Wat is er veranderd aan de manier waarop we tegen geestelijke gezondheid (szorg) aankijken sinds de jaren '50?
Ik heb begrepen dat het in de jaren 50 behoorlijk abnormaal was om naar een psycholoog toe te gaan; het was in ieder geval iets voor rare mensen en zeker niet om mee te koop te lopen.
Nu vindt men het (redelijk) normaal. Ook is de vraag maar geestelijke gezondheidszorg behoorlijk toegenomen, ik meen zelfs vertienvoudigd.
Wat is er sinds die tijd veranderd en waar heeft dat voornamelijk mee te maken? Ik zoek daarnaast ook naar een sociologische invalshoek dit fenomeen te verklaren.
Alvast bedankt
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.