Hoe werkt bidden in de praktijk?

Ik zie bidden ook als éénrichtingsverkeer, je krijgt immers geen antwoord, geen ontkenning, geen bevestiging en geen discussie. Het komt dus alleen van jouw kant indien je bidt.
Je bidt omdat je gelooft dat jouw god naar je luistert en dat is een geloof, je weet het echter nooit zeker, jouw gevoel bepaalt dit.
Als je echt bidt omdat je gelooft dat een God je helpen zal, steunen /beschermen en waarvoor je ook maar tot hem bidt , ben je altijd verzekerd van een luisterend oor.
Je kunt jouw problemen of dankbaarheid of whatever altijd met iemand delen (voor jouw gevoel althans) en dat zegt alles in de spreuk; 'Zalig zij die geloven', want die mensen zullen veel steun in hun geloof vinden en hebben.
Het is dan ook een feit dat juist in nood de mensen bidden om niet het gevoel te hebben dat ze er alleen voor staan en het alleen moeten opknappen, dat niemand ze steunt, dat ze helemaal alleen zijn in hun angst/verdriet enz.
Al kan je je sores alleen in je hoofd kwijt, je bent het kwijt, je kunt er iemand deelgenoot van maken, ook al is het een denkbeeldig iemand en je vestigt er hoop mee, want immers hoop doet leven.

Daarom bidden mensen volgens mij althans.

Gelovige denken dat als ze bidden God naar ze luisterd, dit gaat niet via telepathie maar het is het geloof in God dat er voor zorgt dat het gebed gehoort wordt.

Het werkt niet, tenzij je jezelf als degene ziet, die je gebeden verhoort, want verder is er niets of niemand die jouw gebeden hoort of verhoort.
Dit zegt ik vanuit mijn positie als iemand die absoluut niet gelooft in zo iets als een opperwezen.

Bidden = eerbiedig aanroepen van God. Alleen spreken tot God is niet noodzakelijkerwijs een gebed.
Bij gebed is toewijding betrokken, alsook vertrouwen, respect en een gevoel van afhankelijkheid jegens degene tot wie het gebed wordt gericht.
Er ligt de gedachte in opgesloten van vragen, verzoeken, een smeekbede of smeking richten tot, met aandrang, ernstig of dringend verzoeken, smeken, gunst afsmeken, zoeken, navraag doen, alsook loven, danken en zegenen.
God is de „Hoorder van het gebed” (Ps 65:2; 66:19)
Hij heeft de macht om iets te doen voor degenen die tot hem bidden (Mr 11:24; Ef 3:20).
Wie Gods geboden onderhoudt en ’de dingen doet die in zijn ogen welgevallig zijn’, heeft de verzekering dat God hem een horend „oor” schenkt. — 1Jo 3:22; Ps 10:17; Sp 15:8; 1Pe 3:12.
Wie tot God bidt, moet geloven dat hij bestaat en „de beloner wordt van wie hem ernstig zoeken” (Heb 11:6). Hij moet „in de volle verzekerdheid van het geloof” naderen (Heb 10:22, 38, 39).
Hoewel het in de oudheid wel voorkwam dat God met bepaalde personen een tweezijdige communicatie onderhield, was dit niet gebruikelijk en meestal beperkt tot speciale vertegenwoordigers van God, zoals Abraham en Mozes (Ge 15:1-5; Ex 3:11-15; vgl. Ex 20:19).
Zelfs in deze gevallen werden Gods woorden blijkbaar door bemiddeling van engelen overgebracht, met uitzondering van de keren dat God over of tot zijn Zoon sprak terwijl deze op aarde was. (Vgl. Ex 3:2, 4; Ga 3:19.)
In de meeste gevallen werd het antwoord op een gebed door bemiddeling van een profeet gegeven of doordat het verzoek al dan niet werd ingewilligd.
Wanneer God gebeden verhoorde, was dit vaak duidelijk te herkennen, bijvoorbeeld wanneer hij zijn dienstknechten van hun vijanden bevrijdde (2Kr 20:1-12, 21-24), of wanneer hij hun in tijden van nijpende schaarste in materieel opzicht te hulp kwam (Ex 15:22-25).
De verhoring bestaat er meestal uit dat de persoon in kwestie morele kracht en geestelijke verlichting ontvangt (2Ti 4:17, Mt 9:36-38; Kol 1:9; Heb 13:18; Jak 5:13.)
Wil een gebed aanvaardbaar zijn, dan moet het gericht worden alleen tot God; moet er om dingen worden gevraagd die in overeenstemming zijn met Gods voornemens; moet het opgezonden worden via Christus Jezus; en moet het met de juiste beweegreden en vanuit een rein hart worden opgezonden. (Vgl. Jak 4:3-6.) Bovendien is het nodig dat wij aanhouden in het gebed. Jezus zei ’te blijven vragen, zoeken en kloppen’, en het niet op te geven (Lu 11:5-10; 18:1-7).

