Mijn dochter van 14 is erg brutaal , maar ik zit ook niet op 1 lijn met de vader . Hij vloekt verschrikkelijk . Wat moet ik doen ?

tja je zal toch als ouders 1 lijn moeten trekken en bovendien vloeken is erg onbeschaafd.
praat er eerst eens met je man over

Allereerst eens met vader praten, want vloeken is niet nodig.
Ga op een rustig moment, dus niet tijdens een ruzie of menings verschil, een gesprek aan met je dochter. Vertel haar dat je respect van haar wil, dat het vloeken van haar vader niet betekend, dat zei ook mag vloeken en brutaal mag zijn.
Kortom, praat met zowel vader als met je dochter, geef duidelijk jouw mening weer.

Allereerst vind ik het heel goed dat je zelf door hebt dat het zo niet kan. Je geeft zelf al aan dat de vader niet echt voldoet aan het voorbeeldideaal, je zal hier toch echt een "united front" mee moeten presenteren. Dus ga eens praten met de vader over dit probleem.

Je kunt ook je dochter eens laten voelen hoe het is om brutaal behandeld te worden, maak eens eten alleen voor jezelf of iets dergelijks.

Besef je wel goed dat je dochter een puber is, dus het is ook niet raar dat ze zich hevig aan het verzetten is tegen alles en iedereen om haar heen!

Een lastige situatie. Wat je moet doen is niet een voudig te zeggen, maar ik zal een poging doen om je van wat handvatten te voorzien.
Een dochter van 14 noemen we ook wel een puber.Van het gedrag van pubers staat bekend dat daar niet altijd even gemakkelijk mee is om te gaan. Deel 1 komt dan op jou bord, namelijk meet je een bepaalde acceptatie aan en ga dan eens niet uit van vroeger en ik mocht dit niet maar vanuit het puberende kind. En benoem dat ook," T ìs dat je een puber bent met een enorme grote mond, en zal het je daarom niet of niet te zwaar aanrekenen."
Bij structureel onwenselijk gedrag en antwoord gaan we je beperken. Eerder thuis, niet weg, en tijdens verblijf in huis geen lekkers en vertier etc.Extra dingen kunnen ze dan verdienen met goed gedrag. Zolang kinderen in staat zijn of in staat gesteld worden (achteraf)om hun fouten in te zien en zich daarvoor te verontschuldigen is er nog niet zo veel aan de hand.Communiceer ook (in rustig vaarwater) wat het met je doet als je zo`n grote mond krijgt en houdt haar ook alternatieven voor. Vertel haar hoe moeilijk het is om door iets waar je zoveel van houdt zo te worden behandeld.
Probeer eens emotioneel te reageren op die grote monden of totaal te negeren, zo van als jij niet in staat bent normaal (wat we jou al die jaren hebben geleert)met me om te gaan, ga dan nog maar even oefenen (op je kamer).
Kortom blijf flexibel, toon begrip maar tollereer niet klakkeloos alles en blijf in gesprek. Stuur je haar bijvoorbeeld naar boven, probeer dan na een kartiertje ofje het gesprek met haar kan angaan (daar hoeft de vloekende vader niet bij te zijn)
Meer zorgen maak ik me om de rol van vader en vooral om het feit daat hij de impact van zijn handelen niet kan en/of wil onderkennen en er iets aan doen.
Zorg dan ook dat je met hem op èèn lijn komt.
Met veel praten (eventueel met een onafhankelijke partij erbij) moet de zaak een goede draai kunnen geven en denk er altijd aan (en vooral vader)dat in deze periode nog een paar belangrijke ontwikkelingen voor het kind op stapen staan en het niet goed doorlopen uiteindelijkk kan leiden tot een minder gelukkig leven van het kind op latere leeftijd.
Relativeer gedrag en denk aan hoe jij het hebt voorgedaan gekregen.
Gebruik je creativiteit en houdt coreccties in verband met de overteding en gebruik zaken als voeding etc. NOOIT als straf.Straf ook niet voor je iegen ego maar om gedraag teveranderen.Helaas zijn mijn letters op.

Moeilijk hoor. Je hebt vast al heel vaak tegen je man gezegd dat je dat gevloek niet fijn vindt.
Je zal met je dochter moeten praten en daarbij niet je man als persoon afvallen en zeker niet in zijn liefde voor zijn dochter, maar wel zijn gedrag benoemen. Vloeken is geen goed gedrag. Het is beter om het niet te doen.
Enz.

Waar erger je het het meeste aan, aan de brutaalheid van je dochter of aan het gevloek van je partner, dat zij dan weer gaat imiteren?

Ik kom uit een gezin waar ook flink gevloekt werd, maar daar zat verder geen enkele bedoeling achter. Pure onwetendheid. Ik had totaal niet in de gaten dat vloeken door grote delen van de Nederlandse bevolking als kwetsend wordt beschouwd, het was voor mij het zelfde als 'shit' zeggen. Nadat iemand mij één keer heeft uitgelegd dat het kwetsend is voor Christenen, ben ik er maar mee opgehouden want het ging helemaal niet om kwetsen, het was gewoon een krachtterm. Misschien kun je je dochter leren dat het bij jullie thuis dan wel normaal mag lijken, maar dat er veel mensen zijn die het echt heel erg vinden. En haar wat scheldwoorden geven die ze wel mag gebruiken.

Wat de vader betreft: weet hij wel dat hij door een groot deel van de Nederlandse bevolking wordt gezien als een holbewoner als hij vloekt? Volwassen mensen die vloeken, dat kan echt niet...

Brutaliteit van pubers is een manier van hun grenzen uitproberen. Ze willen graag verantwoordelijkheid, probeer ze die, binnen bepaalde grenzen, ook te geven en prijs ze als het goed gaat. Zeker pubers zijn nog heel gevoelig voor wat jij van ze vindt. Je bent nog steeds de belangrijkste persoon in het leven van jouw pubertje, al lijkt dat soms heel anders. Dus prijs haar het graf in, stel duidelijke grenzen en tel heel vaak tot 10... Leg haar uit dat het een wisselwerking is. Als ze meer verantwoordelijkheidsgevoel laat zien, kan ze ook meer vrijheid krijgen.

Als het onmogelijk is op 1 lijn met de vader te komen blijft er maar 1 ding over: zelf het goede voorbeeld geven. Daarnaast kun je alleen maar goed gedrag belonen en slecht gedrag negeren. Bijvoorbeeld als je dochter een hele dag zich netjes heeft gedragen belonen met iets kleins, zoals: jij mag kiezen wat we eten morgenavond. En als het een hele week lukt belonen met wat groters: bijvoorbeeld iets van nieuwe kleding of naar de film. En dan vooral duidelijk maken waarom je haar beloont. Verder alles wat ze doet wat je niet leuk vindt: negeren. Als je er iets van zegt maak je het waarschijnlijk alleen maar erger en steun vanuit de vader is er niet.