Hoe krijg ik wiskunde onder de knie?

Schrijf de formules uit, probeer de logica erin te ontdekken en lees ze hardop.

Wiskunde moet je niet leren. Wiskunde moet je zien te begrijpen. Als je eenmaal begrijpt WAT je doet en WAAROM je dat doet, dan blijven er nog maar heel weinig dingen over die je moet leren. Net als een goede kok. Die heeft echt geen tienduizenden recepten uit zijn hoofd geleerd. Nee, hij kent een paar basisdingen uit zijn hoofd, maar verder begrijpt hij WAT hij moet doen en WAAROM hij dat moet doen. Als een klant eens iets wil dat de kok nog nooit heeft klaargemaakt, kan hij zelf bedenken hoe hij dat dan toch voor elkaar kan krijgen. In feite doet een kok dat ook met gewone bestellingen: hij kent geen regeltjes, hij verzint gewoon elke keer opnieuw hoe hij de opdracht moet uitvoeren. Dat is veel simpeler dan tienduizenden recepten uit het hoofd leren. Wiskunde en natuurkunde zijn wat dat betreft net koken.

Niet per se waar, Cryofiel. Wiskunde en natuurkunde op het niveau van middelbare school en eigenlijk de hele bachelor natuur- en wiskunde van de universiteit zijn te halen door het te doen. Te oefenen. De trucjes in de vingers te krijgen. Ik heb mensen hun master zien halen op die manier.
Wij kregen in colleges vaak de opdracht: oefenen, oefenen, oefenen. Als je dan die voldoende op het tentamen bij elkaar gerekend hebt, dan kan je daarna eens gaan kijken of je hebt begrepen wat je hebt gedaan. (Ik zeg niet dat dat leuk is, of dat IK vind dat je wiskunde zo zou moeten benaderen, ik zeg ook niet dat de grootste geesten uit de geschiedenis het zo deden, maar als je een toets, tentamen, of examen moet halen en je verder absoluut niets hebt met deze vakken, dan werkt het wel). Wij hadden op de middelbare een aardig wiskundeboek: dat liet je eerst doen, doen, doen - daarna liet de methode je op socratische wijze zelf ontdekken wat nu de hogere wiskunde achter de voorgaande sommen was).

Het kán wel op die manier. Ik heb het sommige van mijn klasgenoten ook wel zien doen. Maar het is moeizaam. Je moet echt enorm veel moeite doen. Net als de kok die eerst alle recepten uit zijn hoofd leert, alsof hij een goedgetrainde aap is die alle gegeven opdrachten keurig volgens de regeltjes kan uitvoeren. Het lukt, maar het kost zeeën van tijd. En zodra je een situatie tegenkomt die net niet volgens de regeltjes is die je zo moeizaam uit je hoofd hebt geleerd, loop je meteen vast. Andere klasgenoten, en ikzelf, gingen voor de "begrip-methode". Zodra je het begrijpt hoef je bijna niets meer te leren. En je kunt situaties die net een tikje anders zijn dan je gewend bent, snel oplossen. Om het in kokken-taal uit te drukken: tienduizenden recepten in je kop stampen werkt uiteindelijk ook, maar het kost meer tijd en moeite dan leren koken.