Sinds wanneer, en waarom, wordt er tegenwoordig in Nederland geen 'Mejuffrouw' meer gebruikt?

Wij Nederlanders zijn een volk van 'doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg'. Over het algemeen hebben de meesten een hekel aan etiquette en sterker nog....we kennen de regels vaak niet eens indien we er geen binding mee hebben.
Etiquette betekent voor de meesten alleen maar officieel gedoe en plichtplegingen en toen in de jaren 60 de regels steeds meer werden losgelaten verdween ook langzaam het U zeggen tegen onbekenden en ouderen.

Mejuffrouw of jongeheer verdween daarmee ook, want de jeugd had daar niets mee. Bij het horen van de naam 'juffrouw' werd automatisch een link gelegd met de 'schooljuf' en zij is dan nog steeds de enige die nog steeds 'juf' genoemd wordt..al is ze 60 en getrouwd.

Mejuffrouw is vrijwel geheel verdwenen....juffrouw wordt nog wel eens gezegd tegen heel jonge meisjes die echt nog kind zijn en meestal gebeurt dit in bepaalde kringen waar nog wel een vorm van etiquette heerst. Het past ook niet om een kind 'mevrouw' te noemen.
De jonge dames van nu, zien er al vaak als tiener volwassener uit en kunnen net zo goed getrouwd zijn, daarom neemt men het risico niet om terecht gewezen te worden.

Persoonlijk vind ik het jammer, want etiquette betekent behalve 'officieel gedoe' ook een simpele wellevendheid, correcte vormen en manieren. Ik heb nog steeds moeite met het feit dat een leraar niet meer met 'meester'wordt aangesproken, maar met ' Jan, Piet, Klaas of whatever. Ik mag het wel als de Belgen je aanspreken met 'Madam' en dat doen ze nog steeds. (^-^)

Minder etiquette is zeker onderdeel van het verdwijnen van het woord 'mejuffrouw'. Dat geldt voor de samenleving als geheel, echter de samenleving heeft ook een zakelijke kant, daar waar geld verdiend wordt: het bedrijfsleven.

welgemanierd / beleefdheid / 'sociaal smeermiddel' lees ik bij 'etiquette'.

De aanspreektitel "Mejuffrouw" doet vandaag de dag antiek aan. Nog niet lang geleden waren er (en nu nog?) oude dames, die niet anders aangesproken wensten te worden anders dan met Mejuffrouw. Zij zijn namelijk niet getrouwd, was hun argument en zij waren niet anders gewend.

In het bedrijfsleven/zakenwereld werd het woord "mejuffrouw" in de ban gedaan in de jaren '80. De klant die belt en geadviseerd wil worden, heeft liever een mevrouw aan de lijn dan een mejuffrouw. Het woord 'mevrouw' impliceert meer kennis/ervaring. Het komt neer op gevoelsmatig meer vertrouwen geven, want 'Mejuffrouw' doet denken aan een jong meisje.

Iemand die zichzelf voorstelde als 'mevrouw ....' gaf hiermee meteen aan over meer kennis te beschikken en bood op die manier de klant meer vertrouwen.
En zo geschiedde, het woord 'Mejuffrouw' was niet meer.