Hoe kan ik mijn zoontje die 2 jaar is het slaan afleren?

Het strafstoeltje uit: Super Nanny?

terugslaan is niet de juiste oplossing. Streng toespreken en vervolgens gedurende 10 a 15 minuten compleet negeren. Is moeilijk, maar het is de meest effectieve (en pijnloze) straf voor een kind, ongeacht de leeftijd.
Wellicht ten overvloede: een bestraffende tik op zijn vingers kan je woorden kracht bij zetten, maar laat het gewoon een tik zijn.

mijn zoonn moet na elke overtreding op de stip.
de stip is een badmat aar moet hij 1 minuut op zitten daarna excuus aanbieden.
alleen de 1e keer dat je hem erop zet zeg je waarom dat is, daarna blijf je volhouden totdat hij 1 minuut aan 1 stuk heeft gezeten.
daarna zeg je, je moest op het matje zitten omdat jij heb geslagen, je laat hem een kusje geven en zegt dat ie het niet weer mag doen. soms betekent dit 30 keer op de mat per dag, (alleen de 1e week) maar geloof mij met deze leeftijd zijn ze het slaan zo kwijt als iets als de hoek of de stip bestaad succces.

p.s mijn zoon is 18 maanden en werkt perfect.

Toegevoegd op 20-06-2009 17:41:07
p.s. het gedrag dat hij veroorzaakt na terechtwijzing (kan zijn ) schreeuwen gooien spuugen slaan)
dit negeer je allemaal en blijft hem terug op de mat zetten.


succes

Het slaan is op die leeftijd een normale uiting van frustratie. Hij heeft nog geen andere mogelijkheden. Probeer maar eens te zeggen "Zoon, probeer eens je gevoelens helder te articuleren" - dat gaat niet werken.

Ongewenst gedrag kun je op die leeftijd het beste negeren. Belonen is uit den boze. Meer aandacht geven als hij slaat, als is het door boos te worden, is ook een vorm van beloning - vanwege de ongedeelde aandacht die hij dan krijgt. Boos worden helpt dus niet, omdat er toch een vorm van beloning inzit. Boos worden helpt ook niet omdat je zoon geen andere mogelijkheden kent.

Afleiden met iets anders is ook een vorm van beloning. Ook dat kun je dus beter niet doen.

Dus: negeren. Als het echt niet gaat, dan eenmalig kort heel boos worden, en dan weer negeren.

Die periode kan wel anderhalf jaar duren. Je hebt dus nog even te gaan...

Als het kind een tikje ouder is, kun je beginnen met terugkoppeling geven. Ik heb Emma, destijds drie jaar, het knijpen afgeleerd door terug te knijpen. Emma was boos, en kneep hard in mijn arm. Ik pakte haar andere arm, en kneep terug. Natuurlijk niet heel hard, maar wel duidelijk merkbaar. Emma was verbaasd, want dit was haar nooit eerder overkomen. Ze verslapte haar greep. Ik verslapte mijn greep op haar arm ook. Toen Emma over haar verbazing heen was, kwam de frustratie weer, en kneep ze me weer harder. Waarop ik ook mijn knijpkracht langzaam opvoerde.

Toen had Emma het door. Zonder woorden te wisselen kneep ze harder en zachter, en merkte dat mijn knijpkracht haar volgde. Toen ze me heel hard kneep, kneep ik haar ook hard terug - zo hard dat ze schrok en bijna ging huilen. Na nog een paar seconden proberen was de boodschap duidelijk.

Later heb ik een paar keer herhaald dat zij met mij geen dingen moet doen waarvan ze niet wil dat ik die met haar doe. Toen was het haar definitief duidelijk.

Maar dergelijke terugkoppeling kun je nu nog niet geven. Je zoon zal daar niets van kunnen begrijpen. Dus: negeer ongewenst gedrag, en houd dat vol.

Oh ja, mijn zus heeft "de mat" als straf voor haar zoontje. Als het zoontje ongewenst gedrag blijft doorzetten, moet hij voor straf op de mat bij de voordeur. Hij mag daar pas weg als hij zelf besluit dat hij is afgekoeld en dat hij zich kan gedragen. Maar ook dat werkte pas vanaf ongeveer vierjarige leeftijd.

Nee, en daar moet je pertinent en duidelijk in zijn. Dáár ligt de grens. Niet alleen mag hij jou niet slaan, slaan doen we sowieso niet.

Op zich is het gedrag van je zoontje wel begrijpelijk ; hij zal al wel wat kunnen praten, maar zich nog niet overal verbaal op kunnen afreageren of verdedigen, en dat is natuurlijk verschrikkelijk frustrerend. Zolang kinderen het met de mond nog niet afkunnen, gebruiken ze de handjes. Hoewel, sommige kinderen gebruiken wel degelijk de mond ; die gaan bijten. Een nog veel pijnlijker probleem.

En ja, dan is de kunst gewoon dat je hem daarheen moet helpen, en dat is gewoon niet altijd even makkelijk. Consequent zijn is het toverwoord. Elke keer als hij slaat, zijn boosheid wel erkennen ('ik snap dat je boos bent'), maar het slaan net zomin pikken als dat je zou accepteren dat hij zijn vingers in het stopcontsact steekt of rotjes in de kachel stopt : NO WAY ! ('maar we gaan NIET slaan !"). Handjes even beetpakken en iets anders laten doen, even apart zetten (timeout) of een alternatief bieden ('scheur deze krant maar doormidden' / sla maar even met deze lepel op die emmer').Het kan een poosje duren, maar belangrijk is dat zijn boosheid een andere uitweg krijgt. Frustraties horen bij het leven, boos mag je zijn, maar agressie tolereren we niet. Dat is de voortdurende boodschap.

Wat je vooral NIET moet doen is wat je van hem niet pikt : schreeuwen, schelden, terugslaan.....opvoeden is primair voorleven, en als mamma het doet zal het wel goed zijn. Ook voor jou een nee-nee dus. Uiteindelijk is dus de manier waarop jullie omgaan met boosheid of agressie zijn grootste voorbeeld. En je kunt lullen als Brugman, als jij of je man als jullie boos zijn 'ongewenst gedrag' vertonen, zal hij dat als voorbeeld nemen. Als jullie hem er nu mee weg laten komen, bevestig je hem ook in zijn gedrag en zal hij er mee doorgaan als hij allang andere coping-mechanismen moet hebben.

Als je het probleem niet zelf kunt oplossen zou ik professionele hulp zoeken van buitenaf. Het internet is te algemeen voor dit soort zaken.

Ik vraag me af van wie dat hij dat geleerd heeft?

Daar zou ik de oplossing zoeken en het gedrag van degene die hem dat geleerd heeft eens aanpakken... Hij heeft het niet uitgevonden, hij doet alleen maar na... Dus geef dat kind een ander voorbeeld, en nooit meer een verkeerd voorbeeld geven... En net zoals hij heeft leren slaan, leert hij het slaan weer af, door dat andere te leren...

Dus het is geen afleren, maar iets nieuws weer aanleren... En aanleren dat kan hij snel dat zagen we namelijk al bij het aanleren van slaan...

Dus niet afleren, maar iets anders ervoor in de plaats leren...

ik zou het laten merken dat ik het helemaal niet leuk vind, en vervolgens geen aandacht meer geven. Dat vinden ze niet leuk, dus is een vorm van straffen. Nep-huilen wil ook nogal eens indruk maken, want dat begrijpen ze wel. Ze komen daarna wel eens knuffelen om het weer goed te maken.

ik zou me eerst achter mn oren krabben waarom ie slaat????