Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat doe je als je 10 jaar geleden door je ouders bent gekwetst/ teleurgesteld en er na al die jaren nog steeds mee zit?

Met gewoon vergeten en wegstoppen wordt het blijkbaar niet verwerkt, maar het hardop zeggen.. het is lang geleden, niet de ouders willen kwetsen.

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
in: Psyche
2.7K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Het is logisch dat je er zo tegen opziet want na 10 jaar "sudderen" kan een probleem heel beladen zijn. Misschien dat het je kan helpen om je voor te nemen er in ieder geval 1 keer met ze over te praten. Eén keer te vertellen wat het met je deed, waardoor je je zo gekwetst voelt, nog steeds... En je dan ook voornemen álles te zeggen, die ene keer, om het daarna los te laten zodat het niet je leven negatief blijft beinvloeden.
Ik vind Eucalyps advies heel goed; schrijf een brief voordat je met ze gaat praten. Dan kan je niets vergeten wat je wilt zeggen en zorgvuldig de woorden kiezen. Je kan ze om te beginnen schrijven dat je ze niet wilt kwetsen omdat je van ze houdt maar dat je het er nog steeds moeilijk mee hebt dus dat het voor jouzelf nodig is om er een keer over te praten. Geef ook echt aan, aan je ouders, dat je even serieus wilt praten en vraag of ze daar de tijd voor willen nemen. Dus niet ondertussen de televisie aan. Je kan die brief aan je ouders laten lezen of voorlezen, dat bepaal jij. Waar jij je het beste bij voelt moet je doen. Ik ga ervan uit dat je ouders je serieus nemen, dat ze begrijpen dat jij dit kwijt moest. Na het gesprek kan je de brief ook nog als een klein ceremonietje verbranden, om je te helpen het los te laten. Dat loslaten gaat meestal niet van de ene op de andere dag maar het zal gaan gebeuren.
Ooit schreef ik mijn vader ook een brief, ik woonde al zelfstandig en pas toen durfde ik het: ik was altijd bang voor hem geweest. En mijn vader had een heel weekend de tijd uitgetrokken om mij een brief terug te schrijven en is zijn brief toen zelf naar mij toe komen brengen terwijl er een sneeuwstorm over het land woedde. Nog steeds kon ik niet met hem praten en toch merkte ik na verloop van tijd dat hij, door het heel serieus te nemen en het op die manier te doen, mij zo enorm geholpen heeft om te kunnen helen. Waag het maar om kwetsbaar te zijn, dat maakt je uiteindelijk het sterkst.
(Lees meer...)
Kristal
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
wauw.... wat een verhaal antwoord en tips!
mooi om te lezen dat hij zoveel voor je nam en ondanks de sneeuwstorm jou persoonlijk die brief kwam brengen. een hele dikke +!!!
Kristal
13 jaar geleden
Mijn vader is al veel jaren geleden overgegaan maar die brief heb ik nog steeds. Ik hoop voor Featherlight dat zij er ook een herinnering aan over houdt die voor haar persoonlijk helend werkt en dierbaar is. Het kan ook een woord of een blik zijn van de ouders, of misschien iets wat naderhand gebeurt, maar alleen al de moed om je te uiten naar je ouders toe is de grootste helende stap. Dank je Eucje :-)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
die brief is dus een totaal pakket aan herinneringen en gevoel. bijzonder hoor! ik heb het met mijn pa ook over vroeger gehad, en hoe ik me daarbij voelde en wat het met me deed. gewoon spontaan een gesprek in de auto.
hij heeft zijn excuus aangeboden voor zijn aandeel hierin. hij bleek simpelweg zich niet nooit bewust van te zijn geweest omdat hij zelf ook in een moeilijke periode zat.
ik had mijn ouders al vergeven, maar heb het toen eindelijk ook echt kunnen zeggen en zag door die reactie tranen in zijn ogen. dus idd het uiten alleen al maakt al zo'n wereld van verschil, en waarschijnlijk voor beiden is het belangrijk.
we zaten vaker niet op 1 lijn, maar heb altijd ervaren dat er nog een soort van band of verbintenis tussen ons maar wat los stond van al het andere (weet niet hoe ik het uit moet leggen, het is ook best maf) maar na dat gesprek is dat alleen maar sterker geworden. (brok in de keel nu, m'n pa is er ook 'alweer' ruim een jaar geleden tussenuit geknepen) dus nog een verhaal erbij, wat voor Featherlight hopelijk een duwtje in de rug kan zijn om deze stap te maken en het belang ervan in te zien.
Kristal
13 jaar geleden
Ach Eucje, in gedachte geef ik je even een lieve omhelzing... gewoon even behoefte aan.
Dat zijn zulke mooie herinneringen he.. Featherlight, we hopen dat je het aandurft meisje, wij allemaal steunen je in ieder geval hiervandaan.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank jullie wel. Jullie woorden moedigen mij erg aan. Mijn moeder heeft laatst ook in een gesprek gezegd.. schrijf het op.. (ze weten na dat gesprek nu dat ik nog ergens mee zit) en laat het eventueel aan iemand lezen. En laat het dan voorgoed gaan.. mijn gevoel zegt me dat ze eigenlijk ook wel op me zitten te wachten om mijn kant van het verhaal te vertellen. Voor hun zijn het ook gaten in hun dochters verleden. Ja ik ga het opschrijven.. al word het een boek. Ik zou er inderdaad niet mee willen overblijven mocht 1 van mijn ouders overgaan. Wat hopelijk nog heel lang duurd. Het is juist dat ik zoveel van mijn ouders hou en die liefde terug wil ontvangen dat dit voor mij zo belangrijk is geworden.
dank jullie wel!

