Waarom voelen mensen zich ongemakkelijk bij stiltes?

De stiltes tussen mij en mijn vrienden zijn nooit vervelend of ongemakkelijk. Ik denk als mensen zich zo voelen dat ze zich geen houding weten te geven of gewoon geen gespreksonderwerp meer hebben.

Een stilte valt als je terug moet komen op het gespreksonderwerp. Anders begin je bij zwemmen en eindig je bij de kleur haren van de buurvrouw.

Omdat ze gewend zijn aan geluid. Daarnaast zijn ze misschien bang dat na de stilte bepaalde onderwerpen worden aangesneden waar degene zich niet prettig bij voelt.

Ik vind stiltes uitermate prettig om te zien hoe ongemakkelijk de ander(e) zich voelen...

Ben ook benieuwd naar de andere reacties...

Volgens mij uit onzekerheid. Men wil niet als een ongeinteresseerde stille willie worden gezien, dus praat men desnoods over het weer.

Een stilte kan erg mooi zijn en is soms meerzeggend dan woorden.

Omdat ze bang zijn dat als er niet gepraat wordt, hun hersenen gaan werken. :-P

Eigenlijk denk ik dat het beste antwoord al gegeven is: mensen hebben het gevoel dat van hen verwacht wordt de stilte te vullen, dus dat ze iets interessants moeten bedenken om die stilte méé te vullen. En dat zorgt weer voor een soort faalangst ("maar ik kan helemaal niets bedenken dat echt interessant is!")

Zelf heb ik geen probleem met stiltes, ik vind ze inderdaad vaak waardevol. Om het gezegde te laten bezinken, of, in een meer sadistische bui, om mijn gesprekspartner te observeren en te zien hoe deze steeds meer begint te friemelen en te schuifelen van de (onnodige) zenuwen!

Ik ben beroepsouwehoer, dus het gebeurt me eigenlijk al 20 jaar niet, maar:

psychologisch is het denk ik nogal van belang dat het de band tussen 2 mensen lijkt te verbreken. Immers, die band bestaat uit communicatie, en de meeste mensen hebben nooit geleerd dat stilte ook een vorm van communicatie kan zijn. Kan zijn, want in de meeste gevallen is stilte absoluut geen vorm van communicatie, maar dat terzijde.

Ik blijf nu stil...

Dat is inderdaad waar! Telefonische verkopers zijn erop getrained om die stiltes te laten vallen, zodat de klant aan de telefoon iets moet gaan zeggen of vragen. Als je er een beetje op oefent, kun je het omdraaien, en de verkoper de stiltes laten opvullen, waardoor het een heel interessant verkoopgesprek kan worden (zonder dat je wat koopt).

Stiltes tussen 2 mensen die elkaar liefhebben zijn heel gewoon, ondanks dat niet iedereen dit weet.
Wanneer je net een nieuw iemand ontmoet hebt lijkt het misschien raar om een stilte te hebben, immers zou dat betekenen dat je elkaar liefhebt. Daar kan het echter nog te vroeg voor zijn. Daarom gaan mensen zich ongemakkelijk voelen wanneer deze stiltes zich voordoen. Ofja, dat denk ik dan.

Omdat de stilte een bevestiging is op dat moment van een "wij hebben elkaar niets meer te vertellen. We zijn uitgepraat." Maar stiltes kan ook een bevestiging zijn van een totale harmonie. Elk woord is te veel . Wij zijn goed bij elkaar.Dat zie je vooral bij oudere mensen die elkaar respecteren. Dus het kan beide kanten uit.