In hoeverre is het gebruiken van 'geluids of beeld'opname apparatuur bij bepaalde gebeurtenissen legaal om het als bewijsmateriaal te gebruiken?

Het is altijd toegestaan om gesprekken op te nemen waaraan je zelf deelneemt. Hiervoor heb je geen toestemming van je gesprekspartner nodig. Je mag ook gesprekken afluisteren in opdracht van iemand anders die meedoet aan de gesprekken. Je kan dit materiaal zonder problemen gebruiken als bewijsvoering in rechtszaken.

De politie mag niet zomaar mensen afluisteren. Zij moeten aan een hele rits voorwaarden voldoen. Voor het afluisteren van (telefoon)gesprekken geldt artikel 126m van het Wetboek van Strafvordering, waarvoor geldt dat het een zwaar misdrijf moet zijn en dat de politie toestemming moet hebben van een rechter-commissaris.

Voor het civiele recht zijn er geen regels met betrekking tot de manier waarop het bewijs verkregen is. Bij het strafrecht mag het openbaar ministerie alleen maar materiaal van de politie gebruiken dat volgens de regels verkregen is. Maar de Hoge Raad heeft meerdere malen bevestigd dat als het materiaal van een andere partij komt, dus bijvoorbeeld van jou, dat het gebruikt mag worden. Dus: de politie zelf mag geen zelfgemaakte opnames van telefoongesprekken zonder toestemming van de rechter-commissaris gebruiken, maar als ze deze opnames van een andere persoon krijgt, dan mag dat wel.