en spelen omgeving en keuze wel degenlijk ook een rol. Gaat je voorkeur voor 99% uit naar het andere geslacht, dan zul je niet zomaar kunnen kiezen voor homoseksuele liefde en vice versa. Maar gaat je voorkeur voor 70% uit naar het andere geslacht, dan kun je dat wél.

Of je die liefde ook toelaat, dat is een kwestie van keuze. Keuze voor liefde voor een bepaald persoon, en keuze voor een levensstijl waarin je de mogelijkheid van liefde voor iemand van hetzelfde geslacht toelaat.

Overigens hoop ik dat het tegenwoordig überhaupt, anders dan bijvoorbeeld in de jaren 50, niet meer nodig is om te onderstrepen dat seksuele geaardheid vooral een kwestie zou zijn van natuur. We hoeven hopelijk niet meer te zeggen: "Je kunt er toch niets aan doen, dus nemen we het je niet kwalijk."

Hopelijk zijn we inmiddels ver genoeg om te kunnen zeggen: "Je gaat relaties aan met mensen van hetzelfde geslacht, en daar is principieel niets mis mee, ongeacht of het een kwestie van natuur of van keuze is."

Liefde is geen keuze: liefde is.
Het kan wel een keuze zijn om er niet naar te handelen, eraan toe te geven.
Bij sex , ook dit "proef" ik uit de toelichting, hoeft de liefde geen 'partner' te zijn.

Als liefde een keuze zou zijn, zou het leven er heel anders uit zien. Het is een beetje hetzelfde als wanneer je zou zeggen: ik kies ervoor dat het vandaag gaat regenen!
Liefde gebeurt je....het overkomt je...je kunt misschien wel kiezen of je er mee door wilt gaan, maar verder is het iets wat je niet kunt regelen!

Liefde is een keus volgens mij
tenminste je wordt verliefd en wat je daar mee doet is een keuze

of je al dan niet een relatie aangaat...dat is een keuze...

maar liefde... daarin heb je niks te kiezen... ik tenminste niet...
ik kan niet kiezen of ik wel of niet van iemand hou, en ook niet hoeveel ik van iemand hou... jij wel?
heb je er enige keuze in om van iemand te houden? nee toch?

maar als je dan toch van iemand houdt, kun je misschien wel of niet kiezen om in relatie met die ander te leven, om je leven samen te delen...

misschien ben je wel zo rijk dat je van meerdere mensen tegelijk houdt en dat je met ieder je leven zou willen delen.. ja dan heb je een keuze...