Andere antwoorden (6)

Ik deel je probleem. Ik heb ook problemen met mijn ouders gehad in het verleden en het nooit bespreekbaar gemaakt.

Ik adviseer je toch even met je ouders om de tafel te gaan zitten. Vertel ze wat je op je hart hebt liggen en hun kunnen daar zelf ook nog op reageren.

Mijn probleem is met mijn moeder, en dat weet ze ook wel. Ik moet ook nog steeds met haar gaan praten, maar ik ben bang dat ik heel erg boos zal worden.
Ik lees bij jou een pijn en teleurstelling. Je wilt je ouders niet kwetsen. Maar je wilt ook niet dat dit gevoel iets anders wordt. Zoals boosheid. Je ouders houden van je en ze zullen naar je luisteren en jullie zullen er samen sterker uit komen. Dat weet ik zeker.

Heel erg veel sterkte. Makkelijk is het nooit.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik merk ook dat deze dingen na alle jaren overgaan van gekwetst zijn naar wrok hebben. Haat is het niet meer gelukkig.. als je ouder wordt leer je dingen van een afstandje bekijken en beter te begrijpen. Maar je ouders zijn het belangrijkste in je leven.. en wederzijdse liefde is er zeker.. nu nog de juiste woorden vinden. Het zou fijn zijn als dit laatste muurtje afgebroken kan worden. En we echt kunnen gaan vergeven en verdergaan.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ik lees dat je in ieder geval op de goede weg bent! klasse hoor! ik herken ook wat in je verhaal (bij mij was het de scheiding van mijn ouders, en ik was het pionnetje dat werd ingezet bij het 'spel') dingen terug draaien kan je niet, maar heb er wel een les uit geleerd.... zo ga ik het later NOOIT doen mocht ik in dezelfde situatie zitten. ik ben vreselijk boos geweest, en mijn vader heeft hier later zijn excuus voor aangeboden (hij was niet eens de hoofdoorzaak) erkenning voor mijn gevoel was genoeg merkte ik.
ik heb het nooit zo ingezien dat ouders het belangrijkste waren in je leven (heb al vroeg ontdekt dat deze lang niet altijd de waarheid spreken, dus heb emotioneel een paar stappen terug gedaan van hen)
JIJ bent het belangrijkste, als ben en blijf je in zekere zin altijd afhankelijk van je ouders. jij moet je lekker in je vel voelen. als er wederzijdse liefde is dat een goed teken :) maar als jij de juiste woorden niet kan vinden is het miss makkelijker om je gevoel in een brief te verwoorden? succes
Kristal
13 jaar geleden
+1 !
Het beste is om er over te praten met je ouders. Je kunt ze zeggen dat je met ze wilt praten en niet omdat je ze wilt kwetsen,maar dat het voor jou heel zwaar weegt zolang je er niet over hebt kunnen praten. Uit ervaring weet ik dat acceptatie het best werkt. Besef dat je ouders ook mensen zijn die hun fouten kunnen maken. (afhankelijk van de ernst van de fout) Als je het naast je neer kan leggen blijft het niet aan je vreten. Ik hoop dat je ouders open staan voor een gesprek, ik neem aan dat zij ook willen dat je je goed voelt. Als je probeert te praten zonder teveel verwijten,maar het echt bij jezelf houdt en zegt wat het met jou doet, zullen ze waarschijnlijk ook zeggen dat ze geen idee hadden dat dit voor jou zo veel problemen heeft gegeven in je gemoedsrust.
Heel veel sterkte en succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Geen verwijten maken heb ik de meeste moeite mee, want ergens verwijt ik ze het wel anders zat ik er niet zo mee.
Daarom durf ik denk ik niet, misschien eerst precies uitzoeken hoe en wat ik wil gaan zeggen. Kwetsen is het laatste wat ik wil. Het doel is loslaten.. en niet op de ander afschuiven.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
JOUW gevoel zijn geen verwijten.....
je kan zeggen ....IK voel me zo en zo, want....
je hoeft hierbij niemand de schuld te geven of naar niemand een wijzende vingen uit te steken en hoef je het ook niet op een ander af te schuiven.
Soms kun je er heel erg mee bezig zijn om iets verwerkt te krijgen en dat wil maar niet lukken. Loslaten is dan een andere optie. Niet alles kan opgelost worden en 'goed' eindigen.

