Welke vraag kan je altijd aan iemand stellen?

Aan iemand die net een dierbare heeft verloren kun je altijd vragen hoe het met die persoon gaat. Als je maar duidelijk bent en in je vraagstelling laat blijken dat je meeleeft...

Dus ik ben van mening dat je die vraag juist wel altijd en aan iedereen zou kunnen stellen...

Heb je zin in een gesprek/praatje?

Toegevoegd na 1 minuut:
En de vraag "hoe gaat het met je?" moet je in alle situaties alleen maar stellen als je ook echt het antwoord wilt weten.

Mag ik vragen hoe het met je gaat?
Hoe voel je je?
Hoe staat het leven?

Al vind ik die laatste zin op de één of andere manier een beetje onpersoonlijk.

De vraag: "hoe gaat het met je" kun je zeker stellen, ook als iemand een dierbare is verloren. Als het maar oprecht gemeend is en niet wordt gebruikt als een beleefdheidszin, zoals het nu vaak gedaan wordt.

Hoe laat is het?

Kan ik iets voor je betekenen?

"Hoe gaat het met je?", kun je altijd vragen.
Als je het iets persoonlijker wilt maken na een
verdrietige gebeurtenis, zeg je:
"Hoe gaat het NU met je?" en dan NU gemeend en
zacht uitspreken.

Als je iemand onmoet in moeilijke omstandigheden, zeg ik meestal: je ziet er goed uit,ik zie dat het al wat beter gaat.
Dat klinkt veel opbeurender.

een arm om iemand heen en de manier hoe je iets vraagt zijn belangrijk.
de persoon die jij benadert en vraagt hoe het nu gaat zal weten dat je het antwoord echt wil weten, als je dat wil weten.

Wat een weer he?!

Hoi, dan zeg ik ;

" Wat straal jij een leven uit

{... nog.... bij ouderen dan ik}
.

Hoe krijg je/U dat voor-elkaar ???

m.vr.gr. ... dirk ...

''Got Milk''?......(als grap).(of wordt deze OOK weer verwijderd)???

Er zijn heel veel mogelijkheden waaruit je kunt putten. Als je vraagt aan iemand die net iemand verloren heeft. Hoe gaat met je? dan vraag je naar de bekende weg en dat is voor die persoon een pijnlijke ervaring. Die hoort thuis in het lijstje van de negeatieven. Net zoals het moet nu maar over zijn. Deze mensen hebben vragen zat voor jouw, want met een beetje empathisch vermogen kan je elkaar begrijpen zonder woorden. In dit soort situatie`s moet je praktische vragen stellen, omdat het diepere gewond is. Waar kan ik je mee helpen, wat zou jij willen dat ik voor je kan doen? Zullen we samen dit proberen op te lossen. Ik ben er voor je wanneer dan ook, maar geef er dan wel gehoor aan. Verder is vragen vrij, en de tijd dat we kinderen zeggen dat bij vragen ze worden overgeslagen is gelukkig voorbij. Tegenwoordig vragen wij veel van anderen maar nog meer aan jezelf. Binnen het gebied van waarden en normen is zo`n fenomeen. We vragen ons af de onbereikbare dingen, zoals ,Wat moet er van deze wereld worden.? Hoe krijg ik m`n carrierre op de rails? er zijn hierin talloze mogelijkheden, en meestal gerelateerd aan de de welvaart i.p.v. het welzijn. Binnen welzijn liggen mooie vragen die altijd kunnen. Hou je van mij ? maar dan vraag je om bevestiging. Het antwoord ligt dan al in jezelf. Je zal eerst van jezelf moeten houden. Kortom welke vraag kan je altijd stellen zijn; ben ik oprecht in de liefde en hou ik van mijzelf, ik hoor veel maar luister ik wel echt ? Wat zegt mijn innerlijk voor ik naar buiten treed. Maar èèn ding is van belang vragen staat vrij, maar hoe vind je het antwoord, Wie neemt je serieus. Helaas zijn er meer vragen dan mensen met antwoorden, en daarom adviseer ik dit "Luister naar je zelf" Voor het weten kan je overal terecht, maar vragen die voelen haal je uit je zelf.

Aan iemand waarvan je weet dat zij/hij een dierbare heeft verloren, kun je uiteindelijk altijd de vraag stellen: "hoe gaat het met je". Maar je zou ook de variant kunnen kiezen die al door iemand anders is geopperd: "Mag ik vragen hoe het met je gaat". Bijna niemand zal op deze vraag "nee" zeggen. Niet uit beleefdheid, maar omdat bijna iedereen wel wil vertellen hoe het gaat.

Beide vragen stel je overigens alleen als je ook werkelijk interesse hebt in het antwoord.

Ik vraag in zulke situaties altijd, lukt het allemaal een beetje? Dan is diegene vrij om daar eventueel dieper op in te gaan. Maar heeft dan ook de vrijheid om gewoon nee te zeggen.

Ik vind de vraag 'hoe gaat het met je' juist een perfecte vraag om te stellen aan iemand die zojuist een dierbare heeft verloren! Je geeft iemand op die manier de kans om te vertellen hoe het nu gaat en waar het verdriet zit.

Ik kan me eigenlijk geen situatie bedenken waarbij je niet de vraag 'hoe gaat het met je' kunt stellen...
Zolang je echt meent wat je vraagt en ook echt gaat luisteren naar het antwoord, is het een uitstekende vraag.

'Hebben we elkaar niet eerder ontmoet?' Of.. 'Kan het zijn dat ik u ken?".