hoe komt het dat je na ziekte zo snel weer aankomt?

Ben wel benieuwd naar de argumenten voor de min.

Je gewicht heeft heel veel te maken met wat je eet. Als ik meer van dezelfde voeding eet kom ik aan. Als ik er minder van eet val ik af.

@Wertos, dat is domweg niet waar. Als je meer eet, gaat je lichaam meer verbranden. Als je minder eet, gaat je verbranding omlaag.

@Wertos, zie bv het boek Gary Taubes, good calories, bad calories. Of praat eens met een 'nieuwe' diabeet of schildklierpatient;
Zodra je insuline gaat spuiten, kom je aan: Verander de dosis schildklierhomoon, en je gewicht verandert mee.

Maar al die lui hier in de sportschool schuiven bakken met rijst naar binnen om aan te komen en dat werkt. Als ze dan weer willen afvallen dan gaan ze weer minder rijst eten.

Ik heb geen min gegeven, maar ik ben het toch niet helemaal met je eens. Recentere onderzoeken wijzen inderdaad steeds meer uit dat obesitas niet te verklaren is aan de hand van een loutere energiebalans en dat een endocrinologische diversiteit een grote rol speelt.
Desalniettemin is voedselinname natuurlijk een belangrijke factor in het obesitasverhaal. Uiteindelijk is het (o.a.) een verhoogde glycemie (dus een maaltijd) die de secretie van insuline stimuleert om maar een voorbeeld te noemen. Je hebt gelijk, schildklierhormoon heeft een grote rol op je basaal metabolisme. Bij een te snel werkende schildklier (hyperthyroidie), zullen mensen inderdaad over het algemeen mager zijn. En iemand met een hypothyroidie (te traag werkende schildklier) gaat volgens het stereotype beeld (zwaar) overgewicht hebben. Een nieuwe diabeet, akkoord dat die meer problemen zal hebben met het controleren met het controleren van zijn gewicht. Op de universiteit werd vaak de volgende anekdote aangehaald. 'Als je in Nederland door een omgeving met veel weiland rijdt en je ziet iets in de weide staan dat zwart en wit is het waarschijnlijk een koe en geen zebra. De meeste gevallen van overgewicht gaan te wijten zijn aan een disbalans tussen voeding/beweging. Alle? Nee, er zullen toch zeker een duidelijk aantal zebra's zijn in dit geval. Dus ja ik ben het met je eens dat de endocrinologische rol significant is. Maar ik denk dat deze toch in heel belangrijke mate te controleren is door voedselinname en hier ook afhankelijk van is. Endocrinologische oorzaken zijn toch eerder uitzondering dan regel in het verhaal van overgewicht.

@Wertos, zoals ik al schreef; wat je eet bepaalt meer dan hoeveel je eet. Rijst = koolhydraten = dikmakend, weten we sinds Atkins en Taubes. Consistent met het 5%-suiker advies van de WHO.

@Superlama: het punt is: Je gewicht heeft weinig te maken met hoeveel je eet, maar vooral met je hormonale evenwicht.
Dat hormonale evenwicht is verstoord bij mensen met trage schildklier (daarvan zijn er 400.000); die worden dikker ongeacht hoeveel ze eten.
Dat hormonale evenwicht wordt ook verstoord door grote hoeveelheid suiker en (minder sterk) koolhydraten.

Ik begin het eigenlijk minder met je eens te worden. Je gewicht heeft zeker te maken met hoeveel je eet. Je hebt gelijk dat een hypothyreoidie ongeveer bij 400.000 mensen voorkomt in Nederland, wat een redelijke prevalentie is. Maar als je kijkt dat grofweg 50% van de Nederlanders overgewicht heeft is dit alsnog maar 5%. Natuurlijk zijn er nog andere hormonale oorzaken zoals een diabetes, om maar een prominent voorbeeld te noemen.
Je spreekt je eigen uitspraken ook enigszins tegen in je reactie. 'Het hormonale evenwicht wordt verstoord door grote hoeveelheden suiker'. Je zegt hier dus zelf dat een hoeveelheid inname invloed heeft op het hormonale stelsel door de aanmaak van vnl. insuline en via daar vetsynthese kan gaan stimuleren. (Bovendien is een koolhydraat en suiker.) Nu kan je ook een hele hoge bloedsuikerwaarde verkrijgen door bv. een glucagonoom, maar dan zal gewichtsreductie niet je grootste probleem zijn. Ook uit epidemiologische studies is het eigenlijk niet logisch om een dergelijke conclusie te trekken. Er kan uit epidemiologische studies geconcludeerd worden dat de incidentie van overgewicht in lagere socio-economische klassen met een gemiddeld lager opleidingsniveau hoger is. Dat komt eerder om hoeveel en welk voedsel zij consumeren en de hoeveelheid lichaamsbeweging, het is niet zo dat een hormonale afwijkingen vaker voorkomen bij deze onderzoekspopulatie. Je hoeft inderdaad niet perse veel te eten om overgewicht te krijgen, ook een slechte voeding kan voor problemen zorgen. Nu, je vertering en energiemetabolisme op moleculair niveau wordt niet enkel bepaald door hormonen. De sleutelenzymes in bijvoorbeeld de vetzuursynthese, beta-oxidatie en andere biochemische processen spelen een heel belangrijke rol en deze zijn bijvoorbeeld ook afhankelijk van biochemische factoren. Als er een onderliggend endocrinologisch probleem is, zal dit inderdaad vaak in hoofdzaak de oorzaak zijn van het overgewicht en heeft het dieet hier in mindere mate invloed op. Ja, uit recente onderzoeken blijkt steeds meer dat een endocrinologische rol heel belangrijk is bij obesitas. Maar ik ben het er absoluut niet mee eens dat je zegt dat de hoeveelheid eten hier weinig mee te maken heeft, dit is vaak een fysiologische regulator van je hormonaal stelsel.

