Waarom maakt iedereen zich altijd zo druk over het mannenMars/vrouwenVenus vraagstuk?

Het is maar net hoe je er op let. Ik let er niet op en heb dan ook de afgelopen tijd weinig gehoort van het hele mannen/vrouwen gebeuren,

maar om dan toch je vraag te beantwoorden; waarschijnlijk zijn het mensen (denk ik hoor... ik ben ook niet de al wetende ;) ) die graag dingen willen verbeteren of zorgen dat mannen zich aanpassen aan vrouwen en andersom.

Ik persoonlijk vind mannen prima zoals ze zijn. Mannen zijn er ook in allerlei soorten en .. eh maten dus alle mannen (en vrouwen) over één kam scheren ben ik toch al tegen. Ik ken mannen die het zelfde karakter hebben als een paar vriendinnen van mij.. en ik heb ook vriendinnen die graag 'mannen' dingen doen.

Dus nee... iedereen gewoon lekker z'n ding laten doen. niet zo moeilijk willen doen en dingen veranderen als ze toch al goed gaan. (Of in iedergeval goed genoeg naar mijn idee)

Mannen komen van Mars en vrouwen van
Venus. Mooi zijn heeft een verrassed effect op onze gedachten. Mannen kiezen vrouwen: gaat het om het lichaam of gaat het om de binnenkant? Denken en handelen ze echt verschillend? Verder duiken we dieper in het menselijk gedrag door te kijken wanneer een vrouw ontrouw is. We zijn ook nog jaloers op elkaar. Waarom eigenlijk? Wat bepaalt eigenlijk het geslacht? Is de baarmoeder zo belangrijk? Bepaalt de baarmoeder ook ons gedrag

Is het misschien niet zo dat mensen zich hier niet druk over maken, maar het gewoon simpel weg een interessant en leerzaam onderwerp vinden. Het kan je helpen je beter in te leven in de verschillen in sekse.

Wanneer ik mijn vriend weer iets vertel waar ik veel meer woorden voor gebruik dan in zijn ogen nodig is, zegt hij nu niet meer ja ja ja, come to the point. Hij begrijpt nu dat vrouwen meer woorden gebruiken en nodig hebben dan mannen. Een man zegt waar het op staat en geen woord meer.

Daarentegen heb ik o.a. geleerd dat ik me niet meer moet ergeren aan al die dingen waarvan ik niet snap dat hij ze zich niet meer herinnerd. Een vrouw herinnerd zich elk detail, een man ziet alleen het grote geheel.

Het is toch handig om te weten dat wanneer je een vrouw vraagt; wat is er? En zij zegt dat er helemaal niet is. Dit eigenlijk andere woorden zijn voor; er is wel iets, ik wil het je nu niet vertellen, ik ben boos. Wanneer een man daar even door heen gaat prikken krijgt hij het hele verhaal wel te horen. En ook dat zal hem weer veel te gedetailleerd zijn. Geeft hij die aandacht niet dan krijgt hij vroeg of laat te horen dat hij ook nergens aandacht voor heeft, dat hij niet eens inziet dat ze verdiet had, dat ze boos is.

Zo werken onze hersenen nou eenmaal. Uitzonderingen daargelaten.

Toegevoegd na 2 minuten:
Oja, het doel is denk ik niet om elkaar te veranderen, maar om te begrijpen.

Daar maakt werkelijk helemaal niemand zich druk over. Er is geen beweging gaande om daar wat aan te veranderen, je kunt rustig gaan slapen.

Dat is doordat elk jaar weer een verse lading 16-jarigen of 20-jarigen ontstaat. Of op welke leeftijd dan ook, maar elke (meestal vrouwelijke) jongere schijnt die golf door te maken, dat ze dat boek en vanalles wat ermee te maken heeft, boeiend vindt.
Maar dat onderwerp is net zoiets als de uitvinding van het wiel: niks nieuws meer.
Maar als je 6 bent hou je je daar niet mee bezig, een puber denkt iets nieuws te ontdekken, en een jong volwassene ziet er voor het eerst herkenning in.
Sommige mensen in een midlife crisis ook.
Dat is alles.

Persoonlijk heb ik me er nog nooit druk over gemaakt, en ken ik ook niemand die zich er echt druk om maakt, dus de vraag is niet helemaal juist gesteld.

Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus is een erg leuk gevonden metafoor van de schrijver John Gray, waarbij hij dankbaar gebruik maakte van de vooroordelen en stereotypen over deze beide - uiteraard onbewoonde- planeten en de verschillen tussen mannen en vrouwen - die er inderdaad zijn, altijd zijn geweest en altijd zullen blijven. Het boek uit 1999, dat bedoeld was als soort therapeutisch zelfhulpboek om je relatie te verbeteren door je wederhelft 'beter te begrijpen' bleek een commerciële schot in de roos, (waar natuurlijk de aandacht van Oprah Winfrey wel enige invloed op heeft gehad) , waardoor er vele vervolgen kwamen en het boek onverminderd populair bleef ; zo ongeveer elke nieuwe generatie jonge vrouwen loopt er mee weg.

Blijkbaar blijven sexeverschillen ons bezighouden. Varierend van acceptatie door kennis en begrip tot misplaatst feminisme van mensen (vrouwen) die vinden dat mannen en vrouwen gelijk (moeten) zijn en daardoor hun eigen sexe en haar fortees verloochenen. Persoonlijk zie ik meer in gelijkwaardigheid met behoud van de verschillen. Zolang die gelijkwaardigheid er niet is, en vrouwendingen nog wereldwijd (!) en zelfs door vrouwen (!) als minderwaardig of ondergeschikt worden beschouwd, van glazen plafonds tot en met vrouwenonderdrukking, zal het een actuel vraagfstuk blijven en zullen mensen zich er in blijven interesseren. Inclusief grappigemaar toch wat discutabele boekwerkjes als Mars en Venus. Een titel als 'Mannen komen van de Aarde, Vrouwen Ook' spreekt blijkbaar minder aan.

Gelukkig voor de maatschappij maakt het merendeel zich daar in het geheel niet druk over, maar je hebt altijd een deel van de mensen dat de oorzaak van het niet kunnen bereiken van hun doelen niet bij zichzelf zoekt maar het gemakkelijker vindt om de schuld aan de buitenwereld te geven en die mensen zetten dan zo'n grote keel op dat het lijkt alsof het er veel zijn.
(Wat een lange zin, zal wel door het onderwerp komen.)