Is de Marokkaanse Inlichtingendienst echt zo goed?

Tja, dit klopt.

De Marokkaanse inlichtingendienst is de beste en machtigste in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Dat stelt de Raad voor de mensenrechten van de Verenigde Naties in Zwitserland.
De tak van organisatie in de Mena-regio schrijft in een rapport over de bestrijding van terrorisme in de Arabische wereld, dat Marokko de machtigste en meest effectieve inlichtingendienst heeft en dat deze over een kolossaal budget beschikt.
Marokko heeft een sterke inlichtingendienst opgericht dankzij de Amerikaanse, Chinese en Russische ervaring en onderhoudt uitstekende betrekkingen op internationaal niveau en vooral met de Golfnaties.
Het koninkrijk is bovendien een waardevolle partner voor Frankrijk en blijft stabiel ondanks de onrust in de Arabische wereld, aldus het rapport.

Toegevoegd na 1 minuut:
De Marokkaanse inlichtingendiensten gelden dan ook als een van de doeltreffendste van de hele wereld. Het Afrikaanse land heeft op dit moment liefst vier inlichtingendiensten. De DGST (binnenlandse inlichtingen), de DGED (buitenland), de DRM (militair) en het BCIJ. Die laatste kwam er pas dit jaar bij en is zowat de Marokkaanse versie van de FBI.

Jaren van Lood

Toen Marokko in 1956 onafhankelijk werd van Frankrijk, werd de bestaande Franse inlichtingendienst Direction de la Surveillance du Territoire (het huidige DGST) meteen genationaliseerd door sultan Mohammed V.

Het was echter pas onder het harde regime van koning Hassan II (1961-1991) - de zogenaamde ‘Jaren van Lood’ - dat de Marokkaanse secret services pas echt tot ontplooiing kwamen. Na enkele aanslagen op zijn persoon stelde de koning - die zichzelf zag als rechtstreekse afstammeling van de profeet Mohammed - een gigantisch veiligheidsnetwerk in. De verschillende diensten kregen enorme budgetten ter beschikking, iets wat sindsdien nog niet veranderd is.

Beloning

Hoeveel spionnen het 34 miljoen inwoners tellende land in totaal heeft, is onbekend. De DGST zou verspreid over Europa al minstens 2.000 ‘werknemers’ hebben. Bij de vier diensten samen zouden tienduizenden spionnen tewerkgesteld zijn.

En dan is er nog ‘tberguig’: een vorm van sociale controle waarbij Marokkanen - waar ook ter wereld - ongewoon of ongepast gedrag van landgenoten melden aan hun koning. Iedereen kan dus iedereen ‘verraden’. Meer nog: de koning rekent erop dat je het doet. In ruil krijg je een beloning.