Volgens christen is bidden is een gesprek met God. Je zegt tegen God wat er op je hart ligt. Het is geen eenrichtingsverkeer, want God verhoort gebeden, en geeft antwoord op gebeden. Bidden is de adem van het geloof. als je leeft, adem je. als je gelooft, bid je. door te bidden uiten we ons naar God toe, en door bijbel te lezen kunnen we naar Hem luisteren en ook soms antwoorden krijgen op vragen die we hebben en getroost worden in moeilijkheden. maar die antwoorden hoef je niet alleen te krijgen door het bijbel lezen, maar ook door gebeurtenissen in het dagelijks leven.

Mattheus 7:7. Bidt en u zal gegeven worden, zoekt en gij zult vinden, klopt en u zal opengedaan worden.

Je eigen omschrijving klopt wel aardig hoor. "Telepathisch" is niet een woord dat wij in de kerk zullen gebruiken, maar het komt er wel op neer dat we geloven dat God ons bidden "hoort", zélfs als we alleen in gedachten tot hem spreken. Dat zou je inderdaad telepathisch kunnen noemen. Dat geldt trouwens voor meer dan alleen bidden: de Bijbel zegt dat God onze gedachten kent, dus niet alleen als wij bewust in gedachten ons tot hem richten, maar ook op andere momenten.

Heel simpel begint een gebed met het aanspreken van God. Ik ben christen, dus ik spreek Jezus aan, of God. Een gebed kan beginnen met alleen de naam van God, en vervolgens kun je dingen aan hem vertellen, vragen, hem danken voor iets, of je gevoelens delen. En soms blijft het daarna stil, dan wil je alleen maar het gevoel krijgen dat je dicht bij God bent, en wil je niet direct iets zeggen. Een gebed kan hardop uitgesproken worden, of alleen in gedachten. Je kunt je handen vouwen en je ogen dicht doen, maar je kunt ook op de fiets of in de auto je God aanroepen. Christenen, Joden, en volgens mij ook moslims, geloven dat God hen altíjd kan horen, dus dat je niet per se in de 'gebedshouding' hoeft te zitten.

En of het altijd eenrichtingsverkeer is? Dat is een kwestie van geloof, en ik denk dat velen zullen zeggen dat het inderdaad eenrichtingsverkeer is. Maar als ik zou geloven dat gebed alleen eenrichtingsverkeer was, zou ik snel uitgepraat zijn. Maar ik geloof dat de Bijbel het woord van God is. Dus je kunt een stukje lezen uit de Bijbel, en daarna gaan bidden, of andersom, of afwisselend. Dan wisselen spreken en 'luisteren' elkaar af. En soms gebeurt er iets dat eigenlijk een antwoord is op je gebed, of vertelt iemand je iets wat je verder helpt, of snap je ineens iets over God, iets wat je eerder nooit zo gezien had. Ook dat kun je zien als een antwoord van God. Toegegeven: dat moet je willen zien, en dat moet je kunnen zien. En je moet er ook mee oppassen, want het is al te vaak gebeurd dat mensen hun eigen inzichten, toeschreven aan God. Je moet dus nooit zomaar beweren dat God jou dit of dat heeft verteld, maar je kunt soms wel voor jezelf het idee hebben dat God iets te maken heeft met een bepaalde gebeurtenis in jouw leven, en dan gewoon afwachten wat er verder nog gaat komen.

Jezus gaf ons (in de Bijbel) zelf een voorbeeld van een gebed, toen hij zei: "Bid daarom als volgt:
Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd worden, laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. " (Matteüs 6:9-12 uit de Nieuwe Bijbelvertaling)

Dit gebed geeft duidelijk weer om wat voor dingen we kunnen bidden en hoe. Eerst spreek je 'Onze Vader' aan, dat is dus God in de hemel. Dan geef je aan dat je het belangrijk vindt dat Zijn wil gedaan zal worden. En dan pas vraag je iets voor jezelf. Je vraagt alleen maar om het hoogstnoodzakelijke (brood voor vandaag en vergeving).

