Hoe ontstaan de "vlekken" voor je ogen als je lang in een fel licht kijkt?

De receptoren voor licht raken overbelast door de intensieve prikkel, en hebben tijd nodig om te herstellen. Ze zijn tijdelijk even blind.

Dat is het gevolg van conditionering van je lichtreceptoren. Na een heel harde knal zul je ook even geen geluidsoverlast hebben van je buren.
Je "sensoren" ontvangen signaal dat te sterk is om te kunnen omzetten naar een bruikbaar beeld of geluid,en proberen zich hieraan direct aan te passen door hun gevoeligheid te beperken. Op het moment dat het geluid stopt, of het felle licht verdwijnt, zullen ze zich weer gevoeliger opstellen, maar dat kan een paar seconden duren. In deze seconden is je oor te ongevoelig om gewoon geluid op te pikken (soms hoor je een "pieptoon"), en je ogen te ongevoelig om met gewoon licht te kunnen werken (soms zie je "vlekken")

info betreffende het kijken(zeer gevaarlijk) naar de zon : (uit bron)

Bij de Zon werkt het iets anders: het
wordt meteen zwart voor je ogen. Nog minutenlang zwerven zwarte en rode vlekken
rond in je gezichtsveld. Als je blijft kijken, bijvoorbeeld om een zonsverduistering te
bewonderen, beschadigen je ogen onherroepelijk.

Zonnestraling bestaat uit een breed spectrum. Er komen vele golflengten in voor: het
zichtbare licht is daarvan slechts een klein deel. Lichtgevoelige cellen in ons netvlies,
zogenaamde staafjes en kegeltjes, absorberen straling die golflengten heeft tussen
de 380 en ongeveer 1600 nm. Dit spectrum loopt van zichtbaar licht (380 tot 700 nm)
tot aan het nabije infrarood (700 nm tot 1600 nm). Het zichtbare licht met korte
golflengten -blauw en groen- vormt bij te hoge intensiteit een gevaar. Het zet
chemische reacties in gang waarbij giftige radicalen ontstaan. Deze stoffen richten
forse chemische schade aan. Delen van het netvlies vallen tijdelijk of zelfs voorgoed
uit.

De straling met langere golflengten, nabije infraroodstraling, is evenmin onschuldig.
De netvliescellen absorberen rood en vooral infrarood licht en zetten het om in
warmte. Te veel van deze straling brengt de cellen in het oog letterlijk aan de kook:
het gevolg is een zwarte vlek die de rest van je leven in je gezichtsveld staat gegrifd
staat. In dat geval is sprake van thermische schade.

Helaas zijn er geen pijngevoelige zenuwuiteinden in het netvlies aanwezig. Daardoor
merk je het niet meteen als de cellen in het netvlies chemisch of thermisch
beschadigen. Vaak zijn beschadigingen pas na een paar uur merkbaar: je ziet zwarte
vlekken in je gezichtsveld.