Hoe zou jij je voelen als jij het gemiste doelwit was geweest?

Goeie vraag!

Schuld ontkennen is eigenlijk niet van toepassing. De dader is namelijk zijn baan kwijtgeraakt, en wilde zijn agressie afreageren op de koningklijke familie. Zij hebben er niet voor gezorgd dat de beste man zijn baan verloor, dus er is niemand schuldig.

Het gebeurt vaker dat mensen die wanhopig zijn en er een einde aan maken de schuld van hun ongeluk op de buitenwereld projecteren. In hun daad slepen ze dan anderen mee om de aandacht van de wereld op hun 'onrecht' te focussen.
Je trekt je zoiets desondanks toch wel aan denk ik; dat is het wrange van die dingen.

Het zou me niets verbazen als er een paar praatsessies met een psycholoog voor nodig zijn om dit een plaats te geven. Zoals je al zegt, jezelf schuldig voelen en schuldig zijn zijn twee heel verschillende dingen en er zullen ongetwijfeld allerlei 'wat als'-gedachten door hun hoofd spoken.
Van natuurlijke egocentrische gedachten (wat was er gebeurd als de bus wel was geraakt, of als er bommen in de auto zaten) tot zaken rondom de beveiliging (toen Bill Clinton Rotterdam bezocht, waren toegangswegen niet afgezet met hekken, maar met verzwaarde zeecontainers, had dat geholpen?) en boven alles de waarom-vraag. Er moet toch echt iets mis zijn voor iemand zover komt door een rijendikke mensenmassa te rijden.

Opgelucht