Elders in de Bijbel blijkt dat je niet opzichtig in het openbaar moet gaan staan bidden, maar het voor jezelf ergens binnenshuis doet. Het doet er niet toe of je je ogen dicht of open houdt en of je zit, knielt, staat of ligt. Als je maar met eerbied voor God bidt.

Een belangrijke reden om tot God te bidden is omdat hij ons daartoe uitnodigd. Filippenzen 4:6,7 zegt weest over niets bezorgd maar laat door gebed en smeking te zamen met dankzegging uw smeekbeden bij God bekend worden, en de vrede van God die alle gedachten te boven gaat zal uw hart en uw geestelijke vermogens behoeden door bemiddeling van Jezus Christus.
Je kan dus ergens om vragen maar het is ook belangijk om in je gebed God te bedanken voor de dingen die hij voor je doet.
Bidden versterkt ook je band met God.
Echt geloof houdt meer in dat alleen maar weten dat God bestaat en dat hij gebeden hoort en verhoort. Geloof blijkt uit onze daden. We moeten in onze hele manier van leven duidelijk laten zien dat we geloof hebben.
Waar kun je om bidden de bijbel zegt dat ongeacht wat we vragen overeenkomsig zijn wil hij ons hoort.
Bidden is net zo iets als praten met een goede vriend, je kan alles zeggen wat op je hart ligt.
God luisterd zeker naar gebeden en zal ze dus ook verhoren als het overeenkomstig zijn wil is.
Het is vaak genoeg gebeurd dat iemand die oprecht vraagt om bijvoorbeeld de bijbel beter te leren begrijpen bezoek kregen van iemand die hun daarbij kon helpen, dit is dan hoe God die persoon helpt.
God verhoort niet alle gebeden gelijk, hij doet dat zowiezo alleen als het overeenkomstig zijn wil is en op zijn tijd. Door te blijven vragen, blijven zoeken en blijven kloppen (lukas 11:5-10) kun je laten zien dat je iets heel graag wilt.
Ook neemt God niet altijd problemen weg maar kan hij er wel voor zorgen dat we ze met zijn kracht aankunnen. Je zou dus zeker kunnen zeggen dat het tweerichtingsverkeer is.

Om te bidden hoef je geen versje op te dreunen.
Echt bidden doe je met je hart en ziel.
Het maakt niet uit in welke taal, welk geloof of wat dan ook.
Dan worden gebeden verhoord.

Lieve mensen; bidden is zo groot en rijk. Geen eenrichtingsverkeer, God antwoord ons op onze gebeden. Maar daar is wel een luisteren voor nodig naar Zijn Stem. Hij antwoord ons vanuit Zijn woord, de Bijbel. God, die zo groot is en wij die zo klein zijn, samen in gesprek. Vol eerbied, vanuit liefde die Hij ons tot Hem gegeven heeft. Vanuit geloof, bidden doe je niet tot iemand waarvan je niet geloofd dat Hij bestaat. Niet alleen vragend, wensend, maar ook Hem wijzend op Zijn eigen beloften die Hij de bidder geeft, ook vanuit Zijn woord, de Bijbel. Bidden is ook steeds weer een nieuwe ontmoeting met onze God zoeken en vinden. Zo wordt Hij steeds groter, hoger en liever in ons hart en leven. Als ik mijn God toch niet had........ daar zijn geen woorden voor, hoe arm en leeg en loos mijn leven dan zou zijn.

Voor zover bidden werkt, beperkt zich dat tot de werking van een placebo.

Er is vrij uitgebreid onderzoek naar gedaan, met verschillende groepen patiënten :

- patiënten die geloofden en wisten dat er voor ze gebeden werd
patiënten die niet geloofden en wisten dat er voor ze gebeden werd
- patiënten van beide soorten die niet wisten dat er voor ze gebeden werd
- patiënten van beide soorten die DACHTEN dat er voor ze gebeden werd, ook al was dat niet zo.

Een groep vrijwilligers werd gevraagd dagelijks voor deze mensen te bidden, deels wel en deels niet op de hoogte van voor wie ze beden.

De enige factor van belang die statistisch interessante uitslagen liet zien, waren de mensen (gelovig of niet gelovig, de gelovigen iets meer) die wisten of dachten dat er voor ze gebeden werd. Die leken iets sneller en vaker te herstellen. Of de bidders anoniem of gericht of helemaal niet voor ze baden, maakte niet uit.

Kortom : bidden an sich doet niks, maar kan wel kracht geven, zowel aan de bidder als de ontvanger. Dat staat echter geheel los van de religie.

