Waarom twijfelen mensen ?

Omdat we zeker willen weten dat we de juiste keuze maken, en daar achteraf geen spijt van krijgen. Zo proberen we alle mogelijke keuzes zo veel mogelijk te beredeneren met ons verstand. Lang niet alle opties zijn echter verstandelijk te beredeneren, waardoor absoluut de twijfel toch zal toeslaan. In de praktijk blijkt namelijk dat onze emotie een heel grote rol speelt bij het maken van achteraf goede keuzes, en vooral emoties zijn vaak lastig te beredeneren.

Wanneer het gaat om kleine dingen kun je een redelijk verstandelijke afweging maken ; neem ik kaas of hagelslag, eten we vanavond vlees of niet, zal ik mijn rode trui aantrekken of mijn blauwe ? We krijgen zelden spijt van dergelijke keuzes. Soms is er wel wat te veel keus, waardoor er weinig meer te beredeneren valt en je maar gewoon moet pakken wat er voor je ligt, of gewoon iene miene mutte.

Lastiger wordt het bij hele grote keuzes die langdurig impact kunnen hebben, zoals bij de aanschaf van een auto of een huis. Het wel of niet kiezen voor kinderen. Het wisselen van baan. Daar gaat de twijfel ECHT toeslaan, omdat we echt heel zeker willen weten de juiste keuze te maken. Maar eigenlijk is dat een onmogelijke opgave, omdat je ook bij die zaken het gevoel niet kunt en mag uitschakelen. Dat ene huis mag dan wel technisch beter of iets goedkoper zijn, het heeft niet de uitstraling en de warmte van het andere huis. Op dit gebied zien we juist dat mensen het mínste spijt krijgen van keuzes die ze juist ook op basis van hun gevoel, of zelfs hun eerste indruk gemaakt hebben.

Naarmate iemand perfectionistischer is van aard, en naarmate hij meer overtuigd is van zijn eigen invloed op de gang van zaken, zal iemand vaker overvallen kunnen worden door twijfel en, later, spijt. Wie wat relaxter in het leven staat en dingen laat komen zoals ze komen, zal minder of minder lang twijfelen, maar óók minder spijt hebben als de keuze achteraf misschien niet de allerbeste was. Het was op dat momént het beste, en daar moet je mee verder.