@Superlama; ik lijk tegenstrijdig omdat ik graag genuanceerd probeer te zijn. Bovendien is er veel onzeker en controversieel. Mijn simpele model is: Hormonen sturen je energiehuishouding, bij zowle gezonde als zieke mensen.
Hoeveel je eet doet er niet zo toe. WAT je eet is belangrijker mbt effect op hormonen. Vet en eiwit zorgen niet alleen voor energie, ze zorgen ook voor 'verzadiging', dus voor het stoppen met verder eten. Of dat een insuline-effect is, of een effect van een ander hormoon (ghreline? leptine?) doet er niet toe.
Maar belangrijker; insuline stimuleert ook vetopslag; het is een anabool hormoon. Ook leptine heeft zo'n effect (en wordt notabene gemaakt door 'lege' vetcellen). Kortom, om terug te gaan naar de hoofdvraag: waarom kom je snel aan na ziekte? Omdat je lichama op diverse manieren een tekort aan reservevoorraden ervaart en dus hormonen aanmaakt die zorgen voor vetopslag, minder vebruik, en vaak ook meer honger. Mbt je opmerkingen over enzymen: Een belangrijk effect van hormonen is het verhogen of verlagen van de hoeveelheid (actieve) enzymen.

Wat je eet is belangrijk, maar hoeveelheid natuurlijk ook. 75 gram rijst per dag of 300 gram (bovenop normaal). Ik weet wel zeker dat ik dikker wordt met 300 gram, en snel ook.
Als je meer binnenkrijgt dan dat je verbruikt sla je het op en wordt je dikker.

@Wertos, je opmerking 'Als je meer binnenkrijgt dan dat je verbruikt sla je het op en wordt je dikker' is bezijden het punt. Natuurlijk is het waar, maar de meeste mensen denken vervolgens dat de hoeveelheid die je verbruikt constant is.
Maar de hoeveelheid die je verbruikt gaat OMHOOG als je meer eet (en omgekeerd, minder eten = minder verbruik); zeker als je vooral meer eiwit en vet eet.
Je lichaam streeft naar homeostase en daar hoort een min of meer constant gewicht bij.

Als je meer eet verbruikt je ook meer, maar niet zoveel dat je vervolgens niet meer aankomt omdat je alle extra's verbrand. Je lichaam slaat graag wat op op het moment dat er veel eten beschikbaar is. Dus ook de hoeveelheid eten bepaald het gewicht dat je aankomt.

@Wertos, je komt nu met wat betekenisloze algemeneheden 'als je meer eet (dan wat?) verbruik je ook meer maar niet alles (er is dus 1 getal wat optimaal is en anders ia aankomen onvermijdelijk?). Ik noemde Gary Taubes al en hier komt de link naar zijn boek: http://garytaubes.com/works/books/good-calories-bad-calories/ en http://www.bol.com/nl/p/good-calories-bad-calories/1001004006295176/ Hij toont afdoende aan dat dit soort bespiegelingen niet kloppen, en dat de meeste mensen (ook die met overgewicht) in feite een constant gewicht hebben en dus niet meer verder aankomen. Ongeacht hoeveel ze eten is er dus homeostase -alleen op een te hoog niveau.

Hoe kan het dan dat ik afgelopen 3 week 5 kilo ben afgevallen nu ik minder eet? En waarom kom ik dan na de zomer weer allemaal kilo's aan als ik weer meer eet? Dat zou dan toch niet kunnen?

@wertos, aangezien ik niet weet wat en hoeveel je eet, kan ik alleen maar speculeren.
Uit onderzoek blijkt dat er ruwweg twee manieren zijn om af te vallen:
-hongeren (i.e. zo weinig calorieën consumeren dat je lichaam zelfs in de spaarstand te kort komt).
-minder koolhydraten eten

maar de vraag is toch alleen maar hoe het komt dat je tijdens een periode van ziek-zijn (dus niet enkele dagen, maar enkele weken/maanden!) afvalt en dat dat er zo snel weer bij komt als je weer beter bent. Hoe kan dat?

@jaciem; uiteindelijk om dezelfde reden; je lichaam streeft naar homeostase, dus naar een constant gewicht.

met name in de reacties wordt eea verduidelijkt. Bedankt allen!