Toegevoegd na 2 minuten:
Dit was de conclusie van het onderzoek xoals ik het me herinnerde. Ik heb er echter een link bijgezocht en daar een (zelfdde of ander?) onderzoek gevonden waarbij de resultaten van bidden zelfs averechts lijken te zijn. "Als er voor me gebeden wordt, zal het wel beroerd met me gaan'.

Dat concluderende werkt bidden zelfs niet alleen niet (zeker niet als je laat weten voor iemand te bidden), maar kan het zelfs schadelijk zijn. Niet meer doen dus !

(Het gaat inderdaad om een later onderzoek ; dat wat ik beschrijf is van ruim voor 2006 ; jaren 90 ofzo).

Als je uitgaat van een godheid, die alles weet, alles zelf heeft gemaakt en alles en iedereen persoonlijk en tot in de kleinste détails kent: dan wéét/kent deze je gebeden, gedachten en alles en alles.

Als je uitgaat van energie, een allesomvattende, doorwerkende, overal inzittende energie en dat alles en iedereen daardoor met elkaar in verbinding staat en dat alles en iedereen bestaat uit die energie, dan wéét/kent die energie alles.

Misschien werkt het zoals in beide bovenstaande voorbeelden.

Bidden heb ik wel eens horen omschrijven als zeer bewust, open en eerlijk denken en voelen.
Of bidden hetzelfde is als telepathie ...... het zijn m.i. beide woorden en de gevoelswaarde daarvan is van persoon tot persoon verschillend. Je zou ook bijvoorbeeld woorden als "denken" of "mediteren" kunnen noemen.
Het ligt aan de mens die er gebruik van maakt.

Of er bij bidden sprake is van éénrichtingsverkeer: vele mensen hebben er iets aan, voelen zich gesterkt, zeggen dat gebeden zijn verhoord. Dan zou je zeggen, dat het geen éénrichtingsverkeer is, in ieder geval niet voor deze mensen.

Je bidt tot een een god. Dat doen mensen omdat ze in die god geloven of omdat bang zijn voor die god (zo van: 'als ik nooit bidt, kom ik niet in de hemel' bijvoorbeeld).
Een god die je straft omdat je niet bidt, is volstrekt onlogisch volgens zintuigen die je al dan niet van die god gekregen hebt. Als je die zintuigen van die god gekregen hebt, moet die god niet zeuren dat je niet bidt. Als je die zintuigen niet van die god gekregen hebt: dan moet die god ook begrijpen dat het niet vreemd is dat men niet bidt.
Als de aangebeden god dus bestaat, blijft er over: dat mensen geloven dat het helpt, zal helpen of ooit geholpen heeft.
Dat het ooit geholpen heeft: de media (die graag zijn media/verhalen wil verkopen) werkt daar heel graag aan mee. Recent zal ik een reportage over een ongeluk waarbij de auto doormidden brak en waarbij de chauffeur het overleefde. Het werd een wonder genoemd. Alleen god kan natuurlijk wonderen verrichten. Dus wordt met het overleven van een iemand bij een verkeersongeluk onterecht beweerd dat er een god bestaat. Want pak simpelweg de statistieken erbij, en zie: bij vele andere ongelukken overleven mensen het niet. Waarom is het DAN geen wonder dat men het NIET overleeft? Waarom is iets alleen een wonder als men het WEL overleeft? Dikke onzin om zoiets een wonder te noemen. Dan negeer je die ongelukken waarbij men het niet overleefde. Dat is gewoon ronduit oneerlijk naar die mensen/nabestaanden toe. Als er een god bestaat, heeft 't geen zin voor ons mensen als dit een slechte god is. De god dan aanbidden heeft dan geen zin. Dus als er een god is, heeft het alleen zin als die goed is. Een goede god zal niet oneerlijk zijn. Als er een god bestaat, zal die niet willen dat de mensen oneerlijk zijn. Dus zal die god ook niet willen dat we het een wonder noemen als iemand een zwaar ongeluk overleeft. Kortom, het is eigenlijk godslastering om zoiets een wonder te noemen. Dat weerhoudt media er niet van om zulke dingen al gauw een wonder te noemen.

Ik heb zojuist bewezen dat je niet op waarneembare wonderen hoeft te rekenen. Immers, waarom de één dan wel en de ander niet? Blijven over: de onwaarneembare wonderen. De wonderen waar alleen mensen zelf, alleen en privé van kunnen genieten. Maar ook dat zou voortrekkerij zijn t.o.v. anderen. Een goede god trekt geen mensen voor. De wonderen waar men dus in gelooft, spelen zich dus dan ook puur af in gedachten (men gelooft erin, zonder dat het waar is).

Zo werkt bidden dus: _geheel niet_.

Dat bidden met telepathie te maken heeft daar heb ik nog nooit zo over nagedacht maar het is wel een goede opmerking. Als ik bid dan vraag ik eigenlijk nooit iets in woorden want die zijn zo moeilijk als je met iets zit dat je niet eens in woorden kunt omzetten. Ik sta voor een beeld of iets dat heilig is en mediteer, ogen dicht en verstand op nul. Je voelt wel dat je wordt verhoord. Soms denk ik ook, dat is zoveel dat ik vraag dat durf ik niet eens te vragen.

Bidden is? gewoon op je gemak met God praten ,en je problemen voor leggen.
Dat geeft rust in je hoofd. En in je leven.

Het is een vorm van meditatie en zelfreflectie. Je bent stil, dwingt jezelf tot rust te komen en formuleert alles wat je dwarszit, en komt daarbij zelf tot handvatten om er iets mee te doen. Je zou het een vorm van zelfhypnose kunnen noemen, maar voor degene die het doet krijgt het een extra dimensie omdat het hel gevoel geeft dat je je problemen kunt delen met iets dat groter is dan jezelf. Je stort niet je hart uit op de schouder van een kennis die vervolgens alles doorlult of een psycholoog die alleen met z'n nieuwe wereldreis bezig is, maar met iets dat niet stoffelijk en ongrijpbaar is.
Het is een manier om zonder hulp van anderen op krachten te komen.

Heeft het effect? Ja, iemand die er de tijd voor neemt heeft minder last van stress of hoge bloeddruk, en maakt oxytocine aan. Het heeft een gezondheidsbevorderend effect dat vergelijkbaar is met knuffelen.

Ik ben overtuigd atheïst, maar heb wel respect voor mensen die bidden en in god geloven.

Wat ik waarneem en denk, is het volgende.
De bidder concentreert zijn gedachten. Dat is meditatie. Die gedachten zijn prettig, hoopvol, accepterend.
Daardoor verandert de attitude. De persoon wordt rustig en verzet zich minder tegen de werkelijkheid.

De werkelijkheid is de wetenschappelijke term, voor wat Christenen 'God' noemen. Het is echt hetzelfde.
Ik kan daar diep op in gaan, maar ik volsta met het volgende.
Een leuk spreekwoord is:"De mens wikt, God beschikt". En je kan dit vertalen als:"Het vechten tegen de realiteit is zinloos: dingen gebeuren zoals ze gebeuren en niet zoals jij dat wil".

Het opgeven van dit zinloze gevecht, spaart dus veel energie. Deze vrijkomende energie is het resultaat van het gebed. Je kan er weer tegenaan!

Bidden wordt vaak omschreven als 'praten met god'. De bidder richt zich op god en gaat ervan uit dat god in zijn gedachten weer gedachten / gevoelens van hemzelf teruglegt. Sommige mensen beweren ook daadwerkelijk een stem te horen, een voorbeeld hiervan is Samuël in de bijbel, waar het verhaal gaat dat Samuël 's nachts geroepen wordt. Ook Mozes en Abraham hoorden gods stem en uiteraard ook Jezus.

Tegenwoordig zijn er dus ook mensen die aangeven daadwerkelijk gods stem horen.

Jouw term 'telepathie' stuit mogelijk op geprikkelde reacties, omdat de associatie met telepathie in het paranormale is, waar vaak de mens en zijn eigen goddelijkheid een centrale rol spelen en Christenen zien mensen juist als niet-goddelijk en afhankelijk van god.

(Ik heb ervoor gekozen om god met een kleine letter te schrijven, om mijn antwoord wat neutraler te doen overkomen)

het is een stukje van je opvoeding de ene gaat naar de moskee de ander naar de kerk tis waar je, je zelf het beste bij voelt.bidden doe je om te bedanken voor wat je hebt voor het eten bijvoorbeeld,of voor het slapen gaan. tis je eigen gevoel daarbij. tis niet om iets te vragen tis iets voor je zelf dat je blij bent dat jij een mooie dag hebt gehad of je lekker eten voor je hebt staan.
als iemand erg ziek is kan je niet vragen OH god laat hem of haar niet dood gaan . het is een leerproces wat wij allemaal moeten doormaken.
dus samengevat .... bidden doe je voor je zelf . niet om iets te vragen..... dat moeten wij allemaal zelf doen.
als het je een goed gevoel geeft WAAROM NIET.