En wat is 'iets verwerkt' hebben? hoe bereik je dat?

Het is niet altijd nodig om alles weer 'overhoop' te halen, bespreekbaar te maken en het er uitgebreid over hebben.

Als je het voor jezelf kan afsluiten, als je het kan loslaten, er een streep onder kan zetten, dan is het toch goed.

Het voordeel hiervan is dat je het in je eigen hand hebt en niet afhankelijk bent van , in jouw geval, je ouders en hun reactie.

We denken vaak dat we van alles 'moeten' met dingen, gebeurtenissen uit ons leven, maar soms is het accepteren van het feit dat die dingen er waren en/of zijn een goede oplossing.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Kristal
13 jaar geleden
Op zichzelf wel met je eens Nelly, maar Featherlight geeft volgens mij juist aan dat dat niet lukt, ook al zou ze willen loslaten...
of lees jij het anders?
Ga naar therapeut, psycholoog. Samen met hem/haar kan je je verleden een plaats geven. Helpt je verder te gaan in je leven.

Niet mee rond blijven lopen.

Opvallend, je bent door je ouders erg gekwetst, maar wil je ouders hier nu niet mee confronteren/kwetsen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Heb je goed gezien.. de oorzaak zal in schuldgevoel liggen. complex is het zeker.. Heb al jaren therapie gehad, maar misschien nu ik weet waar alles begonnen is dat het geen slecht idee is om daar nog een paar sessies aan vast te plakken.
Kristal
13 jaar geleden
+1
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Joh, baat 't niet... Soms slijt het en soms moet je na een paar jaar even een emotionele APK halen. Waarschijnlijk kan je nu beter je troebele relatie tot je ouders en daarmee misschien je verder funktioneren onder woorden brengen en hebben de gesprekken nu pas nut. Succes ermee!
Heb je wel eens van familieopstellingen gehoord? Zeer verhelderend!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ik ben van mening dat je niemand kwetst als jij je gevoel bespreekbaar maakt, en vind dat iedereen het recht heeft om zich te uiten hierin.

omdat het al 10 jaar geleden is staan je ouders hier wellicht helemaal niet meer bij stil, of hebben het zelf weggestopt. (weet niet wat er is voorgevallen maar dat gaat me ook niets aan)

je kan een poging doen om het bespreekbaar te maken, misschien via een brief kenbaar te maken wat je gevoelens zijn als dit makkelijker is voor je?

vind je bij je ouders geen ingang probeer er dan met professionele hulp uit te komen. gevoelens en emotie die je wegstopt kan je niet verwerken, je zal met vragen blijven rondlopen.

ik hoop dat je eruit zal komen, maar probeer het wel kenbaar te maken door het uit te spreken, of bij je ouders, of tegen iemand anders.


succes!!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Kristal
13 jaar geleden
+1 Eucje !
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
thanx :)

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding