Word er voor het maken van een suikerspin speciale suiker gebruikt?

Kristalsuiker: De suikerspin komt goed omhoog uit de machine. We krijgen een opbrengst van twee grote spinnen ofwel 10 kleine spinnen.

Witte basterdsuiker: Als we met deze suiker beginnen te draaien, worden er veel restdeeltjes uit de machine gegooid. De uiteindelijke opbrengst is slechts één magere spin.

Poedersuiker: Deze suiker blijkt ongeschikt. Er gebeurt niets.

Trehalose: De suiker komt nauwelijks omhoog, waardoor we niet eens een halve spin kunnen maken. Wel worden veel restdeeltjes uitgeworpen.

Dextrose: Probeer deze suikersoort nooit. Wij moesten ons apparaat bijna vervangen.

Fructose: Ook hierbij geen suikerspin. Wel worden veel restdeeltjes uitgeworpen die iets weghebben van glucosestroop.

Geleisuiker: De suiker komt niet echt omhoog, dus is het moeilijk om een spin te maken. De opbrengst is slechts één spin. De smaak is wèl bijzonder: licht zurig en een beetje citroenachtig.

Grove kandijsuiker: Dit type bleek onverwacht één van de toppers te zijn. We hebben de suiker iets gevijzeld. Het resultaat: bijna drie mooie flinke spinnen, dus véél volume.

Cassonadesuiker: Deze suiker geeft een witte spin met minuscule carameldruppels. De draden zijn erg plakkerig, de opbrengst laag. Interessant is de caramelsmaak.

Palmsuiker: Deze suiker geeft een lichtbruine suikerspin, dit door de carameldeeltjes. Het resultaat is echter minder dan een halve spin.

Melassesuiker: Blijkt onverwerkbaar.

Rietsuiker: Deze suiker geeft dunne losse draden en een luchtige spin. We konden er slechts één spin van maken.


Bruine kandijsuiker: Deze suiker lijkt aanvankelijk een mooi resultaat te gaan geven, maar dat loopt snel terug. We verkrijgen iets minder dan één spin.

Isomaltose: De suikerparels zijn in tegenstelling tot de bereiding met vorken geen succes in de machine. De gesponnen draden zijn te hard om te worden gegeten.